Copyright: Jan A. Baaijens, pastorale hulpverlening.

We worden opgeroepen in Galaten 5:1: ‘Sta dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een slavenjuk belasten.’ Dat betekent, dat je niet opnieuw onder een juk van de dienstbaarheid moet gaan leven, want je bent ‘tot vrijheid bevrijdt’.

We vergelijken het met Israël in Egypte.

God geeft nog steeds bevrijding!

We lezen in Exodus 3:7: ‘De HEERE zei: Ik heb duidelijk de onderdrukking van Mijn volk, dat in Egypte is, gezien en heb hun geschreeuw om hulp vanwege hun slavendrijvers gehoord. Voorzeker, Ik ken hun leed.’

We zien in Exodus dat de Israëlieten werden bevrijd uit de zware verdrukking en slavernij in Egypte. Ze moesten daar loodzware stenen omhoog sjouwen. Denk aan de bouw van piramides. Symbolisch kun je jezelf ook vertillen aan zware wettische werkzaamheden. Ben je er al door genade en het geloof in Jezus van bevrijdt?

De meesten van de Israëlieten die uit Egypte kwamen, waren ongehoorzaam aan de opdrachten van God en innerlijk niet bevrijd van geestelijke slavernij.  Behalve Jozua en Kaleb zijn ze (vanwege hun ongeloof) niet ingegaan in Kanaän (Hebr. 3:19). Ze zijn volgens 1 Kor. 10 een waarschuwend voorbeeld voor ons.

Exodus of exit?

Geteisterde en door mensen aangetaste piramides hebben de eeuwen getrotseerd.
Mensen met trauma’s kunnen het soms ook lang volhouden. Onze trauma’s, drama’s en mara’s kunnen door God worden overwonnen. Heb je ook een exodus nodig?

Voor ongelovige Israëlieten is de uittocht geen ingang maar een afgang geworden. De doortocht door de Rode Zee werd voor de ongelovige Egyptenaren ook een ‘exit’. Zonder geloof is het onmogelijk om God te behagen (Hebr. 11:6).

De werkelijke exodus is bedoeld om Jezus als het Licht der wereld te volgen en in de vrijheid te kunnen staan, en los te komen van de slavernij van de zonde. Jezus leert ons in Joh. 8:34: ‘Ieder die de zonde doet, is een slaaf van de zonde.’ Als je de waarheid leert kennen, zal deze je vrijmaken (Joh. 8:32).  Jezus leert ons verder in Joh. 8:36: ‘Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u echt vrij zijn.’

Hieronder kun je aanklikken op het opdrachtenblad en de Bijbelstudie bij dit artikel:

Leven in vrijheid door Jezus Christus

Opdrachtenblad pastorale cursus

Wat doen we met de scherven en wonden uit het verleden?

Israël worstelde blijkbaar nog met de scherven en innerlijke verwondingen (trauma’s) uit het verleden. Zij namen deze pijnlijke scherven mee in de woestijn, waardoor de wonden bleven komen.

We zien in Exodus dat de Israëlieten worden bevrijd uit de zware verdrukking en slavernij in Egypte. Uiterlijk zie je dat ze de vrijheid tegemoet gaan. In hoeverre waren ze echter innerlijk bevrijd van geestelijke slavernij en bereid om in geloofsgehoorzaamheid te blijven volgen? We lezen in 1 Kor. 10 dat Israël hierin een waarschuwend voorbeeld voor ons is. Hoe kun je gelovig staan en gaan in de vrijheid, waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en niet weer met een slavenjuk worden belast (Gal. 5:1).

Gelovigen zijn tot vrijheid bevrijd!

Mozes, Jozua en Kaleb hielden zich gelovig vast aan de betrouwbare woorden van de HEERE, de God van het verbond. Hij heeft Zich bekendgemaakt als de ‘Ik ben, die Ik ben’, of ‘Ik zal zijn, die Ik zijn zal’: JHWH, Jahweh, Jehova en de HEERE. Hij doet wat Hij zegt. Op Hem kun je absoluut aan, met Hem kun je gaan, en kom je in het beloofde land aan. De gelovige leiders wisten dat en hielden daar rekening mee. Waarom beleefden zoveel Israëlieten wel de uittocht, maar niet de intocht?

Een beschadigd slavenvolk

 Waren de Israëlieten psychisch en emotioneel teveel beschadigd door de trauma’s en drama’s? Ze zijn generaties lang zwaar verdruk en mishandeld.

Menselijk gezien moeten velen zijn beschadigd door de zware verdrukkingen in het slavenhuis van Egypte.

De gekwelde leven en verdrukte Israëlieten zijn in Egypte in toenemende mate stukgeslagen: geestelijk, psychisch, emotioneel en lichamelijk. Hun waardigheid werd de bodem ingeslagen. Geloof, hoop en liefde werden de kop ingedrukt. De geestelijke basisbehoeften om geestelijk verder te kunnen ontplooien werd ze min of meer onthouden. Ze werden voortgedreven door angst.

Je ziet hoe ze geestelijk, emotioneel en lichamelijk mishandeld en beschadigd zijn als slaven in Egypte. De angst, boosheid en wrok werden er in geslagen.

 Door verbittering en ongeloof kwamen ze niet in Kanaän

Waarom leed hun geloof schipbreuk in de woestijn? Heeft de dubbelhartigheid het overgrote deel van de Israëlieten genekt? We gaan het in dit artikel bekijken. Daarbij letten we ook op onszelf. Wat kunnen emotionele beschadigingen en teleurstellingen bij ons uitwerken? Hoe kunnen wij worden verlost van onze pijnlijke herinneringen en innerlijke problemen?

Door Jezus kunnen we herstellen en overwinnen

Van hen die Egypte verlieten, kwamen alleen Jozua en Kaleb in het beloofde land Kanaän. Zij mochten met het nageslacht binnengaan. Jozua is een type van Jezus, door Wie wij kunnen overwinnen!

Hoe kunnen we Jezus gelovig volgen, en daarbij trauma’s en drama’s overwinnen? Hoe kan ons geestelijk karakter worden gevormd en ons geloof groeien in de beproevingen? Hebben we nog verder geestelijk herstel nodig van onze oude slavernij? Hoe worden wij ook geestelijk en emotioneel bevrijd van onze innerlijke problemen.

Hoe wordt het verwonde hart geheeld?

In het volgende lied van Sela zie je ook zinnen en vragen die van toepassing kunnen zijn van de verwonde Israëlieten tijdens de exodus. Het is ook herkenbaar voor veel emotioneel beschadigde gelovigen, met een gebroken hart over het geleden onrecht, de afwijzing en de vernederingen. Verder wordt het herkend door gelovigen met psychische klachten en angsten, en zij die zich gebonden, beschaamd en schuldig voelen.

