Copyright: Jan A. Baaijens, jongerenpastoraat
Geestelijk herstel heeft te maken met het bekende lied ‘Als er vergeving is, zal er genezing zijn’. Als je niet kunt vergeven zullen boosheid, wrok en bitterheid je innerlijk blijven pijnigen. In dit artikel zien we dat vergeving mogelijk is. We zien hierin hoe het bittere water van Mara in ons leven weer gezond wordt gemaakt.
Door de striemen van Jezus is er genezing voor ons
We hebben het helende hout van het kruis nodig In onze pijn en hulpeloosheid hebben we Jezus nodig! Al zijn de emoties nog zo beschadigd en al is de wil nog zo verzwakt, door de striemen van Jezus is er herstel mogelijk. We worden bemoedigd in Jes.53:5: ‘Door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.’ In al onze zwakheid komt onze machtige Koning ons tegemoet in Jes.40:1 met de woorden: ‘Troost, troost Mijn volk, zal uw God zeggen, spreek naar het hart van Jeruzalem en roep haar toe dat haar strijd vervuld is.’ Vul hier ook maar de geestelijke strijd van de verzwakte gelovigen in. In vers 11 geeft Hij aan: ‘Als een herder zal Hij Zijn kudde weiden; Hij zal de lammetjes en Zijn armen bijeenbrengen en in Zijn schoot dragen; de zogenden zal Hij zachtjes leiden.’
Misschien voel jij jezelf wel zo zwak als een uitgeput lammetje en kun je de weg alleen niet meer verdergaan. Je bent dan vermoeid van de geestelijke strijd, de twijfel, angst, boosheid, bitterheid en onzekerheid. Je bent de aanvallen in je gedachten zo moe! En dan komt de goede Herder naar je toe.
Jezus nodigt je in Matth.11:28, in al je zwakheid: ‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven.’ Hij spreekt je bemoedigend toe vanuit Zijn Woord in Jes.40:29-31: ‘Hij geeft de vermoeide kracht en Hij vermeerdert de sterkte van wie geen krachten heeft. Jongeren zullen moe en afgemat worden, jonge mannen zullen zeker struikelen; maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden, zij zullen snel lopen en niet afgemat worden, zij zullen lopen en niet moe worden.’
Hij overwint het bedrog in je leven: de leugens over jezelf en anderen. Hij jaagt de aanklager en beschuldiger weg. Hij geeft een oplossing voor jouw schuldgevoelens. Zie op Jezus, Die om onze overtredingen is verwond en om onze ongerechtigheden verbrijzeld. Lees verder in Jes.53:5: ‘De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.’
Vergeving en genezing horen dus bij elkaar. Als wij anderen niet kunnen vergeven, ervaren wij ook niet de volle genezing op alle gebieden van ons innerlijk. We kunnen wel een vast geloof en momenten van geestelijke blijdschap hebben, maar op de achtergrond blijft dan toch nog de pijnen van afwijzing, wrokgevoelens en bitterheid zeuren. Vroeger of later steken die weer de kop op en zitten we geestelijk weer midden in de strijd.
In dit artikel wil ik de diepe oorzaken en hardnekkig resten van de geestelijke beschadigingen en pijn behandelen. Ik hoop en bid hierbij dat het helende hout van het kruis het water van teleurstelling en bitterheid zal maken tot een heldere bron. Dan kunnen we onze weg vervolgen naar een heerlijk Elim (zie Ex.15:22-27). In vers 26 laat God Zich kennen in de woorden: ‘Ik ben de HEERE,uw Heelmeester.’
Hoe kunnen beschadigde emoties worden hersteld?
In de afbeeldingen die volgen zie je wat angst en boosheid kunnen uitwerken in je leven. Het kunnen ook andere negatieve gevoelens zijn die iemand blijft koesteren. Hierdoor kun je zelfs een occulte belasting of gebondenheid oplopen. Je geeft de boze geesten van angst of boosheid dan een ingang in je leven.
Boze geesten vestigen zich via je gedachten op zwakke of zieke plekken in je geestelijk leven. Het zijn geesten die communiceren met onze geest. Je ziet op de afbeeldingen dat er insecten zijn binnengedrongen via een zwakke of beschadigde plek in de appel (een voorbeeld van het hart). De insecten leggen vervolgens de eitjes in de appel. Je kunt dit vergelijken met zaden van angst of boosheid, die wij op zwakke momenten hebben toegelaten in ons hart.
Kom biddend tot de Heelmeester!
Kom daarom ook met alles wat je nog pijn doet, vermoeid en belast, biddend tot de Heelmeester!
Kom met alles wat je pijn doet tot de Heelmeester!
Symbolisch gezien moet het helende hout van het kruis worden geplaatst op jouw pijnplek. Andersom gezien moeten je gevoelens van afwijzing, pijn en ellende aan de voet van het kruis worden neergelegd! Laat je emotionele beschadigingen, bitterheid, boosheid, angst, teleurstellingen, slepende problemen, schuldgevoelens, en wat je dan ook belast, terechtkomen bij het kruis. Je kunt herstel en volledige innerlijke genezing ontvangen door het volbrachte werk van Jezus Christus aan het kruis van Golgotha.
Er is innerlijke genezing mogelijk
door het volbrachte werk van Jezus Christus
We kunnen getroost reizen onder het heiligend kruis, naar het erfgoed hierboven, in het Vaderlijk huis. Er is vrede gemaakt door het kruis en het bloed van Jezus Christus (Kol.1:20). Door Zijn bloed worden wij gereinigd en geheiligd (Hebr.9:14, 13:12.). Door het offer van Jezus aan het kruis is er vergeving, herstel en heling op aarde gekomen. We hebben het offer en het bloed steeds weer nodig om ons te reinigen van dode werken en om de levende God te dienen (Hebr.9:14). Op de afbeeldingen hieronder zie je hoe heerlijk we kunnen worden hersteld door het volbrachte werk van Jezus Christus aan het kruis!
Je ziet het hierboven geïllustreerd in het eerder afgebeelde voorbeeld van de appels. Je ziet daarin dat het kruis wordt geplaatst in de specifieke pijnplek. In dit geval in het probleem van de persoonlijke angst en de innerlijke boosheid.
Herstel van beschadigde emoties
Geestelijke groei wordt tegengehouden door twijfel, geestelijke gebreken en psychische problemen. Na een heerlijke periode van eerste liefde kunnen de onopgeloste problemen van voorheen weer de kop op steken. Bij de acceptatie van Jezus is er nog steeds de pijn van de afwijzing door mensen. Bij de veiligheid van de goede Herder zijn er nog de resten van angst en boosheid uit het verleden.
