In dit artikel worden we gewezen op Jezus, Die de stormen in ons leven kan stillen en onze onrust kan overwinnen. Door het geloof is Hij aanwezig in je leven. Hij is dan aan boord op jouw levensschip, dat betekent dat Hij dan door de Heilige Geest aanwezig is in je geestelijk leven. Onder Zijn leiding ben je veilig in de stormen van je leven.

Het is dan ook de bedoeling dat je Hem het roer van je leven in handen geeft. Hij bepaalt dan de koers. Hij leidt je dan veilig door stormen heen naar de eeuwige thuishaven van de eeuwige rust in Zijn hemels Koninkrijk.

In het Evangelie gaan de reddingsboten uit om zoveel mogelijk mensen te redden uit hun zinkende bootjes. Sommigen levensboten zijn al vanaf de vroege kinderjaren beschadigd, anderen zijn in latere jaren gehavend door de stormen van het leven. Is je leven vol onrust, angst en zorgen. Ga dan niet alleen door het leven, want die last is voor jou te zwaar. Laat God je sterkte geven. Geef aan Hem de controle en leiding van je leven over. Door het geloof mag je dan ook je ziel aanspreken en aanmoedigen.

Het maakt niet uit hoe je toestand is of in welke moeilijkheden verkeerd, je wordt uitgenodigd om bij Jezus aan boord te komen. Laat het maar tot je komen door het volgende lied:

Kom aan boord

Je wordt opgeroepen om de hoop niet te laten varen, maar aan boord  te komen. Daar is ook een plekje voor jouw om te schuilen en te herstellen van je innerlijk pijn. Hieronder volgt het lied (tekst: Ron Schröder & Marianne Busser en muziek: Lydia Zimmer): 

voor de zieken – voor de armen

voor de mensen met verdriet

voor het kind dat blijft proberen

maar toch denkt: het lukt me niet

voor de zwerver die moet zwerven

en geen plek heeft waar hij hoort

is er altijd nog die Ene en die roept: kom maar aan boord!

kom aan boord

ook voor jou is er een plekje

waar je hoort

laat de hoop niet langer varen

kom aan boord

sta niet doelloos aan de kant

want er is een hart vol liefde

pak die uitgestoken hand

voor het meisje dat blijft denken

alles gaat bij mij steeds mis

voor de jongen die al vaker

uit de boot gevallen is

voor het kindje dat nog nooit

van trouw of liefde heeft gehoord

is er altijd nog die Ene en die roept: kom maar aan boord!

kom aan boord …(2x)

***

Hieronder kun je aanklikken op YouTube, om het lied te beluisteren:

 YouTube-video Kom aan boord met tekst

 ***

 ***

Inleidende verhalen

Overweldigende genade in de storm

Hieronder volgt het opmerkelijke, wereldwijd bekende verhaal van John Newton, de goddeloze slavenhandelaar die werd gered in de storm op zee door de ‘Amazing Grace’ van God. Hierin zie je dat God de stormen in het leven juist kan gebruiken om ons tot geloof en bekering te leiden. In de nood vluchten we dan naar onze Redder, Die ons dan met open armen in Zijn genade staat op te wachten. In de stormen wil Hij ook ons geloof beproeven en sterker laten worden.

Het komt in dit artikel naar voren in Deel 2

als het gaat over

‘Jezus, Zijn discipelen en wij in de storm’

Daarover gaan ook de opdrachten voor de gespreksgroepjes 

Het belangrijkste levensdoel is het eren van God en het vinden van Zijn genade in Jezus Christus. Daardoor kun je het eeuwige geluk vinden. Jezus verklaart ons in Johannes 17:3: ‘En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die U gezonden hebt.’ Om tot dit geweldige doel te komen gebruikt God ook beproevingen en stormen in ons leven, waarin Hij Zijn genade, macht en uitredding kan tonen . Wat vind je van de volgende stelling:

God toont Zijn macht in de natuur

en laat Zich vinden in de storm

Ik laat hieronder nu een voorbeeld van deze overweldigende genade, macht en uitredding van God zien in het leven van John Newton.

‘Amazing Grace’ voor John Newton

De Engelsman John Newton is de schrijver van het wereldwijd bekende lied Amazing Grace. Hij leefde van 1725-1807. Deze slavenhandelaar uit Londen maakte een krachtige bekering mee in de storm op zee.

