Copyright: Jan A. Baaijens, jongerenpastoraat
Herstel van pijnlijke herinneringen
Hoe word je bevrijd van pijnlijke herinneringen?
Kwellende herinneringen belemmeren ons
om geestelijk volwassen te worden
Genezing is mogelijk
Professor David A. Seamands heeft op pastoraal gebied onder meer het boek ‘Genezing van pijnlijke herinneringen’ geschreven. Op het kaft wordt aangegeven: ‘Tijd geneest niet de herinneringen aan ervaringen, die zo pijnlijk waren, dat ze diep in de gedachtewereld zijn weggeduwd. Daarbij hoort een periode van hulpverlening, een tijd van genezend gebed en een periode van nazorg. In ‘Genezing van pijnlijke herinneringen’ kunt u leren hoe Gods genezende kracht u kan bevrijden van de tirannie van pijnlijke herinneringen, die een effect hebben op uw huidige gedrag en uw christelijke groei.’
In dit artikel worden de genoemde boeken van David A. Seamands aanbevolen, samen met werken van Wilkin van de Kamp, Derek Prince en dr. Neil T. Anderson over de behandelde onderwerpen. Zij worden verderop geciteerd. Voor verder onderzoek kun je in hun boeken terecht.
Onopgeloste spanningen
In ons onderbewustzijn kunnen er pijnlijke herinneringen zijn, waardoor wij nog worden gekweld. Het onderbewustzijn kan voor een beschadigd mens een folteraar zijn. Hieruit kan een stuwende kracht van kwaad en ellende komen. Dit is zeker het geval als het gaat om pijnlijke herinneringen uit de kinderjaren. Het kost voor veel beschadigde mensen heel wat geestelijke energie om pijnlijke herinneringen beneden de oppervlakte van het bewustzijn te houden.
De bekende hulpverlener David Seamands verklaart ons: ‘Vele mensen leven jaren lang met de onopgeloste spanningen van pijnlijke herinneringen, waarbij de last aanhoudend toeneemt.’ Deze personen staan open voor een emotionele crisis. Het belemmert de geestelijke groei en ontwikkeling van een gezond geestelijk leven. Door nieuwe pijnlijke ervaringen of omstandigheden kunnen oude wonden weer opengaan en worden de herinneringen weer opgewekt. Het slapende, innerlijk beschadigde kind wordt dan weer actief gemaakt.
Frustraties uit de kindertijd
Negatieve gevoelens ontstaan in heel veel gevallen al in de vroege kinderjaren. Seamands geeft aan dat diverse gedragingen, reacties en zienswijzen van dit kind uit het verleden dan bij zo iemand de leiding gaan nemen. De frustraties uit de kindertijd gaan weer een belangrijke rol spelen bij relaties, nieuwe contacten en handelingen. Vanuit het historisch record kan er dan een gevaarlijke dwangmatige stuwkracht komen, waardoor een gezond geestelijk leven wordt belemmerd. David geeft aan (als dit zo is): ‘De onderdrukte emoties komen boven en uiten zich in gevoelens van diepe depressie, woede, niet te beheersen begeerten, in gevoelens van minderwaardigheid, angst, verlatenheid en verworpenheid.’
Veel gelovigen hebben er mee te maken
Helaas komen de genoemde innerlijke problemen ook maar al te veel voor bij gelovigen. David geeft ons hierover te kennen: ‘Deze pijnlijke herinneringen worden niet zonder meer buiten de deur gezet of omgevormd wanneer iemand zich bekeert en zelfs niet door de vervulling met de Heilige Geest. Ze veranderen ook niet noodzakelijkerwijs door het groeien in genade. In feite zijn deze herinneringen vaak een grote belemmering voor de geestelijke groei. Zolang iemand er geen bevrijding van ontvangt, wordt hij niet echt volwassen.’
Hij merkt verder op in zijn boek ‘Groeien naar volwassenheid’: ‘Het is noodzakelijk dat al deze herinneringen in een gebed om genezing aan God worden voorgelegd, zodat men in zo’n situatie van zijn pijn en dwang bevrijd kan worden.’
Laat het kinderlijke achter je
De apostel Paulus schrijft over zichzelf in 1 Kor.13:11: ‘Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, dacht ik als een kind en redeneerde ik als een kind. Maar nu ik een man ben, heb ik het kinderlijke voorgoed achter mij gelaten.’
Het Griekse woord ‘katargeo’ betekent ‘afleggen, wegdoen, buiten werking stellen, werkloos of machteloos maken; de invloed en betekenis van iets wegnemen, iemand vrij doen zijn van wat hem gebonden hield’. David Seamands verklaart: ‘Veel mensen die volgens hun jaren volwassen zijn, zijn in emotioneel en spiritueel opzicht nog altijd kinderen.’