Emotionele beschadigingen blokkeren
de vooruitgang in het geestelijk leven
Door emotionele beschadigingen kan de wil weer worden verzwakt en krijgen de boze machten weer nieuwe kansen om in onze gedachten te infiltreren. Herstel van onze eerste liefde en bevrijding van verkeerde patronen in onze gedachten zijn daarom ook nodig. We zijn tot vrijheid bevrijdt (Gal.5:1). We worden bevrijdt door de Waarheid. Jezus is de Bevrijder. Kom opnieuw tot Hem, Die jouw eerste liefde kan herstellen!
Als je bevrijding nodig hebt van een belasting of zondige verslaving, blijf dan niet moedeloos bij de pakken neerzitten. Erken en beken het eerlijk. Vraag om hulp en gebed. Door Jezus Christus is er bevrijding en genezing mogelijk. Aan Zijn voeten ontvangen wij het onderwijs dat wij nodig hebben. In de liefdevolle armen van de goede Herder worden we hersteld van onze beschadigingen.
Zonder onze Koning
hebben we geen kracht en inzicht
De Heere laat niet varen de werken van Zijn handen (zie Ps.138:8). Samen in de Naam van Jezus Christus mogen we bidden en bevrijding verwachten!
Ik weet dat we zonder onze Koning geen kracht en inzicht hebben.
Ik weet dat gelovigen door demonen worden belaagd, beïnvloed en belast.
Ik weet ook dat de Heere hierin op het gelovig gebed bevrijding geeft
Jezus zegt ook tegen de gelovigen afzonderlijk: ‘Als u in Mijn woord blijft, bent u werkelijk Mijn discipelen, en u zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u vrijmaken. Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn’(Zie Joh.8:31, 32, 36.)
Mijn gelovige medestrijder, ‘Sta dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten’ (Gal.5:1).
Herstel van depressie en agressie
Bij gevoelens van afwijzing kunnen velen behept zijn met geesten van boosheid en angst. Als het bij tijden dwangmatig en obsessief wordt, is dit het teken dat ze de controle over zichzelf min of meer verliezen. Vaak liggen hier niet goed verwerkte traumatische ervaringen of aan de hand gehouden zonden aan ten grondslag.
Zonden en onverwerkte traumatische ervaringen
geven openingen voor boze machten
Wilkin van de Kamp geeft aan, dat een invalspoort ontstaat als wij Gods waarschuwingen negeren en bewust zondigen. Door boosheid te blijven koesteren, angst ruimte te geven en onvergevingsgezind te blijven, wordt een toegangsdeur voor demonen opengezet. Wij moeten schadelijke zonden in ons leven belijden, er tegen strijden en ze laten. Wilkin waarschuwt: ‘Een zonde uit het verleden blijft altijd aanwezig zolang we hem niet openlijk beleden hebben.’
In Gen.4:7 lezen we dat God de boze Kaïn nog heeft gewaarschuwd, voor hij Abel ‘in dolle drift’ heeft doodgeslagen. De boosheid had Kaïn bezet. We lezen in vers 7 dat God hem toespreekt: ‘Indien u niet goed handelt, ligt de zonde als een belager aan de deur, wiens begeerte naar u uitgaat, doch over wie u moet heersen.’ In de New English Bible wordt vertaald, dat de zonde als een demon voor de deur ligt. Het gaat hier over de poort, ingang of opening van het hart. In het Hebreeuws staat er ‘deuropening’. In de Studiebijbel wordt hierbij aangegeven: ‘De zonde ligt als een roofdier bij de deur, gereed en verlangend om de mens te bespringen. Dit beest moet in bedwang gehouden worden; er moet over worden geheerst.’
Demonen zijn aanstokers van zonde en ziekte
De vele miljoenen demonen, de geestelijke boosheden in de lucht (Ef.6:12), zijn de aanstokers van zonde en ziekte in het leven van de mensen. Zij veroorzaken dwangmatigheden, demonische gebondenheid en occulte belastingen, waarvan we door Gods genade op het gebed verlost kunnen worden. We lezen veel over bevrijdingen en genezingen in het Nieuwe Testament. Ongeveer een derde van de tekst in Markus gaat over genezingen en het bevrijden (uitwerpen) van boze geesten. Jezus toont hierin Zijn grote macht. Door het geloof in Hem is er ook nu nog bevrijding en herstel mogelijk.
In Luk.13:11 gaat het over een vrouw, die achttien jaren lang een geest van ziekte (van zwakte) had. In vers 16 geeft Jezus aan: ‘En deze, die een dochter van Abraham is, welke de satan, ziet, nu achttien jaren gebonden had, moest die niet losgemaakt worden van deze band, op de dag van de sabbat?’ Ze was gebonden door een geest, die de ziekte of zwakheid veroorzaakte.
Wilkin van de Kamp ziet ook traumatische ervaringen als een invalspoort voor demonische infiltratie. Hij verklaart ons in het handboek ‘Geboren om vrij te zijn’: ‘Op het moment dat iemand een traumatische ervaring ondergaat (psychisch of lichamelijk) is zo iemand niet in staat de controle over zichzelf te handhaven en is hij erg gevoelig voor de aanvallen van demonische machten. In deze ogenblikken kan het bewustzijn op een lager niveau functioneren of zelfs uitgeschakeld worden. De vijand heeft geen respect voor de kwetsbare situatie waarin iemand zich dan bevindt. Integendeel, traumatische ervaringen (verkeersongelukken, ernstige ziekten, misbruik, shocks, angstige ervaringen, enz.) kunnen op deze wijze een invalspoort vormen voor de duivel, die brullend rondgaat, zoekend wie hij zal verslinden. En net als een hyena zal hij het zwakke en het kwetsbare als eerste aanvallen. Hij zal niet aarzelen een pijl (demon) op de getraumatiseerde af te schieten. Daarom roept Paulus ons op altijd de wapenrusting van God te dragen (Ef.6:11 v.v.).’
De duivel is er middels zijn boze engelen op uit om te verderven wie hij kan verslinden. Ze maken kans bij onbeschermde, beschadigde mensen. Door het geloof kunnen ook getraumatiseerde en beschadigde gelovigen de gehele wapenrusting van God aandoen tot hun bescherming. Ze worden geboden om de wapenrusting op te nemen, om te kunnen blijven staan in de positie, die ze hebben ontvangen in Jezus Christus.
