Copyright: Jan A. Baaijens, pastorale hulpverlening.
Mijn ervaringen met Maarten
In dit artikel wil ik mijn persoonlijke ervaringen met Maarten doorgeven. Daarbij geeft hij zijn getuigenis. We willen zodoende zijn geestelijke strijd en bevrijding delen. Hierbij zien we de rijke genade van God en de overwinnende kracht van Jezus Christus schitteren in het leven van een emotioneel beschadigde en occult gebonden jongeman. Jezus is de Heiland: de Redder, Bevrijder en Heler.
Laat je door dit levensverhaal bemoedigen en aanmoedigen
om je geluk en herstel te zoeken bij de grote Bevrijder!
Maarten heeft veel afwijzing en geestelijke pijn meegemaakt vanaf zijn kinderjaren, en is gepest op school. Hij raakte ernstig emotioneel en geestelijk beschadigd door de voortdurende afwijzing en mishandeling. Hij voelde zich bij tijden wanhopig en werd gekweld door dwanggedachten. Hij heeft daarbij meerdere malen een vloek over zichzelf uitgesproken, door te zeggen dat hij dood wilde en zelfmoord zou gaan plegen.
Hij kreeg zelfmoordgedachten en heeft vanaf zijn negende jaar een aantal pogingen gedaan. Daarbij raakte hij zelfs een keer in coma. Het is een wonder dat hij het heeft overleefd. Maarten vertelt ons : ‘Ik ging steeds meer vluchten in zelfmoordpogingen en zelfpijniging. Ik had ontdekt dat ‘het mezelf pijn doen’ de innerlijke pijn verzachte.’
‘Door mezelf pijn te doen,
verzachte ik mijn innerlijke pijn’
Al jong keerde hij zich tegen het hypercalvinistische leersysteem, waaronder hij verkeerde. Zijn gevoelens van hopeloosheid werden daardoor gevoed, omdat hij had gemerkt dat zijn gebeden niet werden verhoord. Hij geeft aan: ‘Ik leerde daar in de kerk dat het een uitzondering is als je tot geloof komt. Ik dacht op den duur, dat het toch allemaal door God was bepaald, en dat ik maar af moest wachten.’ Hij gaat verder:
‘Zo kwam de gedachte bij me: ik hoef niet te bidden, want als de Heere het wil, word ik toch wel bekeerd’
Toen gaf hij zich bewust over aan de duivel. Hij verklaart: ‘Ik zocht rust, liefde en vrede, maar waar ik het ook zocht, ik vond het niet. Het was zo erg dat ik de duivel aanbad en niet meer naar de kerk ging. Ik was atheïst geworden.’
‘Ik kwam in de pubertijd en ontspoorde steeds meer in een wereld van drank, drugs, enz. Ik kon niet met geld omgaan. Ik kon niet genieten van iets. Ik wist niet wat liefde was.’
Hij verhaalt ons verder: ‘Ik werd zó verbitterd, en dacht: als er een God bestaat, dan zal hij dit toch niet toelaten? Ik zocht steeds meer naar rust in drugs (5 gram wiet per dag) en drank. Op het laatst dronk ik rond de veertig flesjes per dag.’
‘Ik zocht steeds meer naar rust in drugs en drank, aanbad de duivel, was een atheïst en vloeker’
Hij was verslaafd aan roken, alcohol en drugs (en is nog steeds verslavingsgevoelig, zodat hij blijvend waakzaam moet zijn).
Geloof en herstel
Op 22-jarige leeftijd is hij tot geloof gekomen. Intussen heeft hij al veel herstel ondervonden. Hij houdt van Jezus, leest volop in zijn Bijbel, bezoekt de diensten in de gemeente, en zoekt naar de leiding en de eer van God. In het gebed mag hij ook rust vinden in het contact met zijn Heiland en Koning.
Maarten en ik zijn geestelijke buddy’s geworden. Ik ben zelf gelukkig getrouwd, en we hebben zes kinderen boven de twintig. Maarten is eigenlijk bij ons gezin gaan horen. Hij heeft daar de vriendschap en liefde van de gezinsleden ontvangen, die hij vanaf zijn kinderjaren heeft gemist. Hij heeft zelfs een aantal maanden bij ons thuis ingewoond. Nog steeds komt hij veel bij ons.