Veel mensen zijn op volwassen leeftijd
emotioneel en geestelijk nog altijd kinderen
Let op de gedragspatronen van kinderen. Een kind reageert veel vanuit het gevoel. Het is gericht op directe bevrediging van bepaalde behoeften en kan nog weinig geduld oefenen. De sterkste verleidingen van de jeugd is wel de wellusten en de hartstochten. Ouderen gedragen zich in bepaalde situaties nog kinderlijk. Dit komt zelfs ook voor bij gelovigen. Paulus spreekt de broeders in Korinthe hierop aan (in 1 Kor.3:1-4). Door hun voorkeuren voor Paulus of Apollos, hun afgunst, twist en tweedracht gedroegen zij zich vleselijk, als kleine kinderen in Christus (vers 1). De ‘nēpioi’ (onmondige, kleine kinderen) staan in de Griekse taal tegenover de ‘teleioi’ (volmaakten, volwassenen).
Groei naar de volwassenheid
Het doel van de prediking en geestelijke begeleiding is de opbouw en de gezonde groei van de gemeente en het lichaam van Christus, (Ef.4:12). Het is dus de bedoeling dat wij niet langer ‘nēpioi’ (kinderlijk, onnozel) zullen zijn.
Volwassen worden is het kwijtraken
van de kinderlijke wijze van denken
Gelovigen dienen daarom de onnozele kinderschoenen uit te trekken op de loopbaan van het geloof. Ze moeten volwassen leren denken en handelen. Ze dienen standvastig stabiel en stevig met hun voeten op de waarheid te staan. Om geestelijk volwassen te worden moeten we ons voortdurend laten voeden door de waarheid van Gods Woord. Dat zal ons geestelijk doen groeien. Als wij de waarheid leren kennen, zal deze ons vrijmaken (Joh.8:32). Jezus Zelf is de Waarheid.
Gevoelens en geloofszekerheid
Gevoelens kunnen niet de basis zijn voor heilszekerheid. Innerlijke gevoelens zijn te veranderlijk en onbetrouwbaar om op te steunen. We kunnen alleen houvast vinden in het verzoenend werk van Jezus Christus. Je moet Jezus als de Weg, de Waarheid en het Leven aanvaarden en volgen. Seamands leert ons: ‘Ervaring vóór aanvaarding is onmogelijk.’ Heb je door genade de waarheid van Gods Woord en Jezus al mogen aanvaarden?
Ervaring komt na aanvaarding
In het geloofsleven komen eerst de vaststaande feiten uit Gods Woord. Na ‘feit’ komt ‘geloof’ en daarna ‘gevoel’. Seamands leert ons: ‘Als u zich telkens afvraagt ‘hoe voel ik me?’ dan is dat gegarandeerd de manier om een ontmoedigd, somber en onstandvastig christen te worden. Je relatie met God te baseren op je gevoelens is een duidelijk teken van het feit dat je nog een baby bent in de geestelijke dingen. De weg naar de volwassenheid is zonder enige twijfel: boven stemmingen en gevoelens uit leven.
Gevoelens en geestelijke leiding
Veel christenen raken ontmoedigd en twijfelmoedig op het gebied van geestelijke leiding in hun leven. Zij kunnen Gods leiding niet begrijpen, omdat er moeilijkheden en problemen op hun levenspad zijn gekomen. In Ps.34:20 lezen we: ‘De rechtvaardige heeft veel tegenspoed, maar uit dat alles redt hem de HEERE.’ Het pad kan door onbegrepen wegen en diepe wateren gaan. Je kunt hierdoor negatieve en opstandige gevoelens krijgen en ontmoedigd en vertwijfeld raken. Het is uitermate kinderlijk als we ons door onze gevoelens laten beheersen, en vooral als we toelaten dat ze gaan fungeren als thermometer voor onze geestelijke gezondheid.
Laat je gevoelens niet fungeren
als thermometer voor je geestelijke gezondheid
Seamands schrijft ons: ‘Als dat gebeurt, liggen schuldgevoelens, wrok en denken dat er iets verkeerds met ons aan de hand is, vlak bij, omdat we een bepaalde ervaring of een bepaald gevoel niet gehad hebben, want dan gaan we vergelijken, en zeggen we: ‘Als ik maar…’ We willen dan iemand zijn die we nu eenmaal niet zijn.’
Gods weg is de beste weg
We dienen te beseffen dat Gods weg de beste weg is. We worden door de Heilige Geest geleid in Gods weg (Rom.8:14). Je moet je aan Zijn leiding overgeven en niet aan je gevoelens en indrukken. Gelovige, laat je niet leiden door het blinde gevoel, maar gebruik de open ogen van het verlichte verstand. Laat de Heilige Geest je leven leiden.
Laat de Heilige Geest je leven leiden
Luister naar Zijn instructies, die je vanuit Gods Woord kunnen toekomen. Geestelijke leiding komt volgens Seamands tot ons vanuit vijf heldere lichtbronnen:
– Gods Woord
– uitwendige omstandigheden (open en gesloten deuren)
– zo goed mogelijk je verstand gebruiken
– raad van andere christenen
– de innerlijke stem van je geweten
Hoe kan jouw Mara worden hersteld?