Voor hen is Jezus een geschikte Heiland, die hun hart kan helen. Na de tekst en het lied van Sela lees je waartoe Jezus is gekomen. Herken je jezelf ook in de volgende woorden en vragen van het lied:

HEEL MIJN HART

Als mijn hart niet ontwaakt uit de nacht van verdriet;
en de zon niet meer schijnt, ik het daglicht niet zie;
Als het donker in mij blijft en mijn hart schreeuwt om recht 
om wat mij verwondde; ik verlies dit gevecht.

Als ik levenslang vecht, met de last die ik draag;
in de greep van de angst mezelf bitter afvraag 
hoe ik verder moet leven met mijn schaamte en schuld, 
ziet U mij dan Vader; Kom mij toch te hulp!

Heer, U kent mijn verlangen om in vrijheid te leven;
Niet gevangen tussen muren, die mijn bange hart omgeven.
Uw waarheid bevrijdt; uw liefde geneest,
Heel mijn hart door de Heilige Geest.

Wat mijn hart ook bezwaart, welke pijn ik nog voel; 
door de kracht van het kruis heeft zelfs lijden een doel.
Kom ik eindelijk thuis om bij Jezus te zijn,

die stierf voor mijn zonde, maar ook voor mijn pijn.

***

Hieronder kun je aanklikken op de link naar YouTube:

Sela – Heel mijn hart – CD/DVD Live in Utrecht

Tekst: Hans Maat, muziek: Adrian Roest.

***

Het is bemoedigend dat Jezus  de woorden van God heeft gesproken op aarde. De Heilige Geest neemt het uit Jezus en verkondigt het ons (zie het in Joh. 16:13-15).

Jezus is gekomen om te bevrijden en te helen

Hij bevrijdt uit innerlijke banden en geestelijke verslagenheid

Hij geneest ook hen die gebroken van hart zijn

Heb je Hem nodig?

***

Tot vrijheid bevrijd

We gaan kijken wat we van de Israëlieten kunnen leren. Zij wijzen ons de valkuilen aan, die wij kunnen ontwijken. Zij waren onder de wet, en konden deze zonder geloof niet volbrengen. Wij zijn onder het Evangelie, en mogen zien op Jezus, Die de wet heeft gehouden en de schuld voor de gelovigen heeft betaald. Hij heeft alles volbracht, waardoor wij door het geloof in Hem kunnen worden behouden. God heeft Zijn Zoon uit Egypte geroepen, om ons uit de slavernij te bevrijden. Israël was tot vrijheid bevrijd, maar de ongelovige Israëlieten gingen met een slavenjuk ten onder in de woestijn.

De gelovigen worden opgeroepen in Galaten 5:1:

‘Sta dan vast in de vrijheid

waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft,

en laat u niet weer met een slavenjuk belasten.’

***

De Uittocht uit Egypte of Exodus is het Bijbelverhaal van het vertrek van de Israëlieten uit het oude Egypte. (Exodus is in het Hebreeuws: יציאת מצרים, Jetsi’at Mitzrajiem. Het woord betekent in het Grieks: ‘exodos’ = ‘weg uit’.) Exodus heeft allereerst betrekking op het vertrek van Israël uit Egypte zoals het in het gelijknamige Bijbelboek wordt beschreven. In bredere zin heeft het ook betrekking op het verblijf in de woestijn tussen Egypte en Kanaän en de wetgeving, zoals beschreven in de Bijbelboeken Leviticus, Numeri en Deuteronomium.

Het ging erom dat ze het beloofde land Kanaän in bezit zouden nemen. De opdrachten waren helder en de beloften van God zeker. Het werd bevestigd door ongekende bovennatuurlijke wonderen.

Het doel voor Israël was duidelijk

en de bestemming was binnen geloofsbereik

Hoe kan dan, dat er zoveel Israëlieten door ongeloof zijn omgekomen in de woestijn? Hebben ze de woestijn over het hoofd gezien? Waren ze ongeschikt en onbekwaam voor de barre tocht door dit onherbergzame gebied?

God liet zien dat Hij in alle omstandigheden voor hen kon voorzien. Hij gaf drinken en eten, dat genoeg was voor twee of drie miljoen Israëlieten. Mozes gaf het volk te kennen (in Deut. 29:5): ‘Ik heb u veertig jaar door de woestijn laten gaan; uw kleren zijn bij u niet versleten, en uw schoenen zijn niet versleten aan uw voeten.’

Uit de angst gered

In de volgende serie afbeeldingen zie je dat de stress, onzekerheid en angst een rol blijven spelen bij de uittocht.

De angst had hen al weer spoedig te pakken, toen het leger van Farao eraan kwam
bij de Schelfzee. Dat was  weer een trauma.

De bange  Israëlieten riepen tot de HEERE. Zij klaagden ook Mozes aan, omdat hij hen niet met rust had gelaten, om de Egyptenaren te dienen.

Mozes sprak: ‘Wees niet bevreesd, houd stand, zie het heil van de HEERE dat Hij vandaag nog voor u zal bewerken.’ Hij geeft verder door: ‘De HEERE zal voor u strijden, en ú moet stil zijn’ (Ex. 14:13-14).

 

Toen zei de HEERE tegen Mozes: ‘Wat roept u tot Mij? Spreek  tot de Israëlieten en zeg dat zij optrekken.’ (Ex. 14:15)

Het zijn steeds weer nieuwe geloofsbeproevingen. Let op de geestelijke houding van het angstige slavenvolk en de geloofshouding van Mozes, die zich afhankelijk weet van God en Zijn leiding. Ze worden omringt door wonderen, vanaf de plagen van Egypte, de uittocht en de doortocht door de Rode Zee.

God spleet het water van de Rode Zee  doormidden en maakte voor hen een pad door de zee. ‘Zo gingen de Israëlieten midden in de zee op het droge.’ (Ex. 14:21-22.) Aan de overkant zagen ze hoe de Egyptenaren waren omgekomen in de Rode Zee.

Toen ze de macht van God zagen, vreesde het volk de HEERE. Het geloofde in de HEERE en in Mozes, Zijn dienaar. (Ex. 14:31.) Zij zongen een loflied voor God.

Wat kunnen we van de Israëlieten leren?

Israël is een waarschuwend voorbeeld de gelovigen in later eeuwen, en ook voor ons (zie dit in 1 Kor. 10:1-13)). Er zitten veel geestelijke lessen in deze geschiedenis. Hoeveel mensen zijn er niet positief op weg gegaan? Ze hebben een openlijke keuze gemaakt voor God en voor Jezus. Ze hebben het geestelijk onderwijs tot zich genomen. Ze hebben zich laten dopen. Geestelijk waren ze onder de wolk en gingen ze door het water van de zee.