Je moet je positie in Jezus Christus kennen
en daarin blijven staan
Ik denk dat ze hierbij door pastorale zorg geholpen moeten worden. Ze moeten als zwakke en zieke gelovigen worden geholpen bij het aankleden. Luther heeft eens verklaard dat het bij de godsdienst gaat zoals in een ziekenhuis: Er zijn daar mensen die dragen en die gedragen worden.
Het kan gebeuren dat iemand met onverwerkte trauma’s zichzelf soms niet meer in de hand kan houden. Hij verliest dan de controle over zichzelf. Bij woedeaanvallen zeg hij dan dingen die hij normaal niet zou zeggen. Op den duur kan dit verder uit de hand gaan lopen en dwangmatiger worden. De boosheid overvalt hem steeds meer. Er kan dan zelfs sprake zijn van demonische gebondenheid of belasting, zodat er geestelijke hulpverlening nodig is. Vaak speelt machteloosheid hierbij een rol. Het komt tegenwoordig veel voor binnen huwelijk en gezin. Het kunnen oorzaken worden voor depressiviteit en agressiviteit.
Liefde overwint
Lees 1 Kor.13 maar eens voor jezelf. Daarin zie je hoe belangrijk de genadegave van de liefde is. De genadegaven geloof, hoop en liefde overwinnen de haat, boosheid en angst. De liefde zal echter eeuwig verder mogen reiken dan geloof en hoop. En zo lezen we in 1 Kor.13:13: ‘En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; maar de meeste van deze is de liefde.’
De ware liefde is van God en door God. God is liefde (1 Joh.4:8). Dit is op aarde zichtbaar geworden in Zijn Zoon Jezus Christus. ‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet zal verderven, maar het eeuwige leven zal hebben’ (Joh.3:16).
God heeft Zich door Zijn verbond aan zondige mensen verbonden. Dat is pas de echte liefdesband.
Gods verbond is Zijn liefdesband met mensen
Uit deze geweldige liefdesband komen alle liefdesbanden voort, die de gelovigen weer aan elkaar verbinden. Zolang ze in liefde aan God verbonden blijven, blijven deze draden van liefde naar anderen uitgaan… Deze draden van liefde gaan zelfs reddend en helend uit naar de ongelovigen. De geestelijke familieband moet zich steeds verder uitbreiden!Liefde is gericht op anderen. Liefde wil delen en zich vermenigvuldigen. Liefde is mededeelzaam.
Liefde wil delen
Gelovigen zijn gered om anderen te redden. Zij mogen de ontvangen liefde niet voor zichzelf houden. De wereld zal ons moeten herkennen aan de onderlinge eenheid en de liefde die we uitstralen.
Liefde is helpend en helend
Liefde is medisch: helpend en helend. Liefde overwint de angst. We lezen als belangrijk kerngegeven in 1 Joh.4:18: ‘Er is in de liefde geen angst, maar de volkomen liefde werpt de vrees uit.’ Het Griekse woord ‘phobos’ heeft in dit vers niet de betekenis van ontzag, maar ‘angst’. In de Statenvertaling lezen we in het hele vers: ‘Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees buiten; want de vrees heeft pijn, en die vreest, is niet volmaakt in de liefde.’
Liefde overwint de angst
Angst kan een uiting van een onrustig geweten, omdat men niet zeker is van vrijspraak bij het oordeel van God. Door de ontvangen liefde is er wel vrijmoedigheid in de dag van het oordeel (zie in 1 Joh.4:17). Geestelijk gezonde gelovigen mogen weten wat we lezen in vers 19: ‘Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft.’ Gezonde gelovigen kunnen met Paulus zeggen: ‘Want de liefde van Christus dringt ons’ (2 Kor.5:14). Vanuit de grondtekst staat er dat de liefde van Christus hem vast hield, in de greep hield. Paulus was in de greep van de liefde van Christus voor de mensheid. Dit bepaalde zijn leven en deed hem niet aan zichzelf denken. Zo denkt een goede herder en hulpverlener, naar het voorbeeld van Jezus, aan de schapen die aan zijn zorgen zijn toevertrouwd. Door de liefde van Christus kan een goede herder ‘zijn eigen leven’ geven voor de bedreigde en beschadigde schapen. Hij wordt gemotiveerd door de liefde van Christus en investeert iets van zijn eigen leven in hulpbehoevenden.
Een goede hulpverlener
wordt gemotiveerd door de liefde van Christus
Liefde kan vergeven. Haat is juridisch: wraakzuchtig en vergeldend. Boosheid kan niet vergeven en blijft wrok koesteren. Verderop wordt naar oplossingen gezocht op het gebieden van angst en boosheid. Jezus heeft getoond liefde tot Zijn vijanden te hebben. Hij heeft zelfs zijn leven gegeven voor vijanden. Hij kan liefdevol vergeven. Zijn vergevingsgezindheid is de redding voor vijandig gezinde zondaren. Zijn liefde overwint onze angst en boosheid. Het is een belangrijk en gelukkig principe, dat liefde ook de boosheid overwint. Zoek er dus naar om in liefde te (kunnen) vergeven!
Liefde overwint de boosheid
Ik ontmoette een meisje dat dacht dat haar zonden niet vergeven konden worden, omdat ze zelf niet in staat was om anderen te vergeven (die haar diep hadden gekwetst). Er staat immers in het gebed des Heeren: ‘Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven onze schuldenaren.’ Ik heb haar gemaild, dat ze haar leven aan Jezus moest overgeven… en dat Hij ook deze gevoelens (van niet te kunnen vergeven) kan wegnemen.
Als we gelovig in de helende handen van Jezus zijn,
kan Hij ook onze beschadigde emoties helen
Jezus lost de zaken voor ons op die wij niet kunnen oplossen bij onszelf! Wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God (Mark.10:27).
Angst en boosheid
In de afbeeldingen die volgen zie je wat angst en boosheid kunnen uitwerken in je leven. Het kunnen ook andere negatieve gevoelens zijn die iemand blijft koesteren. Hierdoor kun je zelfs een occulte belasting of gebondenheid oplopen. Je geeft de boze geesten van angst of boosheid dan een ingang in je leven.