In Ex.15:23-25 lezen we dat de Israëlieten het bittere water van Mara niet konden drinken. Vanuit de grondtekst kan het ook worden vertaald met ‘water van teleurstelling’. Een hout werd op aanwijzing van de HEERE door Mozes in het bittere water van Mara geworpen. Het kan symbolisch goed zien op het hout van het kruis van het Nieuwe Testament. Het past ook goed bij het helend handelen van God door Jezus Christus. We lezen namelijk na deze gebeurtenis te Mara in Ex.15:26: ‘Want Ik ben de HEERE, uw Heelmeester!’
De HEERE is de Heelmeester
Ik heb persoonlijk een dienst over Mara meegemaakt, waarbij de gastspreker, Wim Grandia, deze uitleg gaf. Hij wilde eerst een andere toespraak houden, die hij ook had voorbereid. Dat zou een vermaning zijn. Door een getuigenis aan het begin van de dienst voelde hij zich geroepen om ‘een bemoediging’ door te geven. Hij hield daarom een preek over Mara en het hout.
Aan het einde van de dienst moesten de aanwezigen hun persoonlijke pijnplekken en hun ‘water van teleurstelling’ voor zichzelf bedenken. Welke pijn uit het verleden is je bijgebleven? Wat heeft eigenlijk blijvende innerlijke schade bij je aangericht? Is het afwijzing? Kun je iemand niet vergeven? Heb je onherstelbare schade aangericht? Kun je jezelf niet vergeven? (dat is vaak een heel moeilijke zaak). Dit soort zaken moesten wij aan het eind van de dienst voor onszelf bedenken. Daarna was er een gebed voor de aanwezigen.
Vaak blijkt ‘afwijzing in het verleden’ een oorzaak te zijn van veel ellende en pijn. Daarbij gaat het er om hoe je deze afwijzing verder verwerkt. Velen gaan zich daarna op een te gespannen wijze ‘bewijzen’. Als je jezelf hierin voorbij gaat lopen, blijven beschadigingen meestal niet uit. Probeer het daarom zelf niet op te lossen, maar leg het gelovig neer bij de Verlosser!
Pas op voor verbittering
Wilkin van de Kamp geeft aan: ‘Ieder men krijgt in zijn leven wel te maken met een crisis, een moeilijke gebeurtenis, tegenslag of teleurstelling in mensen (…). Hoe wij hierop reageren, bepaalt of wij er ‘beter’ of ‘bitter’ van worden.’ Een Mara in ons leven kan ons innerlijk dus langere tijd bitter maken. Hierdoor kunnen wij ook moeilijk worden voor anderen en zelfs problemen veroorzaken binnen onze christelijke gemeente. We worden gewaarschuwd in Hebr.12:15, dat er geen wortel van bitterheid omhoog mag groeien, ‘om moeite te veroorzaken en daardoor velen verontreinigd zullen worden’.
In het handboek ‘Geboren om vrij te zijn’ wordt ‘bitterheid’ ook als invalspoort voor demonische infiltratie genoemd. Het door angst en boosheid innerlijk beschadigde geestelijke leven kan dus ook zijn bezet door een occulte belasting. Hiervoor is na herkenning, belijdenis en geestelijke overgave dan gebed nodig! Anderen kunnen voor en met je bidden. Het door boosheid verziekte en aangevreten innerlijke leven moet ook door middel van geloof en gebed worden hersteld en bevrijd.
Waarom zul je jezelf in zo’n geval langer kwellen en anderen pijn blijven doen met jouw verkeerde houding en jouw harde woorden? Als er sprake is van een occulte gebondenheid, die zich heeft vastgezet op de beschadiging, moet er ook voor je worden gebeden. Je hebt de boze te veel terrein in je leven gegeven. Laten we ons hierin steeds weer vernederen onder de krachtige hand van God, onze zorgen op Hem werpen, nuchter waken en gelovig de duivel weerstaan (lees hierbij voor jezelf: 1 Petr.5:6-9).
Gevoelens van afwijzing
Werken van de bekende bijbelleraar Derek Prince (1915-2003) zijn in meer dan 100 talen uitgegeven. In het boekje ‘Gods antwoord voor afwijzing’ streeft hij naar genezing voor de wonden van verwerping en schaamte. Ik dacht aanvankelijk zelf dat ‘veiligheid’ de eerste levensbehoefte van de mens is, maar ik denk sinds kort dat het ‘acceptatie’ is. Het afgewezen en niet geaccepteerd te zijn is vooral voor een jongere een diepingrijpende uiterst negatieve ervaring. Derek Prince heeft in zijn pastorale praktijk gemerkt dat verslavingen en persoonlijke problemen in de meeste gevallen ontstaan uit afwijzing. In dit artikel geef ik een aanbeveling voor de twee volgende belangrijke boeken van hem:
Door afwijzing ontstaan persoonlijke problemen en verslavingen
Ieder kind dat ter wereld komt, hunkert naar (ouderlijke) liefde, acceptatie en veiligheid. Zoals gelovigen zich veilig willen weten in Jezus’ armen, zo willen kleine kinderen zich veilig, geliefd en geaccepteerd weten in de armen van vader en/of moeder. Omdat in bepaalde westerse gebieden meer dan de helft van de huwelijken al eindigt in een echtscheiding, zijn er al wonden van afwijzing bij ouders zelf. Veel van deze ouders brengen gevoelens van afwijzing over op hun (jonge) kinderen. Derek denkt daarom ook ‘dat tenminste de helft van de mensen in de westerse wereld lijdt aan de één of andere vorm van afwijzing’.