Geestelijke gebondenheid en belasting na bekering
Maarten heeft na zijn eerste bekering nog volop te maken gehad met geestelijke aanvallen, belasting en gebondenheid. We hebben al veel mogen leren in de wonderlijke weg die de Heere hierin met ons is gegaan.
Het is een langdurig proces van herstel en begeleiding geworden
Als buddy’s delen we veel met elkaar. We hebben samen Bijbelstudie gedaan, gebeden, en gezocht verder herstel. Hij is lid van een Bijbelgetrouwe, missionaire Hervormde gemeente.
Een wonderlijk herstel
Binnen een jaar is hij hersteld van de diagnoses borderline, burn-out en depressiviteit, waarvoor hij in psychiatrische hulp kreeg, met de nodige medicijnen. Hij was voor 80% was afgekeurd. Daarna heeft hij geruime tijd volledig kunnen werken.
We zijn dankbaar en verwonderd over de leiding en het bevrijdend werk van de Heere in ons leven.
We hebben geleerd in het specifieke geestelijke problematiek van Maarten, dat een traject van geestelijke bevrijding en begeleiding meer kan doen dan een psychiatrische behandeling. Geloof, hoop en liefde stijgen uit boven de seculiere mogelijkheden, die handelen zonder de hulp en leiding van God. Dit pleit ook voor de christelijke psychiatrische hulpverlening!
Ernstige beschadigingen en geestelijke strijd
Op 12 november 2011 had ik tijdens een jongerenbijbelstudie voor het eerst contact met Maarten. Hij zat nog in de pijnverwerking van een ellendig verleden. Hij was vanuit een uiterst rechtse gemeente afkomstig, en ontving van huis uit al geen liefde. Door emotionele en geestelijke beschadigingen konden kwade machten binnen korte tijd hem geweldig overvallen. Daardoor ging hij zichzelf dwangmatig beschadigen, om een uitgang te vinden voor zijn innerlijke pijn.
In zijn jeugd raakte hij vervreemd van God en leefde hij een zondig leven.
Door de genade van God kwam hij door het lezen
van de Christenreis van John Bunyan tot inkeer
Daarna verdiepte hij zich intens in de Bijbel. Hij heeft meerdere malen getuigd van de opzoekende liefde van de Heere, en wilde dicht bij Hem leven.
Er volgden al snel goede geestelijke, pastorale gesprekken. Hij deelde zijn emotionele beschadigingen en geestelijke problemen met mij. Maarten stond open voor hulp en gebed. Het was duidelijk dat hij bevrijding van demonische infiltratie nodig had. In de Naam van Jezus Christus is dat mogelijk! Hij wist zich door het geloof Zijn eigendom, maar de pijn en de boosaardige aanvallen waren hevig.
Helaas bleven de onheilen en geestelijke problemen
hem achtervolgen
Je kunt er verderop in dit verslag meer over lezen, en ook over zijn geestelijke bevrijding. De heftige aanvallen van de kwade geesten probeerden hem tot verwoestende daden te brengen. Daarom kwam hij ook in de hulpverlening terecht.
Demonische aanvallen
We maakten een afspraak bij hem thuis. Al eerder op die avond werd ik tweemaal gebeld om vroeger te komen! Ik stapte zo snel mogelijk in mijn auto. Onderweg kwam het bekende lied ‘Heere der Heere, Koning der koningen’ in mijn hart. Ik voelde me hierbij rustig en zonder angst. Ik mocht zien op de machtige Heiland en op Zijn overwinnende kracht!
Maarten was die avond bezweken onder zwakte en duivelse aanvallen en was bezig zichzelf te pijnigen, terwijl de drie kennissen het zagen. Hij sloeg onder meer met zijn hoofd tegen een paal en wilde zichzelf wurgen.
Hij werd al jaren gekweld met dwanggedachten
om zichzelf te beschadigen en te doden
Er ontstond een hevige gebedsworsteling
Een andere beschadigde jonge vrouw kon het niet aanzien en werd door emoties overmand. Ze was ook op de Bijbelstudie geweest en al langere tijd in twijfel en verdriet. De pijn uit het verleden vermengde zich met de heftige gebeurtenissen. Er werd gehuild en gebeden. Op het gebed van de andere jonge vrouw was er al een overwinning gekomen bij de gekwelde Maarten.