Boze geesten vestigen zich via je gedachten op zwakke of zieke plekken in je geestelijk leven. Het zijn geesten die communiceren met onze geest. Je ziet op de afbeeldingen dat er insecten zijn binnengedrongen via een zwakke of beschadigde plek in de appel (een voorbeeld van het hart). De insecten leggen vervolgens de eitjes in de appel. Je kunt dit vergelijken met zaden van angst of boosheid, die wij op zwakke momenten hebben toegelaten in ons hart. Als we de angst niet tegenstaan (maar koesteren) en de boosheid niet verwijderen uit ons hart (maar zelfs voeden), zal het ernstige gevolgen kunnen hebben voor ons. De angst of boosheid zullen ons steeds verder verteren. Eigenlijk vreet zo iemand zichzelf op van boosheid. Er is een spreekwoord in Laos, wat ons leert: ‘Het is niet de mens die de opium eet, maar de opium eet de mens.’ De drug opium die ze daar eten, zal ze verteren. De zonde die je koestert, zal je uiteindelijk doden.
We zien verderop in het boek dat er gelukkig ook nog herstel mogelijk is. Wat in de natuur niet kan, kan door het herstellende en helende werk van Jezus Christus in het geestelijk leven wel.
De infiltratie van boze geesten gebeurt ook bij gelovigen
Ik was zelf jarenlang belast met een geest van angst. Dit kwam door een geestelijke teleurstelling en een diep ingrijpende ontmoediging. Dit is mijn Mara, mijn water van bitterheid of teleurstelling geweest. Ik heb dit niet goed kunnen verwerken, waardoor de teleurstelling en angst in mij bleven, zoals de zaden van angst in de afgebeelde appel.
Ook in de Bijbel zie je de Mara’s in het leven van de gelovigen. De satan had zeer begeert om de discipelen te ziften als de tarwe (Luk.22:31). Zij raakten teleurgesteld doordat hun Meester ging lijden en sterven aan het kruis. Dit was hun Mara, hun water van bitterheid of teleurstelling.
Je ziet ook een langdurige belasting in het leven van Jakob. Hij was teleurgesteld en diep bedroefd omdat zijn zoon Jozef er niet meer was. Hij bleef maar rouwbedrijven. Bij Jakob is er pas in de avond van zijn leven (op 130-jarige leeftijd) een oplossing gekomen, toen na jaren van depressie Jozef weer aan zijn leven werd toegevoegd. Toen Jozef op 17-jarige leeftijd is weggevoerd naar Egypte, moet Jakob ongeveer 108 jaar oud zijn geweest. Er was bij hem duidelijk sprake van een depressie, die zo’n 22 jaar heeft geduurd. Toen zijn zonen naar Egypte gingen om koren te kopen, zat de angst er bij Jakob nog diep in (zie dit maar in Gen. 42:4, 36, 38).
Het kan ook zijn dat gelovigen door het volharden in een zonde een occulte gebondenheid oplopen. Ze gaan dan dwangmatig door in deze of meerdere zonden. Je ziet dit terug in het leven van David, die wellicht meer dan negen maanden zijn zonde met Bathseba verborg (want het kind was al geboren). Geestelijk, psychisch en lichamelijk had hij er echter veel onder te lijden. Hij werd er als het ware door verteerd. Voordat hij zijn zonden beleed, toen hij zweeg, verouderden zijn beenderen, terwijl hij de hele dag schreeuwde. Hij geeft verder door: ‘Want dag en nacht drukte Uw hand zwaar op mij; mijn levensvocht verdroogde als in zomerse hitte’ (Ps.32:3-4). Let er op: het vasthouden van zonde vreet aan je. In 1 Kron.21:1 lezen we bij het plan van David tot een zondige, hoogmoedige volkstelling: ‘Toen stond de satan op tegen Israël, en porde David aan, dat hij Israël telde.’
Kom uit je ommuurde vesting
Zorg dat je geen muren om je heen bouwt, om je zodoende af te schermen voor anderen. Achter die muren van je vesting ontstaat er dan een verstikkende sfeer. De angst kan beklemmend worden in de enge ruimte die je in jezelf hebt overgehouden. Angst en boosheid moeten eruit kunnen. Je kunt muren van zelfmedelijden en wrokgevoelens om je heen bouwen. Binnen deze muren heerst er een enge sfeer van eenzaamheid en leegte. Heb je ook een muur om je heen gebouwd? Waardoor je niet openstaat voor anderen? Maak er een poortje in, zodat er je weer bereikbaar wordt voor anderen. Dan komt er weer ruimte voor zegen, liefde en geluk.
Jaren geleden schreef een meisje me het volgende: ‘Ik ben zo vol van machteloze woede en verdriet, alles is gebroken in me, iedereen keert zich tegen me. Ik kan zo niet schrijven. Als ik dan door iedereen gehaat word, vind ik het niet waard meer om te leven. Je denkt natuurlijk: is ze weer bezig met zelfmedelijden! Nou, je denkt maar. Niemand snapt me.’ Een andere keer had ze me al geschreven: ‘Waarom moet ik altijd met complexen rondlopen? Ik verberg m’n verdriet door als een verwaande trut over straat te gaan, maar ik weet me geen houding te geven hoor! Ik denk dat iedereen me minacht en me belazert waar ik bij ben. Bij niemand kan ik de ware liefde vinden, iemand die ècht van me houdt, van me houdt om hoe ik ben. Iemand die blij is als ik kom. Waarom ben ik zo eenzaam?’
Samuel Berger leert ons: ‘Wie zich in medelijden met het gekwetste ik baadt, verliest pas alle weerstandskracht en levensvreugde. (…) Wie alleen maar ontvangen wil, verstoort de gemeenschap en maakt zichzelf eenzaam. Wie graag deelt, schept gemeenschap. Echte liefde bouwt de gemeenschap op, want zij zoekt niet het hare. Overal waar wij het onze zoeken, ontstaan muren. Overal waar wij het voordeel en welzijn van anderen zoeken, ontstaat een brug.’
Door zelfmedelijden trek je dus muren op tussen jou en de anderen. Als je jezelf voor anderen afschermt en ommuurt, kunnen ze je niet bereiken en helpen. Je moet het dan zelf maar uitzoeken. Je kunt deze muren ook afbreken. Waarom ook niet? Breek de stenen van zelfbeklag, zelfzucht, angst, boosheid, wrokgevoelens en verbittering af in je leven. Trap die stenen van wrokgevoelens weg uit jouw muur! Sla toch een opening in deze kille isoleercel.
Je moet een opening maken in jouw isoleercel
Breek maar eens een groot gat in jouw verdedigingsmuur. Bouw er dan maar gelijk een poortje in, zodat je anderen kunt binnenlaten in jouw leven. En als je een deur hebt gemaakt in je muur van weerstand, komt in het Evangelie ook een kloppende Jezus aan jouw deur (Openb.3:20). Hij wil dat je Hem toelaat in je leven. Hij zal je helpen, helen en rust geven. Hij nodigt ook jou (in Matth.11:28): ‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven.’