Je kunt je op school afgewezen voelen, omdat je niet wordt geaccepteerd of gekozen wordt, of dat je zelfs gepest wordt. Het is nog erger als je voor je gevoel nooit liefde van je vader hebt ervaren of dat je moeder je eigenlijk niet wilde – dat je een ongewenst kind bent. Er zijn kinderen die van hun moeder uitdrukkingen hoorden zoals: ‘Was je maar nooit geboren’, of: ‘Wat doe je hier eigenlijk… ik kan je niet gebruiken… je zit bij me in de weg… jammer dat je er bent… hoepel toch op’.
Afwijzing is ‘het gevoel niet gewenst te zijn’. Je denkt dan dat mensen niet van je houden, dat ze je niet aardig vinden. Je voelt je buitengesloten, buiten de groep, of zelfs buiten je gezin. Je voelt je niet geaccepteerd en niet welkom.
Het gevoel afgewezen te zijn kan te maken hebben met een geschonden vertrouwen, dat je door iemand die je vertrouwde bedrogen bent. Vooral als je van jongs af aan al bent afgewezen, kunnen ook schuldgevoelens en gevoelens van schaamte bij je aanwezig zijn. Het is allemaal diep gegrift in je geest en in je psyche. Het maalt steeds maar weer in je gedachten. Het is daarom ook een goede voedingsbodem voor demonen om je geest nog verder te belasten en te kwellen.
Derek Prince schrijft: ‘Onze huidige maatschappij lijdt aan een steeds verder voortwoekerende ontwrichting van relaties. We leven in een tijd van gebroken beloftes. Misschien heb je zelf ook al eens in de vuurlinie gelegen, met als resultaat een litteken van afwijzing in je leven. Ik wil je aanraden uit te zien naar een zilveren randje om die donkere wolk.’
Derek verklaart ons: ‘Een kind dat weinig lichamelijke warmte of aanraking ervaart, zal gemakkelijk ten prooi vallen aan afwijzing.’ Hij geeft ons verder door: Als je vandaag de dag praat met kinderen die verbitterd en opstandig zijn naar hun ouders toe, dan hoor je vaak het verhaal: ‘Mijn ouders hebben me alles gegeven: kleren, een opleiding, een rijbewijs en een auto, maar ze hebben me nooit tijd gegeven. Ze gaven nooit zichzelf.
Dit is volgens mij de bittere reacties van jongeren tegenover oudere mensen, die we sinds de jaren ’60 (de Flowerpower tijd) regelmatig hebben zien terugkeren. De Flowerpower beweging was een reactie op het liefdeloze materialisme. Veel van de jonge mensen, die zo verbitterd en opstandig waren, kwamen uit bevoorrechte, welgestelde gezinnen. Ze hadden alles gekregen, behalve liefde, en dat was nu juist waar ze het meest naar verlangden en wat ze nodig hadden.’ In deze beweging was er een geest van wrok, haat, bitterheid en opstandigheid tegen een verleden van afwijzing. Jongeren uit deze vluchtwereld kwamen ook terecht in de occulte sferen. Ze keerden zich tot valse goden, tot de paranormale wereld van demonen, om op deze wijze macht en controle te kunnen krijgen. Maar de wereld waar je op deze wijze controle over wilt krijgen, pakt je in… en krijgt spoedig de controle over jou. Zo zie je dat velen vanuit het machteloze gevoel van afwijzing de toevlucht hebben gezocht in de wereld van duistere, occulte machten. De toegangsdeur wordt vaak verschaft via de popmuziekwereld. In de revolutionaire popmuziek worden de gevoelens van afwijzing benoemd en de weg gewezen naar een occulte acceptatie.
Bitterheid door afwijzing
Door afwijzing kunnen jongeren anderen ook gaan afwijzen. Dit kan zover gaan dat het normale maatschappelijke leven wordt afgewezen en dat ze ook zichzelf afwijzen. Door zelfverwerping brengen ze op den duur zelf hun eigen leven in gevaar. De hopeloze bewijzen nemen helaas hand over hand toe in onze ‘eeuw van bezorgdheid’ en bij de ‘drop-outgeneratie’.