Toen ik arriveerde zag ik deze vier jonge mensen in het donker op de parkeerplaats dicht bij elkaar staan en omarmd bidden. Er was een hevige geestelijke strijd gaande! De auto waarmee ze waren aangekomen stond niet op de handrem en had de intens verdrietige vrouw ook nog licht beschadigd. Maarten bad inmiddels mee in de gebedsworsteling voor het behoud van deze jonge vrouw. Er was geen tijd te verliezen! Ik legde een hand op de nek van de jonge man en de verdrietige vrouw en sprak in de Naam van Jezus dat de boze machten moesten verdwijnen!
We ontvingen samen Bijbelteksten en woorden in onze gedachten en spraken ze biddend uit. Zodoende spraken we ook Psalm 23 hardop uit. De verdrietige vrouw sprak de woorden uit Joh.3:16 na: ‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet zal verderven, maar het eeuwige leven zal hebben.’
Het was een wonderlijk moment, buiten in het donker. We hielden biddend en bemoedigend de handen op de gekwelde personen.
Daarna zijn we met z’n vieren naar binnen gegaan. We hebben daar verder samen gebeden, Gods Woord doorgegeven en gewezen op Jezus. Door Zijn striemen is er genezing.
Jezus heeft de duivel overwonnen en verdreven
Hij heeft ook de emotionele pijnen weggedragen
De geestelijk beschadigde vrouw wilde zelf dat we nog samen bleven bidden. Het is in zo’n situatie belangrijk dat er een andere vrouw bij is, die haar bemoedigend bijstaat. Dat gebeurde dan ook. Het was opmerkelijk dat haar stemgeluid steeds zachter werd, alsof ze wegviel. Verder werd er iemand gebeld voor professionele begeleiding, wat heel belangrijk is voor de rust en veiligheid van beschadigde mensen. De hulpverleenster kwam en heeft haar individuele begeleiding gegeven. Ze is daarna nog een poos bij ons geweest.
De verdrietige jonge vrouw stuurde ons via deze begeleidster nog een kort briefje met daarop de volgende woorden, zoals ik die herinner: ‘God heeft het gebed verhoord. Ik heb de rust gevonden. Ik heb de 666 uit mijn gedachten en mijn leven verwijderd.’
Het is voor mij duidelijk dat deze vrouw nog verdere professionele hulpverlening en begeleiding nodig heeft voor haar psychische problemen. Dit is dan ook verder via deze weg verlopen. Ik heb zelf contact gehouden met de jonge man. Hij werd daarvoor ook begeleid door een ouderling en een predikant uit zijn kerkelijke gemeente. Met hen heb ik hierover contact gehad.
We willen de Heere danken voor Zijn goedheid, leiding en hulp op die momenten van hevige strijd. Hij is een God van wonderen.
God is de Verhoorder van de gebeden
Hij geeft bevrijding op het gebed
Kwelgeesten van angst, twijfel, verdriet, boosheid en frustraties worden verdreven door de liefdevolle macht van Jezus Christus. Als we Hem biddend aan de mogen voorhouden, wil Hij Zich laten zien als de Overwinnaar in de geestelijke strijd! De wilskracht van emotioneel beschadigde mensen is vaak geknakt. Ik leerde bij deze heftige gebeurtenis dat je de wil niet moet forceren, zo van: ‘je moet nu geloven!’
Je moet bij emotioneel beschadigde mensen
de wil niet forceren
Je moet ze biddend in de handen van de goede Herder leggen. Je kunt dit doen door ze voor te houden dat ze het zelf niet meer hoeven te doen. Ze hebben al genoeg verliezen geleden in de geestelijke strijd.
Geloven betekent letterlijk ‘je doen dragen’. In het Evangelie buigt de Heiland Zich tot je neer, met uitgebreide armen. Leg jezelf dan maar als een krachteloze neer in de liefdevolle handen van de Heiland. Geef je maar aan Hem over. Laat het maar aan je gebeuren. Een zwakke baby kan niet veel meer doen. Zo worden wij als een hulpeloos kind, dat troost en geborgenheid vindt.
Verder moet er in de wapenrusting stand worden gehouden tegen nieuwe aanvallen. De zwakke plekken hebben herstel en nieuwe kracht nodig. De duivelen of demonen zoeken de zwakke deurtjes op. De poorten waar ze eens door zijn binnengedrongen, moeten extra worden bewaakt. Daar is geestelijke oefening en ervaring in de strijd voor nodig.