Toen hij zes jaar oud was, stierf zijn moeder aan de tuberculose. Zijn vader was zeeman, die de kleine John maar heel zelden zag. Toen de jongen 11 jaar was, nam zijn vader hem mee naar het gevaarlijke leven op zee.

Zijn jeugd werd gekenmerkt door onzekerheden in het geloof en onbeheerst gedrag. John Henry Newton stond meerdere malen oog in oog stond met de dood. Zo miste hij eens de boot die hem en zijn vrienden naar een oorlogsschip moest brengen. Vanaf de oever zag hij de boot kantelen en de volledige bemanning verdrinken. Toch bleef hij daarna het geloof afwijzen en raadde hij het ook andere mensen af.

Hij kwam terecht bij de marine (The Royal Navy). Toen hij probeerde te deserteren, werd hij opgepakt en gevangen gezet. Een rijke reder zag wat in hem en kocht hem vrij. Samen met een andere, ervaren Brit ging hij op ca. 23-jarige leeftijd in de slavenhandel werken  op het schip The Greyhound. Daar zag hij de gruwelijkheden van de slavenhandel (waar hij na zijn bekering zo’n tegenstander van werd).

John was aan boord van het slavenschip een openlijke godloochenaar en spotter, die anderen van het geloof probeerde af te houden. Kapitein Gother had het er moeilijk mee. Het schip Greyhound kwam twee keer in een vreselijke storm terecht. Een mast spleet in tweeën, metershoge golven speelden met het schip. De kapitein gaf de spotter Newton de schuld van hun ongeluk en noemde hem een Jona. In deze vreselijke storm kon John niet loskomen van de woorden van zijn godvrezende moeder, van Bijbelteksten zoals Jesaja 57:21 (De goddelozen, zegt mijn God, hebben geen vrede), maar ook Mattheüs 11:28: ’Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven.’ In deze ernstige storm dacht John Newton: ‘Dit overleef ik nooit’. En hij begon te bidden. En God was John Newton genadig.

Ondanks dat hij het geloof niet wilde aannemen, las Newton De Imitatione Christi (de navolging van Christus) van Thomas à Kempis. Hij zette dus de eerste stap in het aannemen van het geloof tijdens een hevige storm op zee. Nadat hij het dek had verlaten, sloegen de zeelui die zijn plek daar hadden ingenomen overboord. Hijzelf overleefde de storm, maar besefte, zo vertelde hij later, dat hij hulpeloos was en dat alleen God hem kon redden.

Het schip kwam toch nog veilig aan land, in het noorden van Ierland. Dat was onbegrijpelijk! Gods bewarende hand was opmerkelijk aanwezig in de hevige stormen in het leven van John Newton.

Mary was de jeugdliefde van John. Ze zag na lange periode van onzekerheid de bekende, lange gestalte uit een postkoets stappen. Maar het was een ándere John Newton, een man met een nieuw hart, die in Ierland ten slotte vrede heeft gevonden in het verzoenend bloed van Jezus Christus.

Na de grote ingrijpende verandering in zijn leven schreef John Newton het wereldberoemde lied: ‘Amazing grace, how sweet the sound that saved a wretch like me.’ Hij heeft het ervaren hoe de genade van Jezus Christus je leven verandert.

Hieronder volgen een aantal zinnen van het vertaalde lied “Amazing Grace’:

Genade zo oneindig groot, dat ik die ’t niet verdien,

het leven vond, want ik was dood en blind, maar nu kan ‘k zien.

Genade die mij heeft geleerd te vrezen voor het kwaad.

Maar ook als ik mij tot Hem keer, dat God mij nooit verlaat.

***

Want Jezus droeg mijn zondenlast en tranen aan het kruis.

Hij houdt mij door genade vast en brengt mij veilig thuis.

Als ik daar in Zijn heerlijkheid mag stralen als de zon,

dan prijs ik Hem in eeuwigheid dat ik genade vond.

Na zijn bekering schreef Newton een aantal liederen, waarvan Amazing Grace de bekendste is. In 1780 werd hij dominee van de St. Mary Woolchurch in Londen, waar hij een gemeente leidde. Hier had had hij veel invloed op mensen, waaronder William Wilberforce (de bekende Engelse parlementariër en leider van de anti-slavernijbeweging).