Waarom letten veel jongeren niet genoeg op hun geestelijke, psychische en lichamelijke veiligheid, door veel alcohol en drugs te gebruiken? Kijk eens terug naar wat ze hebben ervaren in hun gezin. Ik heb begrepen dat er bij meer dan 90% van hen die zijn opgenomen (geweest) bij St. De Hoop (om weer clean te worden) problemen thuis waren. Door allerlei botsingen, ruzies en afwijzingen proberen ze hun geluk en acceptatie te zoeken in de jongerenwereld van popmuziek en uitgaansleven. Ze zoeken naar een escape (een vlucht uit de werkelijkheid) achter een beeldscherm, in een computergame, bij hun digitale vriendengroep op Hyves, MSN of de vriendensite Facebook .
Afwijzing kan een blijvende innerlijke houding worden
Derek Prince verklaart verder: ‘Afwijzing is niet alleen kwaadaardig op zichzelf, maar het opent ook de deur voor verschillende andere negatieve, verwoestende krachten, om iemands leven binnen te komen en geleidelijk aan zijn of haar leven over te nemen.’ Er is nogal eens bevrijding nodig van de geestelijke gevolgen van afwijzing. Derek leert ons verder: ‘Afwijzing kan een verborgen, innerlijke houding zijn, die we met ons meedragen. Het probleem ligt op het gebied van de geest. De ervaring heeft me geleerd, dat iedere negatieve emotie, reactie of houding, die blijft aanhouden, gepaard gaat met een daarmee overeenkomstige geest. Achter angst zit een geest van angst; achter jaloezie zit een geest van jaloezie en achter haat schuilt een geest van haat.’
Het komt erop neer dat iemand, die er niet in slaagt zich te ontrekken aan de blijvende gevoelens van afwijzing en boosheid hierover, hiermee een deur opent voor een geest van afwijzing en een geest van boosheid. In zo’n situatie kan er ook gemakkelijk een demon van jaloezie intrek hebben genomen in een afgewezen persoon. Als het dwangmatig wordt, terwijl er geen psychische of lichamelijke oorzaken zijn, is het vaak een zaak van demonische belasting of gebondenheid. Er is dan bevrijdend gebed nodig in de Naam van de Heere Jezus Christus. Als je van de haat en jaloezie vanwege afwijzing niet wordt bevrijd, blijft het voortwoekeren in je leven. Het kan dan zijn dat zij die je hebben afgewezen al overleden zijn, maar dat je deze haat en jaloezie gaat richten tegen anderen, zelfs van je nageslacht. Het kan dan een erfelijke belasting en vloek worden tot in het verdere nageslacht. We weten dat God de misdaden van het voorgeslacht bezoekt aan het nageslacht. Bij geloof en bekering geldt het, ‘dat Hij barmhartigheid doet aan duizenden van hen, die Hem liefhebben en Zijn geboden onderhouden’ (zie Ex.20:5-6).
Overwin de bitterheid door liefde
Hadden veel ouders maar niet zoveel aan hun eigen (zakelijke) belangen gedacht, en hadden ze maar tijdig ingezien dat ze bezig waren om hun ‘opstandige kind’ van zich af te stoten en los te laten in ruige wereld van manipulatie en duisternis. Ik denk dat veel christelijke ouders op het gebied van de opvoeding zelf ook de hand in eigen boezem moeten steken. Ik in ieder geval wel! Je wordt door schade en schande wijs… maar het kan wel pijn blijven doen, vooral als de gevolgen zichtbaar blijven. In de opvoeding wordt veel eigenwijsheid en hoogmoed afgeleerd.’
Toon tastbare en zichtbare liefde!
Het kan ook zijn dat ouders niet in staat zijn om tastbare en zichtbare liefde te tonen, omdat hun ouders dit ook niet konden naar hen toe. Derek sprak iemand, die hem vertelde: ‘Ik denk wel dat mijn vader van me hield, maar hij wist gewoon niet hoe hij dat moest laten zien. In zijn hele leven heeft hij me nooit op de knie genomen; hij heeft nooit iets gedaan om me te laten voelen, dat hij van me hield.’
In zulke gevallen kan het gebeuren dat het kind denkt: ik ben ongewenst. Bij meerdere negatieve gebeurtenissen in zijn leven kan het voor hem dan een neergaande spiraal van depressie of agressie worden, die in sommige gevallen zelfs eindigt in zelfmoord. Wanneer ouders bepaalde kinderen voortrekken of meer complimenten geven, kan er ook gemakkelijk een diepgaand gevoel van afwijzing ontstaan bij een achtergesteld kind. Derek vertelt ons verder dat een moeder eens haar lievelingdochter hoorde huilen in een kamer. Ze riep: ‘Ben jij het schatje?’ Uit een andere kamer klonk de teleurgestelde stem van de andere dochter: ‘Nee, ik ben het maar.’ Gelukkig kwam de moeder daardoor tot inkeer en ging ze eraan werken om de schade te herstellen.