Daarom moeten we biddend en wakend verder gaan, met het gelovig zien op Jezus. Hij is het Licht der wereld, Die de duisternis verdrijft. Hij spreekt nodigend tot ons: ‘Ik ben het Licht der wereld; wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben.’
Bevrijding van de demonische belasting
De toen 24-jarige Maarten was dus emotioneel beschadigd door mishandeling, langdurige afwijzing, en plagerijen op school, al vanaf zijn vroege jeugd. Hij heeft heel wat dwanggedachten en zelfmoordpogingen achter de rug. Hij heeft daarbij meerdere malen een vloek over zich uitgesproken door te zeggen dat hij dood wilde en zelfmoord zou gaan plegen.
Hij is op 22-jarige leeftijd tot geloof gekomen
De occulte aanvallen, boosheid, beschadigingen en dwanggedachten bleven hem in de jaren na zijn bekering echter nog steeds plagen. Kwade geesten infiltreerden in zijn gedachten en vielen hem aan door de zwakke deurtjes van zijn beschadigde emoties. Het blijkt dus ook bij hem dat specifieke demonen nog kunnen doordringen op deelgebieden van het innerlijke psychische leven van een gelovige. Een gelovige kan blijkbaar nog een geestelijke belasting of gebondenheid hebben, waarvoor bevrijding nodig is.
Een kind van God kan niet bezeten zijn van de duivel, omdat hij het eigendom is van Jezus Christus, terwijl de Heilige Geest in hem woont en werkt. Er kan wel sprake zijn van een belasting, door zwakke en beschadigde plekken en emoties, of van gebondenheid, door het vasthouden van zonden. Daarvoor is dan ook heling en bekering nodig. Dat ziet ook op het proces van de afsterving van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens in de gelovige (zie Zondag 33 van de Heidelbergse Catechismus). Over de strijd tussen de oude, vleselijke mens en de nieuwe, geestelijke mens in de gelovige wordt uitvoerig gesproken in het Woord van God.
Na mijn eerste contact met Maarten kreeg bij vlagen ernstig aanvallen te verduren. Het was duidelijk dat de demonen hem in verhevigde mate aanvielen. Deze aanvallen kwamen bij teleurstellingen door zijn ADHD snel via negatieve gevoelens binnen, zodat hij waanzinnige dingen bedacht en wilde uitvoeren.
Soms beukte hij met zijn hoofd tegen palen en zocht hij naar voorwerpen om zichzelf mee te kunnen wurgen.
Zo wilde hij in de week van zijn bevrijding nog een slang kopen om zich op te hangen. Gelukkig was de winkel op die maandag niet open. Later dreigde hij nog om zichzelf neer te schieten met zijn buks. Ik heb via de telefoon gezegd dat hij die buks aan iemand die toen bij hem was moest geven. Uiteindelijk heeft hij de buks verkocht.
Omdat de geestelijke problemen aanhielden voelde ik mij op 9 december 2011 gedrongen om gezamenlijk te zoeken naar een oplossing en te bidden in de Naam van Jezus.
Ik begreep dat hij een vloek over zichzelf had uitgesproken,
door steeds hardop te zeggen dat hij dood wilde
Hij heeft dan bewust gekozen voor de dood, ‘voor de oren van de demonen’. Het was nodig dat deze vloek zou worden verbroken en dat hij hardop zou kiezen voor het leven, zodat de boze machten dit duidelijk zouden weten.
Maarten moest Jezus weer als zijn Heere gaan belijden en zijn positie in Hem duidelijk maken aan de geestelijke machten. Dit heeft te maken met de woorden van Jezus in Matth. 10:32: ‘Ieder dan die Mij belijden zal voor de mensen, die zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is.’ In Luk.12:8 leert Hij ons: ‘En Ik zeg u: Ieder die Mij belijden zal voor de mensen, die zal ook de Zoon des mensen belijden voor de engelen van God.’
In de Naam van Jezus moet elke knie zich buigen. In Zijn Naam worden ook de boze machten onderworpen aan Hem. Dit heeft te maken met Zijn overwinning aan het kruis en Zijn verhoging door God. Satan en zijn demonen beseffen dit maar al te goed. We lezen in Filip.2:9-11: ‘Daarom heeft God Hem ook bovenmate verhoogd en heeft Hem een Naam geschonken boven alle naam, opdat in de Naam van Jezus zich zou buigen elke knie van hen die in de hemel, en die op aarde, en die onder de aarde zijn, en elke tong zou belijden dat Jezus Christus de Heere is, tot heerlijkheid van God de Vader.’