Newton preekte het Evangelie van de genade van God door Jezus Christus. Hij bleef dat doen tot zijn dood, ondanks het feit dat hij blind geworden was. Geestelijk bleef het werkelijkheid bij hem: ‘Want ik was dood en blind, maar nu kan ik zien.’

Genade groot, oneindig groot, genade van de Heer.

Hij gaf mij leven door Zijn dood,

‘k was blind, nu zie ik weer.

*** 

Genade bracht mij tot geloof, genade schonk Hij mij.

Genade voor geen geld te koop,

maakt mij voor eeuwig vrij.

*** 

In eeuwigheid zij Hem de eer, Hij overwon de dood.

Hem zij de lof, de heren Heer,

om Zijn genade groot.

***

Watchman Nee en het overwinnend Evangelie

Het tweede bewijs van de macht van God over de natuur haal ik uit de geschiedenis van Watchman Nee en de zendingsreis die hij met zijn team ondernam in 1925. Hierin zie je hoe God de natuur, zoals regen en zonneschijn, gebruikt om mensen tot geloof te brengen. Hij laat Zich daarin zien als de Almachtige, Die het bijgeloof en de afgodendienst overwint door Zijn overwinnend Evangelie.  Hieronder volgt de opmerkelijke, waargebeurde geschiedenis in het oude China van 1925:

Watchman Nee (1903-1972) is wereldwijd bekend door zijn inspirerende boeken. Vanwege zijn geloof werd hij 20 jaar gevangen gehouden door de communisten. Hij stierf in gevangenschap.

In de levensbeschrijving van de bekende Chinese prediker Watchman Nee komen we een wonderlijke geschiedenis tegen. Hierin zien we duidelijk de overwinning van het Evangelie van Jezus Christus op een occulte macht. De Nederlandse levensbeschrijving luidt: Watchman Nee, de man die niet vluchtte.

Het volgende verhaal gebeurde in januari 1925. Watchman Nee (toen ca. 22 jaar oud) was toen samen met zes andere jonge evangelisten in het dorpje Mei-wa, aan een met eilanden bezaaide riviermonding. Het was daar een oord van heidense duisternis, waar het Evangelie nog niet was doorgedrongen. Ze vonden tijdelijk onderdak op de zolder van het huis van een vriendelijke drogist. Er waren lawaaierige feestelijkheden ter ere van de afgod Ta-Wang (Grote Koning) en ter gelegenheid van zijn jaarlijkse grote feestdag. In de aanloop naar deze grote feestdag waren er allerlei activiteiten, waaronder ceremoniële bezoeken, voorouderverering, dobbelen en offeranden aan de verschillende huisgoden. De mensen wilden daarom ook niet luisteren naar de boodschap van de jonge evangelisten.

Een jonge evangelist, Li Kwo-tsjing, vroeg ongeduldig op de negende dag van de feestelijkheden aan de mensen: ‘Wat is er met jullie aan de hand? Waarom geloven jullie niet?’ Er werd gezegd, dat hun eigen god, Ta-Wang, volkomen betrouwbaar was. Zijn grote feestdag zou dit jaar op de elfde plaatsvinden. Deze datum was vastgesteld door waarzeggerij. In de afgelopen 286 jaar had hun god altijd voor mooi weer gezorgd op deze dag, die hij zelf uitkoos.  Li riep toen uit in zijn jeugdige vurigheid: ‘Dan beloof ik jullie, dat onze God, Die de enige ware God is, het zal laten regenen op de elfde.’ De toehoorders namen deze uitdaging aan, door te zeggen: ‘Afgesproken, als het op de elfde regent, dan is jouw Jezus inderdaad God, dan zullen we naar Hem luisteren.’

Watchman was er niet bij en schrok toen hij het achteraf hoorde. Hij vond dat de eer van de Heere is de waagschaal was gesteld, omdat ze Hem tot iets verplicht hadden. Op de zolder, waar ze verbleven, zochten ze de Heere in grote nederigheid in gebed. Daarbij kwam het woord tot Watchman: ‘Waar is de God van Elia?’