Geen afwijzing… maar acceptatie!
Let op de gevoelens van afwijzing! Zorg dat ze zich geaccepteerd voelen, dat ze erbij horen. Ik denk dat ‘zich geaccepteerd voelen’ de eerste levensbehoefte is. Daarna komen veiligheid, drinken en eten, enz.
Jongeren voelen zich vaak afgewezen door ouderen, omdat ze maar niet kunnen voldoen aan de prestaties, regels, normen en waarden, die van hen worden geëist. Liefdevolle aandacht voor jongeren is absoluut nodig! Zijn er wel genoeg warme christelijke gezinnen en gemeenschappen, waar jongeren zich heerlijk thuis voelen, waar ze zich veilig en geaccepteerd weten?! Vroeger was er een sticker op auto’s in de VS, waarop stond: ‘Wanneer heeft u uw kinderen voor het laatst geknuffeld?’ Volgens Derek Prince mochten ze deze autosticker wel opnieuw uitgeven.
Hoeveel aandacht geven we onszelf en hoeveel aandacht onze jongeren? We moeten op dit punt allen wel de hand in eigen boezem steken. Bekering is nodig!
Zijn onze eigen emotionele beschadigingen van vroegere afwijzing er soms niet de oorzaak van dat we het nu zo vaak ook verkeerd doen. Is er een gefrustreerde houding naar onze kinderen, omdat we willen dat zij het beter gaan doen dan wij in het verleden? Opvoeden is de strijd tegen jezelf voortzetten in je kinderen, maar dat is geen vechten met de botte bijl.
De liefde van Jezus
maakt jongeren innerlijk zacht en vatbaar
Hard wettiscisme zal ze harder maken, maar de liefde van Jezus zal ze innerlijk zacht en vatbaar maken. Wij hebben dit de laatste tijd al veel zien gebeuren bij de jongeren tijdens de Bijbelstudiesamenkomsten. Onder deze jongeren zijn emotioneel beschadigde jongeren, mede door het eerder genoemde gedrag van ouderen. Ik hoor helaas ook regelmatig van beschadigingen op seksueel gebied. Dit komt dus ook voor in de rechtse reformatorische kringen, door ouderen, die een vreselijk dubbelleven leiden. Je ziet hierin waartoe een dubbele identiteit kan leiden. Het is hierbij opvallend dat de misdadigers vaak autoritair zijn ingesteld, waartoe uiterlijk wettiscisme het onrecht moet camoufleren.
Satan en zijn demonen zijn wettische geesten. Het zijn kritische aanklagers van de broederen. Zij gaan zelf voortdurend de mist in en beschuldigen mensen. Demonen zijn angstige en boosaardige identiteiten. Op wettisch gebied zijn ze dus goed thuis. Als je jezelf op dit gebied begeeft, loop je risico’s om door de boze geesten te worden beïnvloed en aangepakt.
Op wettisch gebied zijn boze geesten actief
De wet werkt toorn en frustraties. Je kunt er niet aan voldoen, je voldoet niet, je mislukt, je raakt steeds weer gefrustreerd over jezelf en anderen. Je wordt kritisch, je raakt depressief of agressief. Dit staat allemaal tegenover het liefdevolle en helende werk van Jezus Christus.
Een gelovige behoort te leven vanuit de principes van de Bergrede. Wettische principes zijn juridisch: beschuldigend en vergeldend. Evangelische principes zijn liefdevol en medisch: die zijn helend en bieden vergeving. Zoek je naar vergelding of vergeving? Ben je juridisch of medisch bezig?
We moeten gemotiveerd worden door de liefde van Christus, om zo bewogen te zijn over onze jongeren. Er dient bij ons een open deur voor onze jongeren te zijn, zodat ze met al hun (geestelijke) vragen en problemen bij ons terecht kunnen. Zij ze soms te onbelangrijk voor ons? Hebben we ‘belangrijker zaken’ aan ons hoofd, die meer te maken hebben met onze baan, carrière, hobby’s, kerkelijke functie en ontspanning? We zullen dan meer gaan verliezen dan ons lief is!
Wat kun je leren aan de rand van bitter water?
Er is nog een ander aspect in de lessen over het bittere water in ons leven. De bekende bijbelleraar Derek Prince schrijft erover in het boekje ‘Aan de rand van bitter water’. Hij leert ons, ‘dat God weet wat er in ons hart is en ons daarom brengt aan de rand van bitter water, opdat wij ontdekken wat er in ons is en met deze diepgewortelde karakterfouten kunnen afrekenen.’
De HEERE stelde Zijn volk op de proef die veertig jaren in de woestijn, om te weten wat er in hun hart was, of ze Zijn geboden wel of niet zouden onderhouden (Deut.8:2). Wilkin geeft hierbij aan: ‘Als we gaan beseffen dat God deze moeilijke gebeurtenissen in ons leven toelaat, dan gaan we er op een andere manier naar kijken. Moeilijke mensen worden in onze ogen ‘genadetrainers’ van God.’