Leg dan je wapens van tegenstand neer en open vol overgave de deur van je hart voor de Overwinnaar van jouw boosheid en angsten. Hij zal je dan niet afwijzen, maar aanvaarden zoals je bent. Daarbij maakt Hij dan iets moois van je leven. Als je een poortje hebt gemaakt in je muur, kun je er ook zelf uit naar een ander toe.
Een gelovige heeft een thuisbasis en een uitvalsbasis. Je moet ook leren om een brug naar een ander te bouwen. Kom maar over de brug met je vriendelijkheid en belangstelling. Van geven word je rijk. Gods Woord leert ons zelfs in Hand.20:35: ‘Het is zaliger te geven, dan te ontvangen.’
Je moet een bron van levend water worden
Als je de geestelijke vreugde van ‘het geven van jezelf aan anderen’ hebt leren kennen, wil je blijven geven. Je wordt dan een bron van levend water, die steeds weer wordt aangevuld door de genade en liefde van de Heere Jezus Christus. In Spr.11:24 lezen we dat iemand die uitstrooit, nog meer zal toegedaan worden. In vers 25 volgt daarop: ‘De zegenende ziel zal vet gemaakt worden; en die bevochtigt, zal zelf ook een vroege regen worden.’
Jezus is de Levensbron. Hij ging het land door, ‘goeddoende, en allen genezend die door de duivel overweldigd waren, want God was met Hem’ (Hand.10:38). Paulus wekt de gelovigen op in Gal.6:9-10: ‘Doch laat ons, goeddoende, niet vertragen; want te zijnder tijd zullen wij maaien, zo wij niet verslappen. Zo dan, terwijl wij tijd hebben, laat ons goed doen aan allen, maar meest aan de huisgenoten van het geloof.’
God zoekt het weggedrevene
Jezus is gekomen om te zoeken en zalig te maken dat verloren is. Zondaren zijn als parels, die door de moedwillige val uit Gods hand zijn weggeglipt. Jezus is gekomen om deze parels uit de drek te halen en weer helemaal schoon en schitterend te maken. Als wij tot Hem komen, accepteert Hij ons zo vies als we zijn… en Hij maakt iets moois van ons. De vader van de verloren zoon omhelsde liefdevol Zijn vieze zoon. Hij gaf hem daarna onverdiend zijn waardigheid als geaccepteerde zoon terug, door hem een schoon kleed en een ring te geven.
Hoe kan jouw Mara worden hersteld?
In Ex.15:23-25 lezen we dat de Israëlieten het bittere water van Mara niet konden drinken. Vanuit de grondtekst kan het ook worden vertaald met ‘water van teleurstelling’. Een hout werd op aanwijzing van de HEERE door Mozes in het bittere water van Mara geworpen. Het kan symbolisch goed zien op het hout van het kruis van het Nieuwe Testament. Het past ook goed bij het helend handelen van God door Jezus Christus. We lezen namelijk na deze gebeurtenis te Mara in Ex.15:26: ‘Want Ik ben de HEERE, uw Heelmeester!’
De HEERE is de Heelmeester
Ik heb persoonlijk een dienst over Mara meegemaakt, waarbij de gastspreker, Wim Grandia, deze uitleg gaf. Hij wilde eerst een andere toespraak houden, die hij ook had voorbereid. Dat zou een vermaning zijn. Door een getuigenis aan het begin van de dienst voelde hij zich geroepen om ‘een bemoediging’ door te geven. Hij hield daarom een preek over Mara en het hout.
Aan het einde van de dienst moesten de aanwezigen hun persoonlijke pijnplekken en hun ‘water van teleurstelling’ voor zichzelf bedenken. Welke pijn uit het verleden is je bijgebleven? Wat heeft eigenlijk blijvende innerlijke schade bij je aangericht? Is het afwijzing? Kun je iemand niet vergeven? Heb je onherstelbare schade aangericht? Kun je jezelf niet vergeven? (dat is vaak een heel moeilijke zaak). Dit soort zaken moesten wij aan het eind van de dienst in Zierikzee voor onszelf bedenken.
Daarna was er een gebed voor de aanwezigen. Als je inderdaad nog pijn had van één of meerdere Mara’s in je leven, moest je maar gaan staan tijdens dit gebed. De anderen konden blijven zitten en stil meebidden. Ik wist voor mezelf dat ik eigenlijk zou moeten gaan staan. Ik had inderdaad een pijnplek van afwijzing, waar ik dus ook schadelijke gevolgen van had overgehouden. Maar ik was het niet gewoon om dit in een dienst te doen. Mijn vrouw zat naast me. Ik dacht: zij is het ook niet gewoon om het te doen. Dat laatste argument greep ik aan om maar te blijven zitten. Ik hoopte en bad stilletjes dat de Heere mij (ondanks het blijven zitten) hierin toch wilde zegenen. Ik had het wel nodig. Toen veel mensen gingen staan zat ik toch nog stiekem te kijken wie dat waren. Dat was eigenlijk niet zo netjes. Ik herkende onder hen ook leerlingen van onze school.
Ondanks mij zwakke houding was de dienst van Wim Grandia toch bijzonder voor ons. Achteraf heb ik het mijn vrouw verteld dat ik eigenlijk wel wilde gaan staan (en dat het nodig was), maar ik bedacht: ‘jij bent het niet gewoon.’ Zij verklaarde me dat het bij haar ook zo was. Ze wilde ook gaan staan, maar bedacht: ‘Jan is het niet gewoon.’
Wat zitten wij, reformatorische mensen,
soms toch angstig vreemd in elkaar!
In ieder geval heb ik veel van deze dienst en de gang van zaken geleerd. Ik heb hiervan geleerd dat er ook onder onze mensen veel pijn uit het verleden is overgebleven.
Het is daarom goed om regelmatig onder onze mensen ook zoiets te doen. Ik heb het zelf al meerdere keren gedaan, in kleinere bijbelstudiegroepjes, maar ook een keer tijdens een gemeenteavond met een groter publiek. Tijdens het gebed voor deze mensen kwam het mij voor om de pijnplekken van deze mensen (die ik niet kende) te benoemen. Achteraf had ik hierover een gesprek met de predikant die ook aanwezig was. Hij merkte op dat het inderdaad goed was om de zonden ook concreet te noemen en niet alleen maar in het algemeen. De genoemde zonden en pijnplekken bleken voor een belangrijk deel ook te passen bij de gemeente waarin ik sprak. Ik had van tevoren wel een vermoeden, maar niet zo specifiek. Hierin kan dus ook de leiding van de Heilige Geest zijn.