Dit was voor hen de verzekering dat God het zou doen regenen op de elfde. We lezen in Jak. 5:17-18: ‘Elias was een mens van gelijke bewegingen als wij; en hij bad een gebed, dat het niet zou regenen; en het regende niet op de aarde in drie jaren en zes maanden. En hij wederom, en de hemel gaf regen, en de aarde bracht haar vrucht voort.’ Het was zo’n duidelijke bevestiging van de Heere, dat ze het alom bekend gingen maken, dat het op de elfde zou regenen.

Aan de voorspelling van mooi weer op de grote feestdag van Ta Wang zat iets voorspelbaars. De helft van de bevolking bestond uit vissers, die veel op zee waren. Zij konden op gemak het weer enkele dagen van te voren voorspellen.

Op de elfde sliepen ze uit. Watchman werd gewekt door de zonnestralen die door het dakvenster naar binnenschenen. Het was al zeven uur geweest. ‘Het regent niet,’ riep hij uit. Hij knielde daarna neer en bad: ‘Heer, geef ons alstublieft regen.’ Weer hoorde hij duidelijk de woorden: ‘Waar is de God van Elia?’ Toen ze na een tijdje aan de ontbijttafel zaten, was er nog geen wolkje aan de lucht. Toen hij om een zegen voor het eten vroeg, bad Watchman; ‘Het is nu tijd, het moet nu gaan regenen. We mogen de Heer er nu aan herinneren.’ Voordat ze amen gezegd hadden, hoorden ze de eerste druppels op het dak vallen. Tijdens het eten van hun rijst, regende het flink. Bij de tweede kom rijst, stelde Watchman Nee voor om de Heer opnieuw te danken en te vragen om een zwaardere regenval. Terwijl ze hun tweede kom leeg aten, plensde het van de regen. Tegen de tijd dat ze klaar waren met eten, stonden de straten al blank. Het water was toen al gestegen tot voorbij de drie treden van het trappetje naar de deur van de drogisterij.

Bij het begin van de regen hadden al enkele jongere dorpsbewoners openlijk gezegd: ‘Dat is God. Ta-Wang is geen god meer. De regen heeft hem binnen gehouden.’ De echte aanhangers probeerden de feesttocht toch nog op gang te zetten. Ze plaatsten de afgod op zijn draagstoel en kwamen met hem naar buiten. Toen begon het echter te gieten. Na enkele meters struikelden verschillende dragers en viel Ta-Wang op de grond; daarbij brak hij zijn kaak en zijn linkerarm. Zo goed en zo kwaad als het ging repareerden ze hem en gingen ze toch door met de processie. Al glijdend en struikelend werd hij nog enkele straten versleept, maar toen maakte de vloed er een einde aan. Sommige van de dorpsoudsten, van zestig tot tachtig jaar oud, waren uitgegleden en bevonden zich in grote moeilijkheden. Daarna volgde de afkondiging: ‘Vandaag is het de verkeerde dag. Het feest moet op de veertiende, om zes uur ’s avonds plaatsvinden.’

De evangelisten vroegen de Heere om regen op de veertiende, terwijl het de dagen daarvoor mooi weer zou zijn. In de drie volgende dagen gaf God hen meer dan 30 bekeerlingen in Mei-wa en omgeving.

Op de veertiende hebben ze tegen de avond nog tot de Heere gebeden, om Zijn belofte te vervullen. We lezen verder in het verslag: ‘Zijn antwoord kwam geen minuut te laat, in de vorm van plensbuien, die gepaard gingen met overstromingen, juist zoals de vorige keer. Satans macht, gemanifesteerd in deze afgod, was gebroken. Ta-Wang zou nooit meer de plaats innemen, die hij tot nu toe bekleed had.’ De zending, die verantwoordelijk was voor het gebied, nam daarna de zorg voor de nieuwe gelovigen op zich.

Betty Smit in de storm op de rivier Rio Negro

Het derde voorbeeld is genomen uit het boek over zendelinge Betty Smit in het Amazonegebied.

Betty Smit is in 1943 geboren. Ze groeide op binnen de Nederlands Hervormde Kerk. Daarna kwam zij bij het Leger des Heils. Verder kwam ze ook in aanraking met een Pinkstergemeente.