Ze namen de scherven uit Egypte mee in de woestijn

Tussen de scherven en brokstukken van hun leven groeide de verbittering en boosheid bij de vele gekwelde Israëlieten. Ze leerden leven met de barsten en scherven in hun ellendige bestaan. Bij elkaar zochten ze troost, saamhorigheid en liefde. Gedeelte smart kan halve smart zijn. Zo wilden ze aanvankelijk met rust worden gelaten in de overlevingsmodes. Ze zeiden dat ook tegen Mozes, in hun angst vóór de Schelfzee (in Exodus 14:12).

Alles bij elkaar genomen zaten ze ook gevangen in hun trauma’s. Dat is dus ook herkenbaar bij veel mensen die behept zijn met trauma’s, PTSS (Post Traumatisch Stress Syndroom), depressies en borderline.

We zien hieronder wat A- en B-trauma’s zijn:

Je ziet dus dat ze de scherven uit Egypte hebben meegenomen in de woestijnreis. Je herkent het aan de opstandige uitspraken van de Israëlieten tegen God en Mozes. Ze traumatisch en chronisch verbitterde mensen bleven maar mopperen. Zij wilden hun scherven niet loslaten, maar bleven ze koesteren.

Door de scherven die ze meedroegen bleven ze beschadigingen oplopen. Bij iedere nieuwe stress- en angstsituatie trapten ze weer in de oude scherven. Uiteindelijk zijn ze in hun eigen scherven gevallen en omgekomen. Kijk maar naar de scherf ‘ongeloof’. We lezen in Hebr. 3:19: ‘Zo zien we dat zij niet konden ingaan vanwege hun ongeloof.’

Opdracht scherven:

1. Onderzoek bij jezelf welke van de genoemde scherven op de afbeelding je nog meedraagt in je leven! (De afbeelding kan op een groter blad worden gekopieerd.)

2. Vul op de afbeelding achter de woorden in wat deze scherven bij jou nog verder inhouden. Je kunt dat doen met ‘vragen naar jezelf toe’.

Je kunt jezelf daarbij afvragen:

– Welke last draag ik nog mee?

– Welke boosheid wrok heb ik nog bij me?

– Welke wrok koester ik nog?

– Waar gaat mijn pijn over?

– Waarover gaan mijn angsten?

– Wat ervaar ik nog steeds als schuld?

– Waarover twijfel ik?

– Wat doet het ongeloof nog met me?

– Waarom geef ik me nog over aan zelfbeklag?

Welke problemen staan ons nog in de weg?

Bij veel mensen die hun geloof hebben beleden zien we dat geestelijke problemen op den duur een belangrijke rol gaan spelen. Dat belemmert de geloofsgroei. Het blokkeert de gezonde ontwikkeling van hun geestelijk leven. Bij een aantal heeft daardoor het (onoprechte) geloof schipbreuk geleden. Bij veel gelovigen gaat het geestelijk leven na de tijd van de eerste liefde achteruit.

Opdracht overgebleven problemen:

De volgende oorzaken zijn te noemen:

–         emotionele beschadigingen zijn nog niet goed verwerkt,

–         zonden worden nog gehandhaafd

–         het geestelijk karakter is niet genoeg hervormd

–         het denken (of de gezindheid) is onvoldoende vernieuwd

–         men heeft moeite met geloofsbeproevingen

–         Er is nog teveel zelfzucht, vleselijk denken en hoogmoed

–         Er is te weinig geloofsovergave en gehoorzaamheid

–         Verdere bekering laat op zich wachten

***

Hoe kunnen we herstellen door de Heelmeester

Op aanwijzing van de HEERE door Mozes een stuk hout in het bittere water van Mara geworpen. Het kan symbolisch goed zien op het hout van het kruis van het Nieuwe Testament. Het past ook goed bij het helend handelen van God door Jezus Christus. We lezen namelijk na deze gebeurtenis te Mara in Ex.15:26:

‘Want Ik ben de HEERE, uw Heelmeester!’

Er kunnen zonden, scherven en doornen in je zijn. Breng je schuld, scherven en pijn bij het kruis voor vergeving en heling.

Door de striemen van Jezus is er genezing voor ons

We hebben het helende hout van het kruis nodig In onze pijn en hulpeloosheid hebben we Jezus nodig! Al zijn de emoties nog zo beschadigd en al is de wil nog zo verzwakt, door de striemen van Jezus is er herstel mogelijk. We worden bemoedigd in Jes. 53:5: ‘Door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.’

Vergeving en genezing horen bij elkaar. Als wij anderen niet kunnen vergeven, ervaren wij ook niet de volle genezing op alle gebieden van ons innerlijk. We kunnen wel een vast geloof en momenten van geestelijke blijdschap hebben, maar op de achtergrond blijven dan toch nog de pijnen van afwijzing, wrokgevoelens en bitterheid zeuren. Vroeger of later steken die weer de kop op en zitten we geestelijk weer midden in de strijd.

Hoe worden we bevrijd van de zware zondelast?

We lezen in Exodus 1:13: dat de Egyptenaren de Israëlieten met harde hand voor zich lieten werken: ’Zij maakten het leven bitter voor hen door hen zwaar werk te laten verrichten met leem en bakstenen.’

Door hard werken konden de Joden zich niet bevrijden uit hun slavernij. Volgens de wet van de zwaartekracht valt een zwaar gewicht altijd naar beneden. Hoe kan deze wetmatigheid worden opgeheven?

De zonde is een loodzware vracht,

die je door wettische krachtoefeningen

niet kunt verwijderen uit je leven.

De wetmatigheid van de zondelast die ons naar beneden drukt, kan worden opgeheven door de kracht van de genade, dat deze last van ons wegneemt.

Zie op het Lam van God, dat de zonde van de wereld ook uit jouw
leven kan wegnemen.
(Zie Joh. 1:29)

 

Hoe leren we God kennen als onze Heelmeester?

We lezen in Exodus 15:25-26 dat God spreekt tot Israël: ‘Als u aandachtig luistert naar de stem van de HEERE, uw God, en doet wat juist is in Zijn ogen, als u Zijn geboden gehoorzaamt en al Zijn verordeningen in acht neemt, dan zal Ik geen enkele van de ziekten over u brengen die Ik over Egypte gebracht heb, want Ik ben de HEERE, uw Heelmeester.’

Jezus is de Heiland (dat is: Redder, Bevrijder, Heler). In Jezus Christus is God voor de oprechte gelovigen de Heelmeester.

Zie je God alleen als je Wetgever

of ken je Hem ook als je Heelmeester?

In mijn voorbereiding kwam ik op leerzame opmerkingen van Derek Prince uit zijn boekje ‘Aan de rand van bitter water’  (ondertitel: omgaan met teleurstelling en ontmoediging). Hij behandelt daarin het ‘Mara’ uit Exodus 15:25-26. Daarin spreekt God: ‘Ik ben de HEERE, uw Heelmeester’. Derek schrijft: ‘We moeten goed begrijpen dat de Heer de dokter, de arts wil zijn voor Zijn volk. Dit is wat de Heer Zijn kinderen duidelijk wilde maken toen Hij hen naar de poel met bitter water leidde.’