We hebben het ook gepraktiseerd tijdens de conferentie in Zeeland, in december 2009. Er was een gezegende uitwerking. Het lied ‘Herstel mijn eerste liefde’ was hiervoor dus een belangrijke bijdrage. Er volgden persoonlijke getuigenissen, waarin vooral ook ‘afwijzing in het verleden’ een oorzaak bleek te zijn van veel ellende en pijn. Daarbij gaat het er om hoe je deze afwijzing verder verwerkt. Velen gaan zich daarna op een te gespannen wijze ‘bewijzen’. Als je jezelf hierin voorbij gaat lopen, blijven beschadigingen meestal niet uit. Probeer het daarom zelf niet op te lossen, maar leg het gelovig neer bij de Verlosser!
Wilkin geeft aan: ‘Ieder men krijgt in zijn leven wel te maken met een crisis, een moeilijke gebeurtenis, tegenslag of teleurstelling in mensen (…). Hoe wij hierop reageren, bepaalt of wij er ‘beter’ of ‘bitter’ van worden.’ Een Mara in ons leven kan ons innerlijk dus langere tijd bitter maken. Hierdoor kunnen wij ook moeilijk worden voor anderen en zelfs problemen veroorzaken binnen onze christelijke gemeente. Als bitter water in contact komt met gezond water, zal de besmetting zich verspreiden. We worden gewaarschuwd in Hebr.12:15, dat er geen wortel van bitterheid omhoog mag groeien, ‘om moeite te veroorzaken en daardoor velen verontreinigd zullen worden’.
Geef door bitterheid de demonen geen opening in je leven
In het handboek ‘Geboren om vrij te zijn’ wordt ‘bitterheid’ ook als invalspoort voor demonische infiltratie genoemd. De gevolgen van bitterheid kunnen in een toenemende mate zijn: wrok, haat, weerspannigheid en toverij. Onder toverij kun je ook scharen: het werken met machtsmiddelen en het manipuleren van gezinsleden of gemeenteleden. Dit kan dus ook voorkomen in reformatorische en Bijbelgetrouwe gemeenten en groepen.
Bitterheid uit zich vooral in boosheid en opstandigheid. Wilkin van de Kamp schrijft ons: ‘Weerspannigheid opent de deur voor demonen, die zich in elke vorm van rebellie thuis voelen. Leer vroegtijdig af te rekenen met bittere wortels (woorden).’ Het door angst en boosheid innerlijk beschadigde geestelijke leven kan dus ook zijn bezet door een occulte belasting. Hiervoor is na herkenning, belijdenis en geestelijke overgave dan gebed nodig! Anderen kunnen voor en met je bidden. Het door boosheid verziekte en aangevreten innerlijke leven moet ook door middel van geloof en gebed worden hersteld en bevrijd.
Waarom zul je jezelf in zo’n geval langer kwellen en anderen pijn blijven doen met jouw verkeerde houding en jouw harde woorden? Als er sprake is van een occulte gebondenheid, die zich heeft vastgezet op de beschadiging, moet er ook voor je worden gebeden. Je hebt de boze te veel terrein in je leven gegeven. Laten we ons hierin steeds weer vernederen onder de krachtige hand van God, onze zorgen op Hem werpen, nuchter waken en gelovig de duivel weerstaan (lees hierbij voor jezelf: 1 Petr.5:6-9).
Er is nog een ander aspect in de lessen over het bittere water in ons leven. De bekende bijbelleraar Derek Prince schrijft erover in het boekje ‘Aan de rand van bitter water’. Hij leert ons, ‘dat God weet wat er in ons hart is en ons daarom brengt aan de rand van bitter water, opdat wij ontdekken wat er in ons is en met deze diepgewortelde karakterfouten kunnen afrekenen.’
De HEERE stelde Zijn volk op de proef die veertig jaren in de woestijn, om te weten wat er in hun hart was, of ze Zijn geboden wel of niet zouden onderhouden (Deut.8:2). Wilkin geeft hierbij aan: ‘Als we gaan beseffen dat God deze moeilijke gebeurtenissen in ons leven toelaat, dan gaan we er op een andere manier naar kijken. Moeilijke mensen worden in onze ogen ‘genadetrainers’ van God.’ Als we ook op dit punt vernieuwd worden in ons denken, dat werkt dit als ‘het helende hout’ in ons leven.
Het helende hout
moet in jouw Mara worden geworpen
In ieder geval moet door het geloof het hout in het bittere water van Mara worden geworpen. Symbolisch gezien moet het hout van het kruis in jouw pijnplekken worden geplaatst. Dat zijn geloofsdaden van belijdenis, vergeving, overgave en aanvaarding.
Klimplantje Geloof heeft het hout nodig
We hebben het tijdens een Bijbelstudie eens gehad over het voorbeeld van een klimplantje. Wat is het klimplantje waard zonder licht en houvast? Het plantje moet dan als een miezerig onderkruipseltje maar een beetje over de grond groeien. Het kruipt slechts over het stof. Dat is geen stof tot roemen. Het moet laag aan de grond blijven leven. Zo kan het ook bij jou zijn. Je kunt maar niet opstijgen uit je lage positie.
Er is echter een hout in de aarde geplant. Dat is het ruwhouten kruis. Achter het kruis, waarop Jezus het verzoenend werk heeft volbracht, schijnt nu de zon van Gods liefde (Joh.3:16). Een gelovige is als dat kleine klimplantje. Het Gods liefelijk zonlicht lokt hem aan en maakt hem actief. We lezen in Jes.60:1: ‘Maak u op, word verlicht, want uw Licht komt, en de heerlijkheid van de HEERE gaat over u op.’ De gelovige kruipt naar het licht toe. Als hij door een storm wordt teruggewaaid, kruipt hij daarna opnieuw in de goede richting. Onderweg komt hij bij het hout van het kruis. Langs het hout kan hij omhoog klimmen. Het klimplantje Geloof hecht zich aan het kruis en stijgt dan op uit zijn lage staat. Het kruis is geplant in onze lage staat, zodat wij in staat zijn om door Jezus hogerop te komen.