Op 23-jarige leeftijd ging zij de zending in. Ze heeft in Brazilië gewerkt in een kindertehuis. Later wist ze zich geroepen om in het Amazonegebied het evangelie te verkondigen en de nodige hulp te verlenen.  Ze heeft ook opwekkingsdiensten geleid in Manaus, de kleurrijke havenstad in het Amazonegebied. Daardoor zijn er verschillende christelijke gemeenten ontstaan. Ze begeleide de zang met een instrument en trok veel aandachtig publiek. Velen kwamen daarbij tot geloof.

Ze heeft in haar jonge jaren het Amazonegebied over rivieren doorkruist voor haar zendingstochten naar inlanders en indianenstammen. Ze deed dit helemaal alleen, met een sterk vertrouwen op God, roeiend in een kano of kleine boot. Je ziet het op de afbeelding hieronder:

Daar kwam ze eens in een heftige storm in de rivier de Rio Negro terecht. Je ziet op de afbeelding van de tekst hoe wonderlijk ze daar uit is gered. Ze heeft veel wonderen meegemaakt, zoals je kunt lezen in het boek van Anthony van Kampen over haar leven in die tijd. Het boek heet: ‘Betty Smit, Freelance voor God’. Ik wil het aanbevelen.

Op de bladzijden 60 en 61 kun je lezen hoe er plotseling een ongekend zware temporal (storm) opstak, terwijl ze daar alleen te midden van de grote rivier bevond. De Rio Negro is daar zo breed dat de oevers nauwelijks zichtbaar zijn. Je kunt het verhaal en haar uitredding hieronder lezen. (Als je op de afbeelding aanklikt, wordt deze vergroot – met het pijltje ‘terug’ linksboven kom je daarna weer op de tekst.):

In Nederland kreeg Betty landelijke bekendheid door een tv-uitzending. Zij haalde daarna een half miljoen gulden op voor haar werk. Met het geld kon ze zich onder meer een boot veroorloven om de indianen makkelijker te kunnen bezoeken. Een jaar later verscheen het boek Betty Smit, freelance voor God, door Anthony van Kampen.

Betty trouwde in 1977 met de Braziliaanse arts Josè De Almeida Pimenta. Het echtpaar woont in Brazilië, in de omgeving van Manaus. Het werk gebeurt onder de vlag van Stichting Zending Amazones. Sinds 1985 richt het echtpaar zich op verslaafdenzorg. In 1993 werd er ook met een opvanghuis voor zwerfkinderen gestart.

Betty is met haar man in 2017 nog steeds werkzaam in het Amazonegebied onder verslaafden en hulpbehoevende met prachtige hulpverleningsprojecten. Je kunt het lezen op de website van Stichting Zending Amazone: http://www.zending-amazones.nl/nl/. Je kunt daarop inzien in het Jubileumboek over de 50 jaar zending door haar en de stichting:

Na deze inleidende verhalen gaan we naar onszelf kijken. Het eerste deel gaat over de ontwikkelingsfase die we van jongs af aan hebben meegemaakt. Hebben we stormen meegemaakt in ons leven? Hoe hebben deze ons gevormd? Zijn we in rustiger vaarwater terecht gekomen? Hebben we God gevonden in de storm? Hebben we de Heiland het roer in handen gegeven, zodat Jezus ons leven bestuurt door de Heilige Geest?

Daarna volgen toepasselijke liederen, die we kunnen beluisteren en bespreken.

In deel twee gaan we dus verder met persoonlijke lessen over ‘Jezus, Zijn discipelen en wij in de storm’. De opdrachten die daarbij horen, kunnen we in groepjes bespreken.

***

Deel 1

Hoe is jouw levensreis tot hiertoe verlopen?

Ben je het schip ingegaan of buiten de boot gevallen? Hoe ben je de levenszee opgegaan? Hebben ze je aan boord geholpen? Heb je zelf je koers uit kunnen zetten. Was het tot nu toe wel een veilige vaart en een goede koers? Misschien juist helemaal niet.

Veel mensen  hebben een moeilijke en onveilige tijd meegemaakt in hun kinderen. Zij kunnen het slachtoffer zijn geweest van emotionele verwaarlozing, dreigende golven van afwijzing, harde woorden en geweld. Ze kunnen te maken hebben gehad met verslaafde en psychisch belaste ouders, ruzies en echtscheiding. Dit kan een speelbal op de golven worden voor beschadigde emoties, onstuimige verlangens en voortstuwende verslavingen.