Prince geeft aan dat in zijn tijd al veel mensen leefden van hoogtepunt naar hoogtepunt ‘en vaak meer gericht zijn op de beleving van het moment en op onmiddellijke behoeftebevrediging, dan op geleidelijke groei naar volwassenheid in ons karakter.’ Hij stelt: ‘Iedere afzonderlijke openbaring zal ons uiteindelijk doen groeien in het kennen van God zelf.’

Ik denk dat je in het voortdurend zien op God en Jezus, als de Heelmeester en Heiland, je gevormd zult worden in een beproefd karakter, waardoor je de druk en spanning beter kunt handelen en wegleggen bij het kruis. Let erop: het is een heiligend kruis, waaronder je getroost kunt reizen naar het Vaderlijk huis.

De blijdschap van de HEERE zal dan je kracht zijn, wat je zal helpen bij het overwinnen van de gevolgen van de burn-out en het pijnlijk denken over de klachten die je nog hebt. Door het zien op Jezus konden de discipelen verblijd zijn in het lijden dat ze verdroegen. Jakobus schrijft erover: ‘Acht het enkel vreugde wanneer u in allerlei beproevingen terechtkomt (Zie verder Jakobus 1:2-5).

Het geloof ziet op de trouw van God

Het geloof kan ons boven de ellende uittillen. Geloven is weten. Het weten dat God erbij is in je moeilijke omstandigheden en mara’s, kan je een innerlijke rust geven. Paulus verwoord het geloof van de kinderen van God in Romeinen 8:28: ‘En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die naar Zijn voornemen geroepen zijn.’

Het geloof mag weten dat God Zijn kinderen nooit loslaat. Zijn liefde houdt ook vast in de zware beproevingen. Hij maakt het bittere water drinkbaar op het moment dat het nodig is, zoals bij Mara in de woestijn.

Het geloof in de beproevingen wordt vertolk in Opwekking 714, in het volgende lied van Matthijn Buwalda. Je kunt het na de tekst ook beluisteren via de link:

Uw liefde laat nooit los

Al laat de zon zich niet meer zien
Aan ‘t einde van de nacht
Al word mijn lichaam niet voorzien
Van levenslust en kracht
Al ga ik door mijn zwaarste strijd
Dan nog zing ik Uw lof 
Uw trouw duurt tot in eeuwigheid
Uw liefde laat nooit los
Uw trouw duurt tot in eeuwigheid
Uw liefde laat nooit los

Al kom ik in gevangenschap
Omdat ‘k in U geloof
Al neemt men mij het leven af
En word mijn licht gedoofd
Al word ik dag aan dag verleid
U bent en blijft mijn God
Uw trouw duurt tot in eeuwigheid
Uw liefde laat nooit los
Uw trouw duurt tot in eeuwigheid
Uw liefde laat nooit los

Al is de dag gevuld met pijn
En brengt de nacht geen rust 
Al is aan ‘t einde van de lijn
Mijn heilig vuur geblust
Mijn God ik ben U toegewijd
U bent mijn kracht mijn rots
Uw trouw duurt tot in eeuwigheid
Uw liefde laat nooit los 
Uw trouw duurt tot in eeuwigheid
Uw liefde laat nooit los

U laat mij nooit meer los

Tekst en muziek: Matthijn Buwalda

Een liefdevolle Heiland voor een ongehoorzaam volk

Jesaja roept in hoofdstuk 63:7-14 de goedertierenheid en barmhartigheid van de HEERE tot Israël in de woestijn in herinnering. In vers 8 lezen we dat Hij hun tot een Heiland werd. (Een Heiland is een redder, bevrijder en Heer.) Door Zijn liefde en genade heeft Hij hen bevrijd, opgeheven en gedragen (vers 9).

We lezen verder in de verzen 10-14: ‘Zij daarentegen zijn ongehoorzaam geworden en hebben Zijn Heilige Geest bedroefd. Daarom is Hij voor hen veranderd in een vijand, Hij Zelf heeft tegen hen gestreden. Toch dacht Hij aan de dagen vanouds, aan Mozes, aan Zijn volk. Maar nu, waar is Hij Die hen deed opgaan uit de zee met de herders van Zijn kudde, waar is Hij Die Zijn Heilige Geest in hun midden stelde, Die Zijn luisterrijke arm heeft doen gaan aan de rechterhand van Mozes, Die het water voor hun ogen doormidden spleet om Zich een eeuwige Naam te maken, Die hen deed gaan door de diepe wateren? Als een paard in de woestijn struikelden zij niet, als een dier dat in de vallei afdaalt, heeft de Geest van de HEERE hun rust gegeven. Zo hebt U Uw volk geleid om U een luisterrijke Naam te maken.’

God doet het om Zijn Naam te verheerlijken.

Daarom moeten wij Hem ook eren, danken en prijzen!

Daar ontbrak het de opstandige en ongelovige Israëlieten aan. Door een oprecht, volhardend geloof kunnen we aankomen bij een heerlijk Elim, waar we worden verrijkt in een oase van de Liefde van God, waarin Hij voorziet. We lezen erover in Ex. 15:27: ‘Toen kwamen zij bij Elim. Daar waren twaalf waterbronnen en zeventig palmbomen. Zij sloegen daar hun kamp op aan het water.’

***

Het geloof laat zich dragen als een kind

God spreekt in Exodus 20:2: ‘Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis geleid heeft.’ God wil gehoorzame kinderen die Hem liefhebben en geen angstslaven.

Geloven betekent letterlijk:
‘Laat je dragen’

De Israëlieten hadden kunnen weten dat God een Vader voor hen wilde zijn.
Mozes zegt tegen ze in Deut.1:31 over hun woestijnreis: ‘dat de HEERE, uw God, u daarin gedragen heeft, als een man zijn zoon draagt…’

God wil gelovige kinderen, die Hem vertrouwen en liefhebben,
en geen slaven die slechts voor Hem willen werken.

In Hos. 11:1 geeft Hij aan: ’Toen Israël een kind was, had Ik hem lief, en uit Egypte heb Ik Mijn zoon geroepen.’

Geen geest van slavernij voor adoptiekinderen

De geest van slavernij leidt opnieuw tot angst. Heb je de Geest van aanneming tot kinderen ontvangen, door Wie je roept: Abba, Vader! Leef dan ook als een kind van God!

Als je moedwillig in zonde leeft, kom je weer in geestelijke slavernij en veroordeling.
Paulus verklaart in Gal. 5:13, dat je tot vrijheid bent geroepen, maar niet in het vlees (om vrij te kunnen zondigen). Hij stelt: ‘Maar dien elkaar door de liefde.’