Als we ook op dit punt vernieuwd worden in ons denken, dat werkt dit als ‘het helende hout’ in ons leven.
Het helende hout
moet in jouw Mara worden geworpen
In ieder geval moet door het geloof het hout in het bittere water van Mara worden geworpen. Symbolisch gezien moet het hout van het kruis in jouw pijnplekken worden geplaatst. Dat zijn geloofsdaden van belijdenis, vergeving, overgave en aanvaarding.
Kom uit je emotionele gevangenis
Wilkin van de Kamp leert ons in de digitale nieuwsbrief van oktober 2010 (van ‘Geboren om vrij te zijn’): ’We zullen ons hele te maken krijgen met mensen die ons kwetsen en pijn doen. Als we hier niet goed op reageren, dan kunnen we emotioneel verwond en zelfs emotioneel gebonden raken, waardoor wij levenslang geboden zijn aan hen die ons schuldig zijn en aan de pijn die ze ons hebben aangedaan! Onvergevingsgezindheid houdt ons emotioneel gebonden, waardoor we vast blijven zitten in onze emotionele gevangenis.’
Wilkin haalt de gelijkenis van de onbarmhartige knecht aan (zie Matth.18:23-35), die de schuld van een andere slaaf niet wil vergeven, terwijl hem zijn schuld wel was vergeven. Zijn eigen barmhartige heer was bewogen over hem en daarom had hij zeker ook vergevingsgezind moeten zijn over zijn iemand die hem veel minder schuldig was. Uiteindelijk is deze boze slaaf door zijn heer overgegeven aan de folteraars, totdat hij zijn hele schuld zou hebben betaald (vers 34). In vers 35 leert Jezus ons: ‘Zo zal ook Mijn hemelse Vader met u doen, als niet ieder van u van harte de misdaden van uw broeder vergeeft.’
Wilkin verklaart: ‘Het Griekse woord voor ‘folteraars’ betekent dat we zowel emotioneel als lichamelijk gekweld worden. Als wij niet vergeven, dan worden we overgegeven aan folteraars, die ons lichamelijk en fysiek zullen kwellen en onze relaties verstoren.’ Daarom moeten wij leren vergeven.
‘Vergeving’ is de sleutel
om bevrijd te worden uit onze emotionele gevangenis
Wilkin leert ons verder: ‘Wie vergeving schenkt, zal van God innerlijke genezing ontvangen, waardoor de wonden uit het verleden zullen genezen, de zielsbanden gereinigd en mogelijk relaties gezond worden. Vergeving is de sleutel om emotionele bindingen te zuiveren van angst, bitterheid en wrok, zodat we gezonde en duurzame relaties kunnen aangaan en onderhouden.’
Leer te vergeven
Counselor Neil T. Anderson leert ons zijn boekje ‘Op weg naar vrijheid in Christus’: ‘Wij worden opgeroepen genadig te zijn, net zoals onze Hemelse Vader genadig is (Luk.6:36) en anderen te vergeven zoals wij ook zelf zijn vergeven (Ef.4:31-32). Dit te doen bevrijdt ons van het verleden en laat niet toe dan satan voordeel op ons haalt (2 Kor.2:10-11).’ Wij dienen daarom God te vragen, dat Hij de mensen die wij moeten vergeven in gedachten brengt.
Anderson tekent hier wel bij aan: Vergeven is niet vergeten. Jezus geneest de wonden, nadat we ervoor gekozen hebben om te vergeven. Vergeving is dus een keuze, een wilsbesluit. Als wij weigeren iemand te vergeven, blijven wij aan die persoon gebonden. Hij stelt hierbij: ‘U bent nog steeds aan uw verleden geketend, gebonden door uw bitterheid.’ Neil verklaart ons verder: ‘Totdat u uw bitterheid en haat loslaat, blijft die persoon u kwetsen. Niemand kan uw verleden herstellen, maar u kunt er wel vrij van zijn. Door te vergeven ontvangt u bevrijding van uw verleden en van hen die u misbruikten.’
Als je vergeeft, kies je er ook voor om iemands zonde niet meer tegen hem of haar te gebruiken. Anderson geeft aan: ‘Bittere mensen rakelen de dingen uit het verleden op tegenover hen die hen hebben gekwetst. Zij willen dat de anderen zich even beroerd voelen als zij zelf! Maar het verleden moeten wij loslaten en wij moeten kiezen om elke wraakgedachte te verwerpen.’
Wilkin van de Kamp leert ons: ‘Vergeving is nooit een ‘moeten’, maar een geschenk van God, waardoor Gods leven en overvloed in ons wordt vrij gezet.’
Er is een aangrijpend lied van Marcel en Lydia Zimmer. Het staat in de zangbundels Op toonhoogte 184 en in Opwekking 629. In het refrein wordt gezongen: ‘Maar als er vergeving is kan er genezing zijn’. Het lied wijst ons verder de weg naar het herstel.