In een bijbelstudiegroepje in de 2009 in Zeeland hebben we samen gebeden. Er waren meedere pijnplekken in het groepje jongeren. We hebben de Mara’s (bitterheid en teleurstellingen) biddend in het midden gelegd. We hebben samen gebeden of de Heere het herstellende hout erin wilde plaatsen. We merkten de aanwezigheid van de Heilige Geest. Sommigen hebben een bevrijdende ervaring gehad. Ook een jongen met een laag zelfbeeld. Er was een diepe ontroering. Toen we onze ogen weer open deden zag ik dat een meisje straalde door haar tranen heen. Ik vroeg haar: ‘Waarom huil je?’ Ze gaf me te kennen, dat ze zo dankbaar was, ‘om wat Hij voor haar heeft gedaan’.
De jongen is heel anders naar huis gegaan, dan dat hij gekomen was. Daarna wilde hij geen bijeenkomst meer missen. Hij was er ook tijdens de conferentie. Zijn moeder belde me na enkele dagen. Hij had tegen haar gezegd: ‘Mama, de Heilige Geest was in ons midden!’ Voor zover ik dat kon zien, zag ik daarna in hem een veel gelukkiger persoon. Het geeft mij ook een glimlach naar hem toe. Het is heerlijk voor ons als leiders als we zien hoe gelukkig jongeren worden als ze (iets van) het contact met de Heere Jezus mogen ervaren.
Ik weet dat ze nog moeten groeien, net als het klimplantje, maar als ze het kruis hebben mogen aanraken, stijgt hun verwondering. Als ze mogen opzien naar het kruis, gaat het licht op in hun hart. Ook als zij de Naam van de HEERE vrezen, ‘zal de Zon van de gerechtigheid voor hen opgaan, en er zal genezing zijn onder Zijn vleugelen’; en zij zullen uitgaan en toenemen, als mestklaveren (Mal.4:2).
In het begin van het geestelijk leven kunnen er veel ‘groeipijnen’ zijn. Groeien betekent ook snoeien. De opstanding van de nieuwe mens betekent ook de afsterving van de oude mens. Er kan ook veel pijn uit het verleden zijn overgebleven. Nog heel wat jongeren zijn emotioneel beschadigd. Soms door gevaarlijke risico’s die ze hebben genomen, soms door verslavingen, soms door jarenlang negatief denken over zichzelf en soms ook door het toedoen van anderen. Afwijzing door anderen en van jezelf zijn vaak de grootste boosdoeners. Er moet daarom ook worden gezocht naar herstel van beschadigde emoties.
Herstel mijn eerste liefde
Vooral het zingen van lied ‘Herstel mijn eerste liefde’ door twee jongeren tijdens de conferentie in 2009 in Zeeland heeft veel aanwezigen geraakt. Dit bleek ook in de persoonlijke getuigenissen. Dit is het lied van de conferentie geworden! Het innerlijk verlangen van velen wordt hierin vertolkt. Ik laat het lied van Marcel en Lydia Zimmer nu volgen:
Vader in de hemel,
Die zoveel om mij geeft,
dat U in Uw genade
Uw Zoon gegeven heeft.
Dank U voor Uw liefde,
Uw eindeloze trouw,
dat ondanks al mijn falen,
U zegt: ‘Ik hou van jou’.
Refrein:
Herstel mijn eerste liefde,
die ik ooit had voor U,
want ik wil van U houden,
nog zoveel meer dan nu.
Mijn hart moet weer gaan branden,
zoals het heeft gedaan,
vol vuur en vol van hartstocht,
die nooit meer weg zal gaan.
De drukte van het leven
trok mij met zich mee.
De liefde die vervaagde,
de passie die verdween.
Ik was U niet vergeten,
maar nam de tijd niet meer,
om in Uw Woord te lezen,
bij U te zijn, o Heer.
Refrein: …
Vader in de hemel,
met eerbied vraag ik nu,
of U mij wilt vergeven.
Ik kan niet zonder U.
Dank U voor Uw liefde,
Uw eindeloze trouw.
En Vader, Ik wil zeggen,
dat ik zoveel van U hou
Kom uit je emotionele gevangenis
Wilkin van de Kamp leert ons in de digitale nieuwsbrief van oktober 2010 (van het bevrijdingspastoraat ‘Geboren om vrij te zijn’): ’We zullen ons hele leven te maken krijgen met mensen die ons kwetsen en pijn doen. Als we hier niet goed op reageren, dan kunnen we emotioneel verwond en zelfs emotioneel gebonden raken, waardoor wij levenslang gebonden zijn aan hen die ons schuldig zijn en aan de pijn die ze ons hebben aangedaan! Onvergevingsgezindheid houdt ons emotioneel gebonden, waardoor we vast blijven zitten in onze emotionele gevangenis.’
Wilkin haalt de gelijkenis van de onbarmhartige knecht aan (zie Matth.18:23-35), die de schuld van een andere slaaf niet wil vergeven, terwijl hem zijn schuld wel was vergeven. Zijn eigen barmhartige heer was bewogen over hem en daarom had hij zeker ook vergevingsgezind moeten zijn over zijn iemand die hem veel minder schuldig was. Uiteindelijk is deze boze slaaf door zijn heer overgegeven aan de folteraars, totdat hij zijn hele schuld zou hebben betaald (vers 34). In vers 35 leert Jezus ons: ‘Zo zal ook Mijn hemelse Vader met u doen, als niet ieder van u van harte de misdaden van uw broeder vergeeft.’
Wilkin verklaart: ‘Het Griekse woord voor ‘folteraars’ betekent dat we zowel emotioneel als lichamelijk gekweld worden. Als wij niet vergeven,dan worden we overgegeven aan folteraars, die ons lichamelijk en fysiek zullen kwellen en onze relaties verstoren. Onvergevingsgezindheid houdt ons emotioneel gebonden aan degene die ons iets schuldig is en aan de pijn die ons is aangedaan. Anderen kunnen met ons bidden voor een doorbraak of voor genezing, maar als wij door onze eigen onvergevingsgezindheid zijn overgeleverd aan deze folteraars, dan is er maar één manier om uit hun greep verlost te worden: door de ander te vergeven.
Vergeving is de enige sleutel om bevrijd te worden uit onze emotionele gevangenis. Dan worden we in onze ziel losgemaakt van zowel de emotionele binding als ook van de pijn die ons is aangedaan. Vergeving is het geestelijke dynamiet dat God gebruikt voor het opblazen van gevangenisdeuren die ons tegenhouden los te komen van de dader en de pijn van het verleden. Wie vergeving schenkt, zal van God innerlijke genezing ontvangen, waardoor de wonden uit het verleden zullen genezen, de zielsbanden gereinigd en mogelijk relaties gezond worden. Vergeving is de sleutel om emotionele bindingen te zuiveren van angst, bitterheid en wrok, zodat we gezonde en duurzame relaties kunnen aangaan en onderhouden.’