Laat je niet verblinden door zondige verleidingen. Wat kan er met je gebeuren als we oude zonden weer binnenlaten in ons nieuwe leven? We kunnen dan weer in de gevarenzone terechtkomen en zelfs geestelijke beschadigingen oplopen. Je ziet het in de voorbeeldverhalen van het geadopteerde straatkind in Brazilië en Zefat in Arabië, die hierna volgen.

In Efeze 5:6-18 worden we gewaarschuwd om niet terug te vallen in het oude leven van duisternis. Vers 8 geeft aan: ‘Want u was voorheen duisternis, maar nu bent u licht in de Heere; wandel als kinderen van het licht.’

Juan, het geadopteerde straatkind in Brazilië

De kleine Juan was bang voor de straatbendes en de schietpartijen in de straten van Rio de Janeiro. Onderzoekers gaven aan in 2011 dat zij in Rio de Janeiro 5000 straatkinderen hadden aangetroffen. In 1995 zijn daar zelfs 1400 straatkinderen vermoord. Dat geeft wel aan hoe gevaarlijk het is om daar als kind te moeten leven. Daarom is dit voorbeeldverhaal over Juan aangrijpend en goed te gebruiken bij dit artikel.

Juan heeft kans gezien om zich schuil te houden in een eigengemaakt hol in de afgeschermde tuin van een welgesteld ouder echtpaar. Door een kleine opening in het gaas sluipt hij in het donker de tuin in, vlak bij het goed met plastic, takken en aarde afgedekte hol. Daarin brengt hij de avond en de nacht door. Intussen heeft hij allerlei voorwerpjes verzameld om voedsel in te bewaren en te koesteren. Hij heeft ook wat speelgoed en zijn lievelingsbeertje in zijn hol.

Op zekere dag wordt zijn hol ontdekt door de eigenaar. Niet lang daarna heeft hij de kleine jongen te pakken. Nadat hij het angstige zwervertje heeft gerustgesteld, neemt hij hem mee naar zijn. Ook zijn vrouw is bewogen over dit vermagerde jongetje. Ze besluiten dat hij bij hen mag blijven wonen. Daarna wordt hij door hen geadopteerd.

Het gaat langere tijd goed met de jongen. Hij wordt naar school gebracht in een auto en veilig afgeschermd van het leven op de straat. Hij leert de gebruiken en gewoontes van het goede leven in een huis met welgestelde adoptieouders.    

Zal hij daar ook gelukkig mee zijn? Verlangt hij niet terug naar het avontuurlijke leven op straat en zijn oude vriendenkring? Is dit luxe leven wel iets voor hem? Regelmatig denkt hij erover na. Bepaalde verlangens komen weer bij hem boven. Zelfs het spannende leven in het oude hol heeft voor hem nog mooie kanten gehad. Zal hij in de verleiding komen?

Er zijn ernstige gevaren aanwezig bij deze gewezen straatjongen. Hij leefde eertijds in de duisternis, met duistere en zondige praktijken. Veel straatkinderen vervallen tot diefstallen en verslavingen, zoals het lijmsnuiven. Ze kunnen in de drugshandel en straatbendes terechtkomen. In zijn vernieuwde, veilige leven moet hij dus wegblijven van de gevaren en verleidingen van de straat.

Een andere verleiding is het meenemen van ongezonde zaken in zijn nieuwe leven en omgeving. Hij kan bijvoorbeeld zijn lievelingsbeertje gaan ophalen uit zijn oude hol. Het speelgoedbeestje zit echter onder de luizen. Hij verstopt het stiekem onder zijn matras in zijn mooie kamer. Hij kan dus een besmetting of ongedierte brengen in zijn nieuwe leven. Dit zijn ‘onvruchtbare werken van de duisternis, die moeten worden ontmaskerd (Ef. 5:11).

Het zal duidelijk zijn dat deze twee gevaren ook aanwezig kunnen zijn in het leven van vernieuwde gelovigen, die vanuit de duisternis zijn overgebracht naar  het licht van Jezus. Laat je dus niet misleiden in de duisternis en trek niet op met de kinderen van de ongehoorzaamheid (zie Ef. 5:6). We lezen verder in Efeze 5:7-8: ‘Wees dan hun metgezellen niet. Want u was voorheen duisternis, maar nu bent u licht in de Heere; wandel als kinderen van het licht.’    

Zefat, de blinde bedelaar

Het voorbeeldverhaal van Zefat laat ons zien hoe gevaarlijk het is om terug te vallen in oude, schadelijke zonden. Hij was lid van een welgestelde stam van een Arabische familie met hooggeplaatste personen. Tijdens zijn studie in Medina leidde hij een zondig bestaan met slechte vrienden. Hij raakte ernstig verslaafd aan alcohol. Op den duur kwam hij weg uit het beeld van de familie. Ze wisten niet meer waar hij was. Het gebruik verzwakte zijn lichamelijke conditie. Hij kreeg infecties en een ziekte, waardoor hij zelfs blind werd. 

Op zekere dag kwam een rijke oliesjeik uit de stam van Zefat in de achterbuurt waar de verslaafde jongeman zich schuilhield. Hij keek met stijgende verbazing naar de blinde bedelaar Zefat op de straat. Hij herkende hem als zijnde iemand van zijn stam. Hoe kon hij zo aan lager wal zijn geraakt?

De sjeik maakte contact met hem. Hij kreeg een diep medelijden met Zefat. Uiteindelijk besloot hij hem op te nemen in zijn gezin. Hij werd naar Amerika gestuurd voor behandeling van zijn ziekte en ogen. Na maanden kwam hij terug naar Arabië, bij zijn weldoener.

Hij kon weer zien!

Daarna ging hij weer naar een hogere school en probeerde hij zich aan te passen aan het leven in het paleis van de oliesjeik. Dat lukt hem maar moeizaam. De sjeik gaf hem kans om hoger op te klimmen binnen het bedrijf dat hij had. Zou hij de nieuwe kansen aangrijpen en gehoorzaam gaan lopen in het gareel en op de loopbaan die hem werd voorgesteld?

Na een jaar werd hij aangesproken door een paar oude vrienden. Deze slechte vrienden hebben hem uiteindelijk verleid om op zijn kosten weer met hen te gaan drinken. De verslaving sloeg weer meedogenloos toe. Hij heeft het nog enkele maanden verborgen weten te houden voor zijn weldoener. Daarna maakte hij een nieuwe keuze voor de duisternis. Hij verdween weer uit het zicht achter de horizon. Hij is toen met de noorderzon vertrokken.

Een jaar later vinden we hem terug als bedelaar op een straat in een achterbuurt van Medina.

Hij is weer blind!

Zal hij nog ooit kunnen worden bevrijd?

Het verlangen naar de oude vleespotten van Egypte bracht de toekomst Israëlieten in groot gevaar. Door achterom te blijven kijken, konden ze de toekomst niet met geloof en hoop tegemoet zien. Pas dus op het gevaar van een dubbel leven en een ongehoorzaam hart.