Doordenk het biddend en zingend:
‘Hoe kan ik verder leven,
hoe moet ik verder gaan.
Kan ik ooit vergeven
wat mij is aangedaan.
De wonden in mijn ziel,
de haat en bitterheid,
lijken niet te helen,
niet door woorden, niet door tijd.
Refrein: …
Maar als er vergeving is
Kan er genezing zijn
Van de pijn en het verdriet
diep van binnen.
Als er vergeving is
kan er genezing zijn
en de weg van herstel
kan beginnen.
O God, ik heb U nodig,
ik kan het zelf niet.
Ik lijk haast te verstikken
in angst en in verdriet.
Hoe kan ik ooit vergeven,
zoals U mij vergeeft,
dwars door alles heen,
wat mij beschadigd heeft?
Refrein: …
Geef mij de kracht van Uw liefde
om verder te gaan,
ook al zal er een litteken
blijven bestaan.
Want is uw liefde niet sterker
dan de dood
en Uw vergeving niet dieper
dan mijn nood?
Refrein: …
Want waar Uw vergeving is
zal genezing zijn
van de pijn en het verdriet
diep van binnen.
Waar Uw vergeving is
zal genezing zijn
en de weg van herstel
kan beginnen.’
Bidden om herstel en genezing
God doet wonderen op het gebed! God belooft veel te doen op het gelovig gebed. Daarom mag gelovig gebed door Gods genade en kracht veel tot stand brengen. We kunnen dit lezen in Jak.5:13-18. In vers 15 wordt ons verzekerd ‘En het gelovig gebed zal de zieke behouden en de Heere zal hem weer oprichten. En als hij zonden gedaan heeft, zal hem dat vergeven worden. Belijdt elkaar de overtredingen en bid voor elkaar, opdat u gezond wordt. Een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand.’ In een andere vertaling lezen we: ‘Het gebed van een rechtvaardige vermag veel, doordat er kracht aan verleend wordt.’ In de Studiebijbel wordt verklaard dat de Heere ‘de betrokkene de kracht zal geven zijn ziekte ook geestelijk te boven te komen’. Willen gemeenteleden een gezond lichaam vormen, dat dienen zij elkaar eerst de zondige daden te belijden en te vergeven. Belijdenis van zonden en vergeving zijn van groot belang voor genezing!
Belijdenis van zonden en de ander vergeven
zijn belangrijk voor genezing
Counselor David A. Seamands schrijft ons in het boek ‘Groeien naar de volwassenheid’: ‘Het is noodzakelijk dat al deze herinneringen in een gebed om genezing aan God worden voorgelegd, zodat men in zo’n situatie van pijn en dwang bevrijd kan worden.’ Hij geeft aan dat de herinneringen dan niet zullen worden uitgewist, ‘maar de kracht van de emoties die met de herinneringen gepaard gaan – de angel, de pijn, de angst, de haat, de verwonding, het begeren – zal gebroken worden’.
Kom biddend tot de Heelmeester!
Kom daarom ook met alles wat je nog pijn doet, vermoeid en belast, biddend tot de Heelmeester! Symbolisch gezien moet het helende hout van het kruis worden geplaatst op jouw pijnplek. Andersom gezien moeten je gevoelens van afwijzing, pijn en ellende aan de voet van het kruis worden neergelegd!
Laat je emotionele beschadigingen, bitterheid, boosheid, angst, teleurstellingen, slepende problemen, schuldgevoelens, en wat je dan ook belast, terechtkomen bij het kruis. Je kunt herstel en volledige innerlijke genezing ontvangen door het volbrachte werk van Jezus Christus aan het kruis van Golgotha.
Er is innerlijke genezing mogelijk
door het volbrachte werk van Jezus Christus
We kunnen getroost reizen onder het heiligend kruis, naar het erfgoed hierboven, in het Vaderlijk huis. Er is vrede gemaakt door het kruis en het bloed van Jezus Christus (Kol.1:20). Door Zijn bloed worden wij gereinigd en geheiligd (Hebr.9:14, 13:12.). Door het offer van Jezus aan het kruis is er vergeving, herstel en heling op aarde gekomen. We hebben het offer en het bloed steeds weer nodig om ons te reinigen van dode werken en om de levende God te dienen (Hebr.9:14).
Het Griekse woord voor Heiland is ‘soter’, dat tegelijk ook ‘redder, genezer en bevrijder’ betekent. Het bevrijdingspastoraat is ten diepste het werk van de Bevrijder. Het zien op Jezus is het hoogtepunt in het geestelijk leven. De bevrijding en het innerlijk herstel door de Bevrijder hebben wij werkelijk nodig. Het kan niet worden gemist op de weg naar het geluk! Wat denk je van deze Bevrijder? Waarom, waarvoor en waartoe heb je Hem werkelijk nodig?