Ik besefte dus dat hij welbewust en openlijk moest gaan kiezen voor het leven. Dit is een wilsbesluit. Maarten moest zijn wil aanspreken. Ik werd hier ook bij bepaald door het verhaal over Karin, dat ik mij herinnerde uit het boek van Teun Stortenbeker van stichting De Hoop. Dit verhaal heb ik ook verteld tijdens de sessie op 9 december bij mij thuis. Ik laat dit verhaal eerst volgen.
Hoe Karin tot licht kwam
Een jonge vrouw was eens bij st. De Hoop opgenomen. Ze wordt Karin genoemd in het boek ‘Als Jozef je zoon is’ van Teun Stortenbeker. Ze was christin en al goed geholpen. Ze kwam alleen nog vaak te laat bij het morgenontbijt. Toen een begeleidster haar in haar kamer opzocht, lag ze met haar hoofd onder de deken. Bij het openschuiven van het gordijn deed ze de deken nog meer over zich heen. Het was alsof ze bang was voor het licht. Tijdens het gesprek dat volgde vertelde ze eindelijk haar verhaal. Ze vertelde: ‘Als ik het ‘s morgens licht zie worden, krijg ik een akelig gevoel over me, ik heb een hekel aan de dag.’
Als kind had ze meegemaakt dat haar vader bij de overburen was doodgeschoten. Ze gaf te kennen: ‘Ik heb niet alleen een hekel aan de dag, maar aan het hele leven! Dat heb ik al vanaf mijn zevende jaar. Sinds de dag dat mijn vader werd vermoord.’ Toen het haar werd meegedeeld was ze naar de zolder gerend en onder haar deken gekropen. Ze zei: ‘Ik heb geschreeuwd en gehuild, en herhaalde voortdurend de woorden: ‘Ik wil niet meer leven, ik wil dood.’ Nu had ze nog een hekel aan het licht van de aanbrekende morgen.
De begeleidster heeft haar toen ‘een bevrijdingsgebed’ laten bidden
Karin heeft daarbij het verbond met de dood verbroken en bad met passie in haar stem: ‘Ik wil leven, Heer!’ Daarop werd ze bevrijd van de occulte belasting, en kon ze getuigen hoe God haar tot het licht had gebracht! Teun Stortenbeker schrijft erover: ‘Vanaf dat moment veranderde haar hele houding. Het was alsof ze toen pas tot leven kwam, en Karin is sindsdien een stralende christen, die graag aan anderen vertelt hoe Jezus haar van de duisternis in het licht heeft gebracht.’
Bevrijd door de Waarheid
Ik heb die bewuste avond van 9 december 2011 eerst een geestelijke vriend gebeld, om samen met hem voor de jongeman te bidden. Deze heeft het eerst in persoonlijk gebed gebracht. Hij kreeg die avond thuis heldere gedachten aangereikt vanuit het Nieuwe Testament, zoals uit de Efezebrief: over de positie van de gelovige. Hij moest leren om zich veilig te weten als gelovige, om de aanvallen van de boze machten te kunnen weerstaan.
We waren die avond bij mij thuis met vier personen aanwezig. Er was ook een vriendin bij. Na een gezamenlijk gebed hebben we Gods Woord laten spreken. Hij was misleid door de leugen, die door de waarheid moet worden ontmaskerd en verdreven. Jezus leert Zijn discipelen in Joh.8:31-32: ‘Als u in Mijn woord blijft, bent u werkelijk Mijn discipelen, en u zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u vrijmaken.’ Jezus Zelf is ‘de Weg, de Waarheid en het Leven’ (zie Joh.14:5).
Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven
Hij bevrijdt ons van de misleiding en de leugen. Hij is het Licht der wereld, Die de duisternis verdrijft. Hij verklaart in Joh.8:36: ‘Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn.’ Gelovigen dienen te staan in deze vrijheid. We lezen hierover in Gal.5:1: ‘Sta dan in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten.’ Eigenlijk staat er vanuit het Grieks, dat je tot vrijheid bent bevrijdt.