Je komt niet in het hemelse Kanaän

als je hart niet is gericht op de weg van God 

***

Beschadigde emoties brengen weer onder het slavenjuk

Een ander ernstig probleem van terugval of gebrek is het hebben van emotionele beschadigingen. Pijnlijke herinneringen kunnen een uiterst nadelige invloed hebben op het geestelijk welzijn en het geloofsleven.

Geestelijke groei wordt tegengehouden door twijfel, geestelijke gebreken en psychische problemen. Na een heerlijke periode van eerste liefde kunnen de  onopgeloste problemen van voorheen weer de kop op steken. De Israëlieten vertrokken met grote blijdschap uit het slavenhuis van Egypte. Ze zongen dankbaar en verblijd na de doortocht door de Rode Zee. Daarna werden ze beproefd en getest in hun geloof tijdens de woestijnreis.

Je ziet dat ook vaak terug bij het eerste geloof en de verdere bekering van gelovigen. Na de acceptatie van Jezus kan er nog steeds de pijn van de afwijzing door mensen aanwezig blijven. Er kunnen nog de resten van angst en boosheid uit het verleden zijn.

Emotionele beschadigingen blokkeren

de vooruitgang in het geestelijk leven 

Heb je weer bevrijding nodig?

Door emotionele beschadigingen kan de wil weer worden verzwakt en krijgen de boze machten weer nieuwe kansen om in onze gedachten te infiltreren. Herstel van onze eerste liefde en bevrijding van verkeerde patronen in onze gedachten zijn daarom ook nodig. We zijn tot vrijheid bevrijd (Gal.5:1). We worden bevrijdt door de Waarheid.

Jezus is de Bevrijder.

Kom opnieuw tot Hem,

Die jouw eerste liefde kan herstellen!

Als je bevrijding nodig hebt van een belasting of zondige verslaving, blijf dan niet moedeloos bij de pakken neerzitten. Erken en beken het eerlijk. Vraag om hulp en gebed. Door Jezus Christus is er bevrijding en genezing mogelijk. Aan Zijn voeten ontvangen wij het onderwijs dat wij nodig hebben. In de liefdevolle armen van de goede Herder worden we hersteld van onze beschadigingen.

God laat niet varen de werken van Zijn handen (zie Ps. 138:8). Samen in de Naam van Jezus Christus mogen we bidden en bevrijding verwachten!

Jezus zegt ook tegen de gelovigen afzonderlijk: ‘Als u in Mijn woord blijft, bent u werkelijk Mijn discipelen, en u zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u vrijmaken. Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn’(Zie Joh.8:31, 32, 36.) Gelovigen worden opgeroepen in Gal. 5:1: ‘Sta dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten.’ 

Heb je discipline en volharding nodig?

Je ziet de gevolgen van het lang gedragen slavenjuk in het gedrag en karakter van de Israëlieten in de woestijn voortdurend terugkeren. Ze reageerden vaak vanuit boosheid, bitterheid en angst. Bij iedere nieuwe beproeving zie je de wortels van angst, bitterheid en boosheid weer uitspruiten en aan de oppervlakte komen.

Er wordt tegen gewaarschuwd in Hebr. 12, waar het gaat over hen, die in de loopbaan van het geloof verslapten en wankelden. Zij hadden de discipline en vaderlijke kastijdingen van God nodig. Het verslappen staat namelijk tegenover de volharding die nodig is op de weg van God. Kaleb en Jozua hebben volhard om de HEERE na te volgen. Zij mochten daardoor ook Kanaän binnengaan en overwinnen door het geloof.

Het is de discipline van God,

die ons corrigeert, opvoedt, vormt en leidt op Zijn weg.

Het Griekse grondwoord ‘paideia’ is een onderdeel van de noodzakelijke opvoeding, wat in Hebr. 12 ook wel pijnlijke tuchtiging inhoudt. Dat bleek voor de Israëlieten in de woestijn nodig te zijn, omdat ze hardnekkig bleven volharden in hun ondankbare bitterheid en boosheid. Zij bleven tegenstaan in ongeloof en wantrouwen en keerden zich voortdurend tegen de leiding van God en Mozes.

De beproevingen en het lijden worden gebruikt door een liefhebbend Vader om Zijn kinderen geestelijk volwassen te maken. Hij wil ze oefenen en sterk te maken voor de geestelijke strijd, om te kunnen overwinnen en om ze voor te bereiden op de hemelse heerlijkheid.

Hij wil ons hierdoor heiligen, (apart zetten voor Hem), tot ons nut en onze geestelijke vorming. We lezen erover in de verzen 11-14: ‘En elke bestraffing schijnt op het moment zelf wel geen reden tot blijdschap te zijn, maar tot droefheid. Maar later geeft zij hun die erdoor geoefend zijn een vreedzame vrucht van gerechtigheid. Hef daarom de slappe handen op en strek de knikkende knieën, en maak rechte sporen voor uw voeten, opdat wat kreupel is, niet wordt ontwricht, maar veeleer genezen wordt. Jaag de vrede na met allen, en  de heiliging, zonder welke niemand de Heere zal zien.’

In Hebr. 12:15 klinkt daarna de vermaning: ‘Zie erop toe dat niemand achteropraakt in de genade van God, en dat er  geen enkele wortel van bitterheid opschiet  en onrust veroorzaakt zodat daardoor velen bezoedeld worden.’

Laat je bevrijden van emotionele beschadigingen

Emotionele beschadigingen komen vaak voort uit het verre verleden van de kinderjaren en de tienerleeftijd. Het beschadigde kind oefent dan nog steeds veel negatieve invloed uit in het verdere leven.

Pijnlijke herinneringen kunnen de steeds terugkerende kwellende folteraars zijn, die het leven bitter maken.

Hierdoor wordt de groei naar een gezond geestelijk leven belemmerd.

De bekende counselor David A. Seamands schrijft ons in het boek ‘Groeien naar de volwassenheid’: ‘Het is noodzakelijk dat al deze herinneringen in een gebed om genezing aan God worden voorgelegd, zodat men in zo’n situatie van pijn en dwang bevrijd kan worden.’ Hij geeft aan dat de herinneringen dan niet zullen worden uitgewist, ‘maar de kracht van de emoties die met de herinneringen gepaard gaan – de angel, de pijn, de angst, de haat, de verwonding, het begeren – zal gebroken worden’. Hij vervolgt: ‘Wanneer we ze afleggen zal hun stuwkracht zijn betekenis verliezen. De levenskracht zal eraan ontnomen worden; ze zullen niet meer effectief werkzaam zijn in het leven van de volwassene.’ Dit geldt natuurlijk ook voor de beschadigde jongere.