Te midden van deze woelige wateren  moesten ze zien vooruit te komen in een beschadigde rubberboot. Ze konden nauwelijks hun hoofd boven water houden met de knellende angstbanden. In het onrustige en onzekere water van een verstoord gezin of onwennig pleeggezin moesten ze leren roeien met de riemen die ze hadden. Daarom konden ze maar moeizaam vooruitkomen op school en later in de maatschappij.

Ze hadden weinig of geen liefdevolle en veilige voorbeelden in hun kindertijd. Met de oefenkano van de tienertijd zijn ze verschillende keren kopje onder gegaan. Het ging ook met vallen en opstaan op de surfplank van de puberteit. Ze voelden het gebrek aan bewegingsvrijheid in het te enge vaarwater waar ze moesten oefenen voor het verdere leven. Het leek wel alsof er teveel overheersende surfers in hun vaarwater waren. Tussen al die botsende belangen groeide bij hen het verlangen naar vrijheid en veiligheid.

Misschien herken je er iets van in je kinderjaren en puberteit. Misschien heb je ook wel een onstuimige jeugd gehad. Misschien ben je wel hard geworden door de botsingen en conflicten in je jonge jaren. Misschien wil je daarom de controle bewaren over je eigen leven. Misschien sta je wel stevig aan het roer van een zinkend schip dat uit de koers is geraakt. Misschien ben je wel aan lager wal geraakt.

Het geloof kan zelfs schipbreuk lijden (1 Timotheüs 1:19). Dit kan gebeuren door het toelaten van het troebele water van de dwaling en en het vuile water van de zonde. Daaruit blijkt dat het geloof niet oprecht is geweest. Er was nog een opening of lek naar de wereld, waardoor uiteindelijk het schip van het schijngeloof ten onder gaat.

Maar hopelijk is het gelukkig anders gegaan in je leven. Heb je de Heiland Jezus het roer in handen gegeven van je levensschip? Als je oprecht bent, vaar je een vaste koers. Je hebt dan geen dubbele agenda of een dubbel hart.

In Jakobus 1:8 lezen we in de Engelse Bijbel: ‘A double minded man is unstable in all his ways.’ In een andere vertaling staat er: ‘A two-souled man is unstable in all his ways.’ In Jak. 1:6-8 lezen we in het verband over iemand die twijfel: ‘Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt. Want zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heere. Hij is een dubbelhartig man, onstandvastig in al zijn wegen.’

 Laat Jezus daarom alleen aan het roer van je levensschip staan!

Je bent veilig als je onder de hoede van Jezus bent, Die de stormen kent en overwint. Ken je het oude lied ‘Scheepke onder Jezus’ hoede’? Naar deze tijd vertaald wordt daarin aangegeven, dat het schip onder de hoede van Jezus de kruisvlag hoog in top heeft. Het neemt als de ark van de verlossing mensen die in nood zijn op. Er wordt in het geloof gezongen:

‘Al staat de zee ook hol en hoog

en zweept de storm ons voort,

wij hebben ’s Vaders Zoon aan boord

En ‘t veilig strand voor oog.’

***

Leven in de branding

De jeugd bevindt zich in de branding van het leven. Het kan zelfs zijn dat je daar ook op oudere leeftijd in blijft worstelen. Je kunt dan maar met moeite uit je emotionele verwarring komen, die je steeds maar weer blijven overspoelen. Kijk maar eens wat je herkent uit de beschrijving van de emotionele onvolwassenheid vanuit de identiteitscrisis. Misschien leef je door innerlijke beschadigingen ook wel in de branding, zoals die hierna wordt beschreven bij de jonge mensen:

Jongeren hebben last van tegenstrijdige gevoelens. Ze kunnen onzeker en snel geïrriteerd zijn. Moeilijk gedrag kan bij hen worden veroorzaakt door wispelturige emoties en innerlijke verwarring. Jongeren kunnen daarbij ook gebukt gaan onder schuldgevoelens. Ze zitten in een identiteitscrises. Ze zoeken naar wie ze zijn en wat ze kunnen bereiken. Ze hebben moeite met hun emotionele en seksuele ontwikkeling.