In het bevrijdingspastoraat moeten we daarom ook sterk gericht zijn op de Bevrijder, Jezus Christus. Er moet een sterke verwachting van Hem zijn, dat Hij het zal doen en uitwerken in de gelovige. We steunen daarbij op Zijn Woord en beloften. Naar Zijn beloften is Hij in het midden als twee of drie in Zijn Naam samenkomen.
Jezus leert ons in Matth.18:19-20: ‘Verder zeg Ik u dat, als twee van u op de aarde iets, wat dan ook, eenstemmig verlangen, het hun ten deel zal vallen van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Want waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden.’ Alles wat wij in de Naam van Jezus vragen en gelovig begeren, zal Hij doen (zie Mark.11:24, Joh.14:13-14, Joh.16:23).
Na de gezamenlijke Bijbelstudie, met het noemen van verhelderende voorbeelden, zoals van Karin, werd Maarten voorbereid op het bevrijdend gebed in de Naam van Jezus. Hij ging zijn veilige positie in Jezus en de noodzaak van de keuze voor het leven steeds beter beseffen. Mijn meegekomen vriend gaf ons een goed voorbeeld door over de nieuwe eigenaar van een schip. De duivel is als de oude eigenaar, die vast zit in de kajuit en door het raampje de nieuwe stuurman probeert te misleiden. Hij doet alsof hij het ook nog voor het zeggen heeft en nog rechten heeft als vorige eigenaar van het schip. De nieuwe stuurman moet gewoon zijn eigendomspapieren voor het gezicht van de boze misleider houden. Jezus is de nieuwe eigenaar van het schip. Naar Hem moet de stuurman luisteren, en dan kan de duivel het zwijgen worden opgelegd.
Je moet goed blijven beseffen bij Wie je hoort
en in welke positie Hij je heeft geplaatst
Tijdens het gezamenlijk gebed werd ik daarna innerlijk gedrongen om de zegen in de Naam van Jezus over Maarten uit te spreken. De kwade machten moesten uit hem verdwijnen! Hij heeft vervolgens zelf hardop uitgesproken en gebeden dat hij wilde leven! Daarna voelde hij zich bevrijd en sprak hij lofprijzingen tot God uit.
Nadat hij had uitgesproken dat hij wilde leven,
voelde hij zich bevrijd
In de Naam van Jezus gebeurden heerlijke zaken. We bemerkten Zijn aanwezigheid door de Heilige Geest. Door de Waarheid is de leugen uit het hart van hem verdreven. Daarom was het lezen van de Bijbelteksten belangrijk.
Door het snel verminderen van medicijnen en een teleurstelling kreeg hij nog een terugslag, maar daarna is het goed met hem gegaan. Op 1 januari 2012 zei hij tegen me via de telefoon dat hij geen dwanggedachten meer heeft, dat hij zich vrij voelde en voor het leven mocht blijven kiezen. Prijs de Heere voor Zijn wonderlijk handelen! De Naam van de Heere Jezus moet worden grootgemaakt!
Een eigen persoonlijk verslag
Maarten heeft er ook zelf een verslag over gemaakt. Hij heeft er een korte beschrijving van de voorgeschiedenis bij gegeven. Ik heb het bewerkt en aangepast, om er een nieuw geheel van te maken. Hieronder volgt het bewerkte verslag:
Mijn levensverhaal
Hoi allemaal,
Ik wil graag een stukje uit mijn leven met jullie delen.
Ik ben een man van 24 jaar. Ik kom uit een gezin van dertien kinderen. Ik kerkte in de gereformeerde gemeente in Nederland en leerde daar in de kerk dat het een uitzondering is als je tot geloof komt. Dat snapte ik niet, want ik dacht altijd dat God juist liefde was. Ik dacht op den duur dat het toch allemaal door God was bepaald, en dat ik maar af moest wachten.
Zo kwam de gedachte bij me: ik hoef niet te bidden, want als de Heere het wil, word ik toch wel bekeerd
Omdat we met zoveel kinderen thuis waren, was het erg druk, en soms te druk. Mijn vader en moeder hadden moeite om ons op te voeden, en te weinig tijd om ons persoonlijke liefde en aandacht te geven. Als broers en zussen hebben we elkaar opgevoed. Wanneer er iets was wat ik graag aan mijn ouders wilde vertellen, of als ik ergens mee zat, dan was het altijd: ‘zeur niet, ga door!’. Als we niet stil waren kreeg ik een pak slaag. De mishandeling in combinatie met ‘het geen liefde krijgen van ouders en familie’ zorgden ervoor dat ik bang werd voor mensen.