We worden dus opgeroepen om voor en met elkaar te bidden voor herstel en genezing! Seamands geeft verder aan dat diepgaande openheid en een openhartig gesprek nodig zijn om genezen te worden van herinneringen. De persoon die je in vertrouwen hebt genomen kan daarna een gelovig gebed voor jouw welzijn uitspreken.

De Heilige Geest kan de innerlijke lagen van het gekwetste kind in je

aan het licht brengen.

Je dient je hart open te stellen voor

‘het onderzoekende ontleedmes van de Heilige Geest’.

Op het gezamenlijke, intieme gebed met een ervaren gelovige kan de Heere wonderlijke uitkomsten geven.

Bid voor en met elkaar

om herstel en genezing 

Als we iets gelovig mogen begeren en vragen in de Naam van Jezus, dan zal Hij het doen. We lezen letterlijk in Joh.14:13-14: ‘En wat u ook zult vragen in Mijn Naam, dat zal Ik doen; opdat de Vader in de Zoon verheerlijkt wordt. Als u iets vragen zult in Mijn Naam, Ik zal het doen.’

Jezus stelt onomwonden in Matth.18:19-20: ‘Verder zeg Ik u dat, als twee van u op de aarde iets, wat dan ook, eenstemmig verlangen, het hun ten deel zal vallen van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Want waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden.’  

Het is belangrijk dat je hardop je zonden belijdt en er hartelijk afstand van neemt. Verder is het van belang dat je jouw geloof in Jezus Christus hardop uitspreekt. Je moet Hem hardop belijden voor de mensen, zodat de boze geesten duidelijk beseffen dat je jezelf het eigendom weet van jouw getrouwe Zaligmaker Jezus Christus.

Lees antwoord 1 van de Heidelbergse Catechismus maar eens door. Daarin belijd je dat Hij met Zijn bloed voor al je zonden volkomen heeft betaald en je uit alle heerschappij van de duivel heeft verlost. De kwellende demonen weten dan dat ze geen rechtmatige grond meer hebben. In het bevrijdend gebed dienen ze daarbij worden weggejaagd. Geef ze daarna geen voet of aanleiding meer om op het ‘grondgebied’ van Jezus te komen.

Daarbij moet je jezelf volkomen toewijden

en onderwerpen aan Koning Jezus

David Seamands moedigt aan: ‘Wentel elke ervaring, elke emotie, elke kijk die je ergens op hebt, op Hem. Vertrouw ze Hem toe. Laat Hem je liefhebben, je troosten en je vergeven. Laat Hem je reinigen van al je haatgevoelens, je vertroosten waar je gewond bent, laat Hem je begeerten wegnemen en je angstgevoelens verdrijven. En daarna heel in het bijzonder: vergeef anderen hun overtredingen, zoals Hij jou ook vergeeft.’ Seamands vervolgt:

‘Laat de liefde van Christus de plaats innemen

van gekwetste gevoelens en van zelfmedelijden’

Hij legt verder uit: ‘Wees niet gehaast. Besteed in alle rust veel tijd aan een gebed waarin je niet gestoord wordt.’ Als je zelf geen kracht en moed genoeg hebt, laat dan in ieder geval anderen met je en voor je bidden. Vier vrienden lieten de verlamde man door het dak neer voor Jezus. Hij zag hun geloof en genas de verlamde (Luk.5:19-20).

Laat de Heilige Geest in je werken

en je onderwijzen 

We kunnen de Heilige Geest niet voorschrijven hoe Hij wil werken. Hij is als de wind en waait waarheen Hij wil. Je kunt het geluid van de wind horen en zo moet je ook de werkingen van de Heilige Geest leren opmerken. Laat Hem in je werken en je onderwijzen. Wacht op Zijn inspraak. Hij getuigt met onze geest. Hij geeft leiding, inzicht en licht in moeilijke omstandigheden en duistere situaties.

Hij neemt het uit Christus en verkondigt het ons. Zo kunnen we door Hem de helende woorden en de genezende daden van Jezus ontvangen. Hij brengt ons bij de hemelse Heelmeester.

Wet of Evangelie?

Het verschil tussen het werken door wet of Evangelie zie je in het voorbeeld van een weduwnaar en een huishoudster. Deze werkneemster moet voor geld een lijstje van 10 werkzaamheden per dag doen. Daarna trouwt hij haar. Het lijstje verdwijnt, maar ze gaat zelfs nog meer werk doen uit liefde voor hem.

In het Nieuwe Testament lezen we over het gebod van de liefde. Jezus heeft de wet vervuld voor de gelovigen, zodat ze door Hem en uit dankbaarheid de geboden van God willen onderhouden.

Innerlijke strijd als je vanuit jezelf de wet wilt houden

Lees voor jezelf maar een Romeinen 7:14-26. Als je weer door de wet gaat werken, zul je niet kunnen voldoen, maar constant falen, zoals je leest in Rom. 7:14-26. Het goede te doen, lukt je steeds niet. Je komt dan weer in de innerlijke strijd.

Paulus geeft aan op het eind van zijn innerlijke strijd in Rom. 7:24-25: ’Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam van deze dood? Ik dank God, door Jezus Christus, onze Heere.’ Romeinen 8 leert ons dat je in vrijheid kunt leven door de Geest van God.

  ***

Opdrachten

Opdracht 1. Scherven opsporen en opruimen

Van welke scherven vanuit het verleden wil je worden verlost?

Bedenk bij jezelf van welke pijnlijke problemen je nog steeds last hebt, die als scherven je littekens nog kunnen openhalen en waarop je niet goed kunt reageren.

Ik heb nog last van de volgende scherven:

A. Ik heb nog boosheid en wrok in me door geleden onrecht en kan niet vergeven.

B. Ik heb nog pijn en angst in me door afwijzing, verwaarlozing en mishandeling.

C. Ik heb nog last van schuldgevoelens, minderwaardigheid en zelfbeklag.

D. Ik heb nog last van onzekerheid, twijfel en ongeloof.

We willen er in de grote groep voor bidden, zodat je het los kunt laten bij het kruis. Daar heeft Jezus voor de zonden en het leed geleden.

Opdrachten voor in de groepjes:

Heling en herstel door het offer van Jezus

Wat Heeft Jezus aan het kruis voor Israël en ons gedaan met de scherven?  We lezen erover in Jes. 53:4-5: ‘Voorwaar, onze ziekten heeft Hij  op Zich genomen, ons leed heeft Hij gedragen. (…) Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.’ Heb je jouw scherven al bij het kruis gebracht, op de plaats waar Hij voor ons is doorboord?

2a. Welke scherven uit je leven heb je al gelovig weggelegd bij het kruis?

2b. Kun je daarbij iets vertellen over heling en herstel door wat Jezus heeft gedaan?