Ze doen als het ware moeite om staande te blijven op hun wankele surfplank in de branding.  Ze worden boos als anderen zich met hen bemoeien door het geven van surf-adviezen, terwijl ze aan hun plank zitten te duwen en te sturen. Ze reageren geërgerd: ‘Laten ze zich met hun eigen zaken bemoeien! Ik kan mezelf best wel redden.’ Ze hebben het gevoel dat ze uitgelachen worden door hun onhandige stumperigheid op de wankele ontwikkelingssurfplank.  Daarbij gaan ze ruzie maken met opvoeders en ouders over de vaarroute die ze willen gaan. Ze willen hun eigen weg uitstippelen, maar steeds zitten ze maar in hun vaarwater…’

In hoeverre ben je als oudere nog steeds in deze identiteitscrisis blijven hangen? Word je nog beheerst door onzekere emoties en onbeheerste gevoelens? Door beschadigingen vanuit de kinderjaren kun je emotioneel in deze fase blijven zitten, ook al ben je bejaard geworden.

Niemand begrijpt me…

Emotioneel onvolwassen jongeren hebben het gevoel ‘dat niemand ze begrijpt’. Heb je dat ook wel eens gedacht?

Hoor zo’n onzekere jongere zich maar eens uitspreken met de volgende woorden: ‘Ik kan me gewoon niet uiten zoals ik zou willen. Als ze maar eens zouden zien dat ik veel anders ben dan dat ik overkom. Soms gaat het goed, maar dan slaat de bui ineens weer om. Soms sta ik rechtop en standvastig op mijn surfplank, en surf ik naast mijn vader, in dezelfde koers. Dan raak ik ineens de koers kwijt, en we zitten niet meer op dezelfde golflengte. Ik moet dan weer bakzeil halen om de verstandhouding wat te herstellen. En dan moet ik het weer aanhoren ‘Is het weer zover?’ Dan is het weer mis, en ga ik de mist in… weer de plank gemist. Ze begrijpen me ook niet. En dan moet ik ook wel eens ‘het grote verdriet’ uithuilen op mijn eenzame kamertje. Maar dat mag niemand merken.’

We gaan bij de opdrachten kijken hoe je het zelf hebt beleefd, en waar het je heeft gebracht. Stormen horen ook bij de trainingsfase, om te komen tot geestelijke en emotionele volwassenheid. Geloofsbeproevingen en stormen zijn ook belangrijk voor de groei van het geloof en vertrouwen in God en in het standvastig volgen van Jezus. In tijden van geestelijke strijd, moeite en beproevingen leert het geloof zich vast te klemmen aan het Woord van God. Daarin vind je houvast in de stormen in je leven.

Opdrachten Deel 1

1a. Waaraan kun je zien dat iemand emotioneel nog onvolwassen is?

1b. Wanneer ben je wel emotioneel en/of geestelijk volwassen?

1c. Hoe zie je dat bij jezelf? Wat kan er nog verbeteren? Hoe zal dit lukken?

2a. Je kunt in stormachtig water terechtkomen met je levensboot. Geef aan of je jezelf herkent in de volgende oorzaken en gevolgen waardoor dit je overkwam:

A. Ik ben met verkeerde personen meegevaren, die me op de verkeerde stroom meevoerden.

B. Ik heb mijn levensboot in mijn jeugdjaren de verkeerde richting opgestuurd.

C. Ik heb onverstandig en ongezond geëxperimenteerd in mijn jonge jaren op mijn ontwikkelingssurfplank, waardoor ik mijn geestelijk en maatschappelijk welzijn onnodig in gevaar bracht.

D. Ik zocht naar sensatie en spanning, waardoor ik mij met mijn vaartuig steeds weer naar onveilige wateren begaf, met stroomversnellingen en watervallen. Daardoor heb ik wel schade opgelopen.

E. Ik was teveel op mezelf gericht en wilde de controle over mijn levensschip bewaren, waardoor ik in moeilijke tijden geen gebruik maakte van de hulp van anderen.

F. Ik kreeg het zwaar te verduren omdat ik werd geplaagd door opdringerige boten van kwelgeesten. Daardoor werd ik in een hoek gedrukt en kwam mijn boot nogal eens vast te zitten aan de waterkant.