Ik kwam in de pubertijd en ontspoorde steeds meer in een wereld van drank, drugs, enz. Toen kwam ik een meisje tegen die ook erg veel had meegemaakt. Op den duur trouwden we. In het huwelijk ging het goed mis. Ik had van huis uit nooit geleerd om te praten. Ik kon niet met geld omgaan. Ik kon niet genieten van iets. Ik wist niet wat liefde was.
Zelfmoordgedachten
Ik had van mijn negende jaar al zelfmoordgedachten en had ook al een aantal pogingen gedaan. Mijn vrouw wist dat ik soms vreemd op bepaalde zaken kon reageren. Zij had zelf ook veel problematiek. We voelden elkaar niet aan en wisten allebei niet wat liefde was, wat ‘houden van’ inhield. Onze relatie ging op alle vlakken mis. Ze ging mij dwingen om haar wil te doen. Mijn huwelijk, waar ik dacht gelukkig te worden, werd een grote hel. Dus nog geen liefde!
Ik ging steeds meer vluchten in zelfmoordpogingen en zelfpijniging. Ik had ontdekt dat ‘het mezelf pijn doen’ de innerlijke pijn verzachte.
Door mezelf pijn te doen,
verzachte ik mijn innerlijke pijn
Ik werd door mijn vrouw psychisch gesloopt. We sliepen apart. Ik ging er aan onderdoor. Ze negeerde mij volkomen. Toen het te erg werd, deed ik een zelfmoordpoging. Ik werd toen opgenomen bij een crisisdienst van een inrichting. Mijn vrouw wilde geen contact meer. Ik deed weer een poging… en kwam in een isoleercel terecht. Toen ik uit de opname kwam, zijn we gescheiden.
Ik kwam in een isoleercel terecht
Ik zocht naar rust in mijn hoofd en naar liefde van de mensen om me heen. Als ik iemand ontmoette, werd dat zo’n krampachtige relatie (vanwege mijn angst voor afwijzing), dat deze persoon juist bij me wegging.
Het ging van kwaad tot erger
Ik werd zó verbitterd, en dacht: als er een God bestaat, dan zal hij dit toch niet toelaten? Ik zocht steeds meer naar rust in drugs (5 gram wiet per dag) en drank. Op het laatst dronk ik rond de veertig flesjes per dag.
Ik zocht steeds meer naar rust in drugs en drank, aanbad de duivel, was een atheïst en vloeker
Ik zocht rust, liefde en vrede, maar waar ik het ook zocht, ik vond het niet. Het was zo erg dat ik de duivel aanbad en niet meer naar de kerk ging. Ik was atheïst geworden en kon alleen maar vloeken, vloeken en nog eens vloeken!
Mijn broertje zag dat het misging met mij en heeft me meegenomen naar het schip waar hij op werkte. Ik was onrustig. Hij en de schipper gingen naar de kerk, maar ik ging niet mee. Ze bleven maar aandringen of ik een keer meeging. Uit respect voor hen ging ik een keer mee. Het deed niks met me. Ik sliep lekker in de kerk.
Bekering door het lezen van de Christenreis en de Bijbel
Toen bleven we een keer een weekend aan boord. Ik verveelde me en wilde naar de kroeg, maar mijn broertje vroeg of ik aan boord wilde blijven. Hij gaf me een boekje over de Christenreis (van Bunyan) te lezen. Ik begon erin te lezen, zag in hoe ik leefde en dat ik zo niet kon sterven. Ik zei het tegen de schipper en mijn broertje. Toen hebben we samen gebeden. Omdat ik geen Bijbel meer had, kreeg ik een Bijbel van mijn broertje.
Ik kon niet meer slapen en las toen ‘dag en nacht’ uit de Bijbel. Na een maand kwam ik in contact met een christen. Hij wees mij de weg naar Christus! Toen mocht ik mezelf overgeven aan de Heere. Althans, dat dacht ik toen! Ik las in mijn Bijbel en mijn geloof werd steeds belangrijker.
Verbittering
Ik kwam weer in contact met mijn ex-vrouw, die intussen ook tot geloof was gekomen. We zagen het allebei als Gods weg om weer te hertrouwen. Dit kwam onder meer tot ons vanuit 1 kor. 7. Zonder ervoor te bidden of het wel Gods wil en weg was, zijn we hertrouwd! Toen begon de ellende van vooraf aan. Mijn ex-vrouw was niet veranderd, maar nog precies dezelfde. Na een half jaar zijn we weer gescheiden. Ik werd verbitterd, maar mocht die gevoelens als kind van de Heere niet toelaten. Ik zag dat als zonde. Ik was bang dat de Heere mij zou afwijzen omdat ik verbitterd was.
Zodoende bleef ik maar in die verbitterdheid rondlopen; terwijl ik keihard werkte, om zo alles uit het verleden te kunnen vergeten. Ik geloofde toen al dat ik een kind van de Heere was, maar ik durfde niet volledig in de vergeving van mijn zonden te geloven. Iedere keer als er wat gebeurde in mijn leven, kwam heel het pakket aan pijn en verbittering uit mijn verleden weer boven. Toch wist en geloofde ik dat ik een kind van God was.
Een kind van de Heere met zelfmoordgedachten
Maar ik bleef die zelfmoordgedachten en -pogingen houden! Als ik dacht aan de dood, ging het in mijn hoofd zover dat ik ging denken: als ik zelfmoord pleeg, ben ik toch een kind van de Heere! Als ik me goed voelde, wist ik dat het niet bijbels was wat ik dacht. Het bleef maar op en neer gaan in mijn leven: aan de ene kant de redding van de Heere en aan de andere kant de duivel die me onrustig maakte.
Ik had vooral angst voor afwijzing
en angst voor de duivel
Ik voelde me nergens meer veilig. Daardoor kwam er negatief gedrag, verbittering, angst en ongeloof. Ik was bang om uit de Bijbel te lezen en onrustig in mijn geest. Ik leefde voortdurend in angst en durfde niet meer te bidden, omdat ik bang was als ik dicht bij de Heere leefde, dat ik dan door de duivel aangevallen zou worden.
Crisis na de afspraak met de hulpverlener
Toen kwam ik in contact met een pastorale werker. Ik vertelde het door de telefoon en maakte een afspraak. Op de avond van de afspraak kreeg ik een aantal negatieve associaties vanuit het verleden. Ik ging mezelf steeds rotter voelen. Op den duur kwam er zoveel verbittering naar de Heere, dat ik het zicht op God kwijtraakte.
Ik kreeg geen rust meer en wilde alleen maar dood
Toen kwam het moment dat ik ging vloeken, ik kon niet meer stoppen met vloeken en had geen controle meer over mezelf. Ik werd gek en begon mezelf te wurgen.
Een broeder en zuster, die bij mij waren, zijn gaan bidden; maar als ze gingen bidden werd ik gek. Ze bleven maar bidden en bidden… toen werd ik iets rustiger. De pastorale werker was ondertussen aangekomen en heeft in de naam van Jezus de duivel bevolen weg te gaan. Toen kwam de rust en vrede.
Ik was daarna erg moe en had lichamelijk erg veel pijn vanwege zelfbeschadiging. Ik was er toen nog niet vanaf.
De geestelijke bevrijding
Ik heb toen met de pastorale werker een vervolgafspraak gemaakt, en ben naar hem toe gegaan. We waren samen met een andere broeder en zuster bij hem. We zijn begonnen met gebed en het lezen uit de Bijbel.
In het gebed mocht ik mezelf echt over geven aan de Heere. Ik ging toen pas inzien dat de Heere ook voor mij aan het kruis was gestorven. Ik zag het als een film in mijn hoofd voorbijkomen. Het werd zó persoonlijk!
Ik was bevrijd van mijn zonde,
maar ook van de pijn uit het verleden
Met het gebed en de zegen die door de pastorale werker uitgesproken kwam er rust in mij. De pijn en onrust in mijn geest was weg. Ik voelde zoveel blijdschap en vrede, en nog steeds. Het is niet meer terug gekomen! Ik ben bevrijd van alle pijn en moeite, onrust en angst. Het is weg.
Ik heb nooit gedacht dat het kon, maar ik mocht het meemaken. De Heere is ook voor mij gestorven. Hij heeft alles voor mij gedragen. De pijn en angst: alles heeft Hij voor mij gedragen! Het kan niet alleen voor mij, maar ook voor zoveel anderen. Er is genoeg kracht in het bloed voor alle gelovigen!
‘Want God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid, maar van kracht en liefde en bezonnenheid’ (2 Tim.1:7)
AMEN.