‘Vergeving’ is de sleutel
om ons te bevrijden uit onze emotionele gevangenis
Counselor Neil T. Anderson leert ons zijn boekje ‘Op weg naar vrijheid in Christus’: ‘Wij worden opgeroepen genadig te zijn, net zoals onze Hemelse Vader genadig is (Luk.6:36) en anderen te vergeven zoals wij ook zelf zijn vergeven (Ef.4:31-32). Dit te doen bevrijdt ons van het verleden en laat niet toe dan satan voordeel op ons haalt (2 Kor.2:10-11).’ Wij dienen daarom God te vragen, dat Hij de mensen die wij moeten vergeven in gedachten brengt.
Anderson tekent hier wel bij aan: Vergeven is niet vergeten. Jezus geneest de wonden, nadat we ervoor gekozen hebben om te vergeven. Vergeving is dus een keuze, een wilsbesluit. Als wij weigeren iemand te vergeven, blijven wij aan die persoon gebonden. Hij stelt hierbij: ‘U bent nog steeds aan uw verleden geketend, gebonden door uw bitterheid.’ Neil verklaart ons verder: ‘Totdat u uw bitterheid en haat loslaat, blijft die persoon u kwetsen. Niemand kan uw verleden herstellen, maar u kunt er wel vrij van zijn. Door te vergeven ontvangt u bevrijding van uw verleden en van hen die u misbruikten.’
Als je vergeeft, kies je er ook voor om iemands zonde niet meer tegen hem of haar te gebruiken. Anderson geeft aan: ‘Bittere mensen rakelen de dingen uit het verleden op tegenover hen die hen hebben gekwetst. Zij willen dat de anderen zich even beroerd voelen als zij zelf! Maar het verleden moeten wij loslaten en wij moeten kiezen om elke wraakgedachte te verwerpen. Dit betekent niet dat u de zonde verder ondergaat. God tolereert de zonde niet, en dus moeten wij dat ook niet doen. U moet geestelijke grenzen stellen die verder misbruik tegengaan. Neem stelling tegen de zonde en toon tegelijkertijd genade en vergeving voor hen die u kwetsten.’
Als wij hierbij hulp nodig hebben om ons tegen misbruik te beschermen, geeft hij ons het advies om hierover te (gaan) praten met een vriend, een bekwaam counselor of een pastoraal werker. Dit geeft ook de noodzaak van pastorale teams aan, die op plaatselijk en regionaal niveau hulp kunnen bieden aan emotioneel beschadigde mensen.
Als er vergeving is, kan er genezing zijn
Laten we het in dit boek ook persoonlijk maken. Noem nu maar eens voor jezelf jouw Mara, jouw ‘water van teleurstelling’. Denk eens goed over na over je pijnplekken. Heb je er zelf misschien ook verkeerd in gehandeld of op gereageerd? Belijd hierin je schuld voor de Heere. Probeer anderen en jezelf te vergeven als dit nodig is. Hoe kun je bidden: ‘vergeef ons onze schulden’, terwijl je jouw schuldenaren niet kunt vergeven? (zie hierbij Matth.6:12-15). In de verzen 14-15 lezen we dat Jezus onomwonden zegt: ‘Want indien u de mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven. Maar indien u de mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven.’ Vergeef ze in je hart. Neem je voor om het weer goed te maken met hen die je nog kunt bereiken.
Het is trouwens opmerkelijk dat er in het ‘Onze Vader’ na driemaal ‘Uw’ driemaal ‘ons’ volgt. Het gaat allereerst om de heiliging van Gods Naam, om de komst van Zijn Koninkrijk en het geschieden van Zijn wil. Daarna gaat het over ons welzijn en het Koninkrijk van God in ons hart. Zie hoe belangrijk het dagelijks voor ons is dat onze zonden worden vergeven en dat wij anderen vergeven, maar ook dat we vrij kunnen zijn van verdrukkingen, aanvechtingen en verleidingen, die ons tot zonde kunnen brengen.
Gelovigen zijn tot vrijheid bevrijd
Gal.5:1 roept ons op om stand te houden. Gelovigen zijn ‘tot vrijheid bevrijd’. Christus heeft ons immers bevrijdt om in vrijheid te leven’.
Wilkin van de Kamp geeft ons door in het handboek ‘Geboren om vrij te zijn’: Vergeving is van levensbelang voor een ieder van ons. Als wij anderen niet vergeven, vergeeft God ons ook niet. En als God ons niet vergeeft, worden onze zonden ons toegerekend en heeft de satan recht ons aan te klagen en een rechtmatige claim op ons leven te leggen. Vergeving is nooit een ‘moeten’, maar een geschenk van God, waardoor Gods leven en overvloed in ons wordt vrij gezet.’
Er is een ander bijzonder mooi en aangrijpend lied van Marcel en Lydia Zimmer. Het staat in de zangbundels Op toonhoogte 184 en in Opwekking 629. In het refrein wordt gezongen: ‘Maar als er vergeving is kan er genezing zijn’. Het lied wijst ons verder de weg naar het herstel. Doordenk het biddend en zingend:
‘Hoe kan ik verder leven,
hoe moet ik verder gaan.
Kan ik ooit vergeven
wat mij is aangedaan.
De wonden in mijn ziel,
de haat en bitterheid,
lijken niet te helen,
niet door woorden, niet door tijd.
Refrein:
Maar als er vergeving is
Kan er genezing zijn
Van de pijn en het verdriet
diep van binnen.
Als er vergeving is
kan er genezing zijn
en de weg van herstel
kan beginnen.
O God, ik heb U nodig,
ik kan het zelf niet.
Ik lijk haast te verstikken
in angst en in verdriet.
Hoe kan ik ooit vergeven,
zoals U mij vergeeft,
dwars door alles heen,
wat mij beschadigd heeft?
Refrein: …
Geef mij de kracht van Uw liefde
om verder te gaan,
ook al zal er een litteken
blijven bestaan.
Want is uw liefde niet sterker
dan de dood
en Uw vergeving niet dieper
dan mijn nood?
Refrein:
Want waar Uw vergeving is
zal genezing zijn
van de pijn en het verdriet
diep van binnen.
Waar Uw vergeving is
zal genezing zijn
en de weg van herstel
kan beginnen.’
Vergeving voor een misdadiger
Leerzame geschiedenis