G. Ik ben aan lager wal geraakt omdat ik mijn schip slecht onderhield. Mijn gezondheid leed eronder en het ging stormen in mijn leven.

I. Door een laag zelfbeeld en ook wel psychische problemen heb ik onnodig veel het touw in mijn bootje gegooid, waardoor ik me zomaar liet afdrijven. Daardoor raakte ik nog meer in de problemen.

2b. Wat heb je ervan geleerd? Ben je door schade en schande wijzer geworden?

3. Heb je bepaalde problemen kunnen overwinnen en stormen doorstaan? Waardoor lukte dit.

4. Hebben de hulp van God en het geloof in Jezus je uit stormen, stress en problemen kunnen halen? Hoe dan wel?

5. In hoeverre hebben mensen je hierbij geholpen?

6a. Er zijn oorzaken waardoor je geen vaste koers naar een gelukkiger leven kunt varen. Herken je oorzaken die dit hebben verhinderd in de volgende opsomming?

A. Ik had startproblemen in mijn kinderjaren. Waardoor ik later opgang kwam.

B. Ik heb en slechte training gehad in mijn jeugdjaren, waardoor ik uit de koers raakte.

C. Ik moest roeien met de riemen die ik niet had.

D. Door slechte ervaringen heb ik teveel schade opgelopen, waardoor ik maar moeizaam vooruit kwam met mijn bootje.

E. Ik wilde zelf de controle over mijn leven bewaren.

F. Ik had weinig besef van richting, welke koers ik het beste kon varen.

G. Ik ben nogal eens tegen de stroom ingegaan.

H. Ik ben teveel in aanvaring gekomen met andere boten.

I. Ik werd als dwarsliggers ook wel aan de kant geduwd.

6b. Hoe heb je genoemde problemen kunnen overwinnen?

7a. Ben je in rustiger vaarwater terechtgekomen? Waardoor?

7b. In hoeverre ben je een vaste koers gaan varen op geestelijk, emotioneel en maatschappelijk gebied? Kun je er iets over vertellen?

7c. Welke wensen heb je nog op de genoemde gebieden? Wat zijn je toekomstplannen en vooruitzichten?

8a. Wat kan het geloof in Jezus Christus hierin voor je betekenen? En hoe heb je daarbij de hulp van God en de leiding van de Heilige Geest nodig?

8b. Hoe denk je over de leiding van God in je leven? Wie wil Hij voor je zijn, als je gelooft, en tot welk doel wil Hij je brengen? Wat denk je in dit verband van de afbeelding en tekst hieronder?

***

Liederen over het onderwerp

Toepasselijke liederen bij deze sessie om te beluisteren via YouTube. De eerste liederen gaan over stormen in je leven: moeilijkheden, geestelijke problemen, duisternis en geloofsbeproevingen. Daarin gaat het ook over de oplossingen, hernieuwd geloof in Jezus, het vertrouwen op God, nieuwe moed en troost.

Het is goed om te beginnen met een lofprijzing naar God toe. Daarin willen we Hem eren en prijzen om Zijn macht, heerlijkheid, genade en trouw. We eren Hem vooral als we Jezus aanvaarden en proclameren als onze Redder. Hieronder volgt Opwekking 461. Het lied is van Darlene Zschech en vertaald door Mireille Schaart. Het is goed om het mee te zingen:

Mijn Jezus mijn Redder, Heer er is niemand als U.

Laat elk moment, al wat ik denk, vol zijn van Uw liefde Heer.

Mijn Schuilplaats mijn Trooster, veilige toren van kracht.

Adem en stem, al wat ik ben, brengen U voortdurend eer.

***

Juich voor de Heer heel de aarde wees blij,

zing voor de Koning en Zijn heerschappij

Bergen aanbidden de zee juicht mee

bij het horen van Uw Naam.

***

U wil ik prijzen voordat wat U schiep,

mijn leven lang loven want U heb ik lief.

Niets is zo goed als een leven heel dicht bij U.

***

Hieronder kun je het lied aanklikken en meezingen via YouTube:

YouTube-video Mijn Jezus, mijn redder – Opwekking 461 (lyrics)