De Geest van adoptie bevrijdt van wettische angst

Als de godsdienst tot gebondenheid leidt, is er iets grondig mis. Je komt dan onder een religieus juk van slavernij, dat het Evangelie tegenstaat. Je ziet dat in Galaten 4. De ‘dwaze Galaten’ lieten zich betoveren door wettische dwaalleraars (zie Gal. 3:1-3).

3a. Bespreek Galaten 4:1-7+19 en Gal. 5:1. Zie daarbij de vragen 3b+3c.

3b. Waardoor kun je nog als een slaaf in de religie bezig zijn?

3c. Hoe gedraag je jezelf als een geadopteerd kind van God?

Een innerlijk gevecht of een kinderlijk vertrouwen

Weet je al dat je een geliefd kind van God bent, zodat je Zijn onvoorwaardelijke liefde niet meer hoeft te verdienen? Ben je al tot rust gekomen bij het Vaderhart van God?

Volg je Jezus en wandel je al met Hem in het licht?

4a. Bespreek Romeinen 7:14-26. In hoeverre herken je deze strijd in jezelf?

4b. Waarom kun je de strijd tegen de zonde en tegen jezelf niet winnen?

4c. Wat vind je van de conclusies van Paulus in de verzen 24-26?

5a. Lees nu samen op Rom. 8:1-2 + 14-16. Wat valt je op in deze teksten?

5b.  Wat verandert er door Jezus en de Heilige Geest in ons (volgens Romeinen 8)?

We lezen in Rom.8:15-16: ‘Want u hebt niet de geest van slavernij ontvangen, die opnieuw tot angst leidt, maar u hebt de Geest van aanneming tot kinderen ontvangen, door Wie wij roepen: Abba, Vader! De Geest Zelf getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn.’  (Zie ook 2 Tim. 1:7.)

5c. Kun je vertellen hoe je verlost bent van ‘de geestelijke slavernij en angst’?

6a. Wat betekent het dat Christus ‘tot vrijheid bevrijdt’? (Zie Gal.5:1.)

   Zie ook: Joh.8: 36: ‘Als dan de Zoon u vrijgemaakt zal hebben, zult u echt vrij zijn.’

6b. Hoe kun je blijven staan in de vrijheid waarmee Christus vrijmaakt?

Samen bidden en danken

***

Liederen bij het onderwerp

Ga niet zonder God verder…

We kunnen de aanwezigheid van God op onze levensreis niet missen. Ga niet alleen door het leven. In het Evangelie wordt ons een heerlijke bestemming voorgesteld. Als je God in het geloof gehoorzaamt en Jezus volgt, zijn er prachtige beloften voor jou in de Bijbel. Houd je vast aan de beloften waardoor je wordt bemoedigd.

Door het geloof in Jezus kun je het geweldige plan van God leren kennen. Laat het volgende lied van Sela ook jouw gebed zijn:

Wij gaan niet zonder U

U bent onze God. Wij passen in uw plan.

U kent ons naam voor naam, en wij zijn uw volk;

wij willen zonder U geen stap meer verder gaan.

 ***

Als U niet met ons meegaat Heer,

dan gaan wij niet weg, dan blijven wij hier.

Stel ons gerust, blijf bij ons Heer. Wij gaan niet zonder U.

Als U niet met ons meegaat Heer,

dan gaan wij niet; wij blijven hier.

*** 

U hebt ons bevrijd. Wij zijn voor U bestemd,

al dwalen wij soms af.

Zeg ons wat U wilt, vertel ons wat U denkt;

dan kennen wij uw hart.

*** 

Als U niet met ons  meegaat Heer,

dan gaan wij niet;  wij blijven hier.

Wees niet bang… Wees gerust…  ik ben om jullie heen.

Tekst en muziek: Matthijn Buwalda, James MacMillan.

Hieronder kunnen het lied aanklikken op YouTube:

Een ontevreden volk met een bestemming

Het reisdoel van Israël in de woestijn was het beloofde land Kanaän. Ze gingen door het zand en door het water. Velen kwamen echter niet aan. Vanaf de eerste moeilijkheden op de woestijnreis zien we al een grote menigte ontevreden, klagende en mopperende Israëlieten, die zelfs terug verlangden naar ‘de vleespotten van Egypte’. Denk maar aan het bittere, teleurstellende water van Mara.

Let er wel op dat het ongeloof en de onoprechtheid van hart mensen verhinderen om te overwinnen. Daardoor zullen zij juist de verliezers zijn. Een ongehoorzaam en verdeeld hart kunnen niet overwinnen en kunnen Jezus niet (blijven) volgen op de weg van het Licht. Je kunt dan ook niet het hemelse Kanaän en de eeuwige rust binnengaan. We lezen over de ongehoorzame Israëlieten die in de woestijn zijn gestorven in Hebr. 3:19:

‘Wij zien dan ook dat zij niet konden ingaan

vanwege hun ongeloof.’

Ook wij worden uitgenodigd om op de weg van God te komen. In het Evangelie wordt ons Jezus voorgesteld als de Weg, de Waarheid en het Leven. Wat moeten wij doen om het hemelse Kanaän binnen te gaan? Wil je deze heerlijke bestemming bereiken?

Laat het volgende lied van Matthijn Buwalda maar eens op je inwerken:

Wij zijn een volk met een bestemming, maar al jaren onderweg.

We begonnen ooit als slaven,

en toen kwam God en deed ons recht.

De bevrijding was spektakel, na tien plagen pas groen licht.

Onze voeten in de zandzee, en de zon in ons gezicht.

*** 

Nog een rivier, nog een rivier,

nog een rivier, en dan zijn we thuis.

***

Toen we bij de oever kwamen, wachtte ons geen groot onthaal.

We dachten net: We zijn er bijna, maar God zei:

Nog niet helemaal.

Dus wij weer terug die woestijn in, om te sterven in het zand.

En om kinderen te krijgen, kinderen voor de overkant.

*** 

Veertig jaar moesten we lopen, ‘t was een levenslange tocht.

Onze straf voor alle ruzie die, We met God hadden gezocht.

En toen alles terugbetaalt was, gingen het water aan de kant,

Was er tijd om thuis te komen, in het onbekende land.

*** 

Ik ben een man een bestemming, en al jaren onderweg.

Om me heen lopen de mensen, aan wie ik mij heb gehecht.

Mijn woestijn kent stroken asfalt, neonlichten en vertier.

Kijk ons leven of we God zijn, tot we staan voor de rivier.

*** 

Want elke stap die brengt ons dichter, bij de grote oversteek.

Iedereen gaat als het tijd is, iedereen moet hier doorheen.

En bij elk afscheid op de oever, loop ik met wie blijven terug,

met de tranen in mijn ogen, maar de hoop steeds in mijn rug,

want ik weet:

Nog een rivier, nog een rivier, nog een rivier,

En dan ben ik thuis, dan ben ik thuis.

Je kunt het hier aanklikken op YouTube: