Leven door Zijn dood

Janno staat als jongvolwassene nog midden in de jongerenwereld. Zijn artikel is aangevuld en verfraaid met mooie afbeeldingen. Hij komt in dit artikel tot je met het bemoedigende Evangelie van Pasen. Als je door de liefde van Jezus bent getrokken en door het geloof op Hem mag zien, heb je een heerlijk toekomstperspectief. Je mag dan delen in Zijn overwinning. Breng je zonden, angsten en verdriet aan de voet van het kruis, en zie op naar de Zaligmaker, Die de dood heeft overwonnen. Je ziet in de lente hoe het leven uit de dood te voorschijn komt. Zie hoe de Levensvorst het leven heeft aangebracht. Hij is uit de dood te voorschijn gekomen, en biedt ons in het Evangelie het eeuwige leven aan.

Janno schrijft ons: Het is weer lente, en bijna Goede Vrijdag. We zien het leven om ons heen en herdenken Zijn dood. Zoals het zaad in de grond ligt te wachten tot het in de lente zal uitbarsten in leven, zo zien wij in Jezus dood een begin van nieuw leven. Daar vinden wij ons eeuwig leven. Want Hij stond op, Hij overwon. En laat ons delen in Zijn glorie. Halleluja, alle eer aan onze Koning, onze Heer!

We lezen in Jak.1:21:

‘Ontvang met zachtmoedigheid het in u geplante Woord,

dat uw zielen zalig kan maken.’

Janno geeft ons door in zijn artikel:

Nog niet zolang geleden is iemand die ik kende overleden. Terwijl we op het laatst stonden aan haar bed en huilden, vertelde ze dat ze niet bang was voor de dood. De toegang tot God was open; haar dood zou het begin van het leven zijn. Dat was haar verwachting, en daardoor kon ze de dood in de ogen kijken. De hoop op het eeuwige leven met God heeft zo’n onvoorstelbare uitwerking op het leven en sterven van iemand. We hebben haar begraven in de wetenschap dat ze als een kwetsbaar zaad in de grond is gelegd, maar dat ze zal worden opgewekt in kracht en schittering.

Het kwetsbare zaad zal worden opgewekt in heerlijkheid

We lezen ervan in 1 Kor. 15: 42-43 ‘Zo zal ook de opstanding van de doden zijn. Het lichaam wordt gezaaid in vergankelijkheid, het wordt opgewekt in onvergankelijkheid. Het wordt gezaaid in oneer, het wordt opgewekt in heerlijkheid. Het wordt gezaaid in zwakheid, het wordt opgewekt in kracht.’

Onder vroege christenen was het soms een gewoonte om als iemand was overleden, op bepaalde momenten een herdenking te houden voor deze persoon. Tijdens zo’n herdenking was het niet de bedoeling dat er alleen werd geklaagd. Juist het tegenovergestelde gebeurde. Men herdacht en vierde in zekere zin zelfs de sterfdag van iemand die is overgegaan van de ellende van deze wereld naar de heerlijkheid van God.

Kijk naar de bloemen die in de lente weer tot bloei komen

Ik kijk over de heuvels die weer groen kleuren en zie hoe de bloemen weer beginnen te bloeien als ik dit schrijf. Het is zo bemoedigend om te weten dat ook wij als gelovigen op een zelfde manier als een zaad in de grond zullen vallen, maar zullen opstaan met Hem in heerlijkheid. Een onvoorstelbare heerlijkheid, waar de mooiste zomerdag van nu slechts een schaduw van zal blijken te zijn. Dan zullen we altijd bij Hem zijn, en zal Hij alle tranen van onze ogen afwissen. Verlost zijn van lijden, van angst, van onzekerheid, van ziekte, van pijn, van zonde, van alles wat we nu soms zo moeilijk vinden, en dicht bij God zijn. Dat is onze hoop. Dat is onze zekerheid, daar vinden we kracht.

De dood is altijd toch een lastig onderwerp om over te schrijven. We zijn zelf nog jong en het lijkt vaak nog erg ver weg. Andere mensen hebben juist weer zoveel lijden meegemaakt, waardoor het moeilijk is om dit onderwerp te benoemen. Toch geloof ik dat juist dit ons als christenen zo onvoorstelbaar veel kracht kan geven.

Het wordt weer Pasen; we denken aan het sterven van Jezus. Hij stierf de dood die wij verdienen, en door daarop te vertrouwen wordt zijn dood onze levenskracht. Het is zo indrukwekkend om te lezen hoe Jezus ook mens was en bang voor de dood, maar ondanks alles wil dat de Naam van God wordt verheerlijkt.
Joh 12:27-28: ‘Nu is Mijn ziel in beroering en wat zal Ik zeggen? Vader, verlos Mij uit dit uur! Maar hierom ben Ik in dit uur gekomen. Vader, verheerlijk Uw Naam!’
Jezus is doorgegaan. Hij heeft de dood onder ogen gezien, en heeft zichzelf eraan overgegeven. Hij heeft dit gedaan, zodat jij behouden kan worden. En opdat door jouw behoud Gods Naam zal worden verheerlijkt.

De straf voor de zonde die wij verdienen, nam Hij vrijwillig op zich. Hij was een Schepper Die ten onderging aan Zijn eigen maaksel, een Timmerman Die zich liet kruisigen aan Zijn eigen werk. Negeer Hem toch niet! Ik smeek je met heel mij hart, negeer Hem niet terwijl Hij daar hangt met Zijn armen wijd uitgestrekt en je roept!
Joh 7: 37: ‘En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus daar en riep: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken.’

Alle soorten dorstigen worden in Jes.55:1 uitgenodigd om tot de wateren van het heil te komen:

Kom met je dorstige hart tot Jezus!

Hij roept het nog steeds, Hij roept het naar jou. Kom toch naar Mij en je ziel zal leven. In Mij zal je hart vreugde vinden, meer dan deze wereld je ooit kan bieden. In Mij vindt je hart vreugde, meer dan in pornografie, meer dan geld of bekendheid je ooit kan geven. Het is zo gevaarlijk om te leven zonder God. Het is levensgevaarlijk, omdat je niet veilig bent voor de dood.

Jezus roept je toe: ‘Ik weet dat je hebt gezondigd, en ik weet dat je het fout hebt gedaan, maar geef het aan Mij over. Vertrouw je leven aan Mij toe, en Ik spijker je zonden aan het kruis. Ik neem jou zonden, en jij krijgt Mijn rechtvaardigheid.’ Wat is daarvoor nodig? Het zien op Hem. Het zien op Jezus, en het vertrouwen op wat Hij heeft gedaan. Zoals de Israëlieten in de woestijn moesten zien op de slang en moesten vertrouwen dat dit hen kon redden. Zo moeten wij zien op Jezus. Onze zonden belijden, ons leven aan Hem overgeven in gebed. En altijd weer zien op Jezus.

Jezus is als de koperen slang verhoogd.

Door het zien op Hem ontvangen zondaren

geestelijk herstel en een gelukzalig leven

Zo worden we zalig, en zo moeten we als we gelovigen steeds weer opnieuw zien op Hem, hangend aan een kruis. Daar waar Zijn bloed stroomde, en nog steeds stroomt. En iedereen reinigt en vrijspreekt, die schuilt onder dat bloed.

We gaan de dood van Jezus weer herdenken. Of misschien mogen we wel net als de vroege christenen Zijn dood vieren. Want daar, bij Zijn dood en opstanding, werd de zege behaald. En dankzij Zijn dood mogen wij leven.

De kruisdood was in de tijd van Jezus een zeer zware vernedering. Het kruis was een martelwerktuig, het was een schande. En juist dat martelwerktuig is nu het teken geworden van zijn navolgers. Daar ligt onze hoop. Paulus schreef aan de gemeente in Korinthe in 1 Kor. 2:2: ‘Want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd.’

Kom maar vertrouwend op Zijn beloften naar het kruis!

Ik wil jou bemoedigen. We mogen vertrouwen op het werk van Jezus. En in geloof mogen we ook vertrouwen op al Zijn beloften. We mogen weten dat de dood voor ons niet het einde hoeft te zijn. Het vormt een overgang naar de eeuwige heerlijkheid van God. Waar God Zelf alle tranen van onze ogen zal afwissen, waar we altijd bij Hem mogen zijn.

Met Paulus mogen we de dood in de ogen kijken en uitroepen: ‘Dood, waar is uw prikkel? Graf, waar is uw overwinning?’
Paulus was al oud toen hij zijn brieven schreef. Hij wist dat hij niet meer zo lang zou leven. Aan het eind van zijn leven kijkt hij terug op het leven wat achter hem ligt. Hij had de kerk vervolgd, hij had christenen gedood, hij kende zichzelf als de grootste van de zondaren. Toch is dit niet wat hij schrijft voor zijn sterven. Hij schrijft heel iets anders (in 2 Tim.4:7-8), als een man die vooruitblikt op zijn sterven: ‘Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. Verder is voor mij weggelegd de krans van de rechtvaardigheid die de Heere, de rechtvaardige Rechter, mij op die dag geven zal.’

Wat een machtig getuigenis lezen we hier! Een oude man die weet dat hij gaat sterven, en die weet dat hij zal ingaan in de heerlijkheid van God. Ja, dat God zelf hem de krans, de kroon van de rechtvaardigheid zal geven, omdat God hem heeft vergeven dankzij het bloed van Jezus Christus.

En Paulus gaat nog verder. Want dit is niet iets wat alleen voor Paulus is weggelegd en wat voor ons onbereikbaar is. Hij schrijft in het tweede gedeelte van 2 Tim 4:8: ‘En niet alleen mij, maar ook allen die Zijn verschijning hebben liefgehad.’
Allen die de verschijning van Jezus hebben liefgehad. Allen die weten dat ze zonder het reinigende bloed van Jezus verloren gaan en zich daarom aan Hem toevertrouwen. Al die mensen mogen erop vertrouwen, mogen weten, dat ook voor hen die toekomst wacht. God Zelf zal ons de kroon van de rechtvaardigheid geven als we Jezus liefhebben.

Heb je de verschijning van Jezus ook lief?

Vertrouw je op Hem?

De dood is iets lastigs. Bijna iedereen is er soms wel bang voor. Maar wat een machtig antwoord krijgen we hier uit God Woord. We hoeven niet bang te zijn voor het sterven, want de dood is overwonnen.

We zijn nog maar jong en het leven ligt nog voor ons. Wil ik dan zeggen dat we altijd aan de dood moeten denken? Welnee, we mogen genieten van het leven, genieten van elke dag die God ons geeft. Het is een voorrecht om jong te zijn, om gezond te zijn, om plannen te maken. En daar is niets mis mee.
Maar de kracht van God, die in ons leven kan doorwerken, zit juist daarin, dat we weten dat we voor de dood geen angst meer hoeven te hebben. We zijn bevrijd voor de eeuwigheid en God is met ons. Wat zou een mens, een tegenslag, of zelfs ziekte ons nog doen? God geeft de belofte dat Hij bij ons is. Nu al in dit leven, en tot in eeuwigheid.

Wat zal ons scheiden van de liefde van Christus?

Ziekte, of gevaar, of andere tegenslag?

Niets zal ons daarvan scheiden.

We zijn meer dan overwinnaars door Hem,

Die ons heeft liefgehad,

Die ons nog steeds liefheeft,

Die voor ons bidt.

Wat een vrede geeft het om te weten dat het leven ons niet kan scheiden van de liefde van God!… en om daarbij te weten dat ook de dood ons daarvan niet scheiden zal, maar winst zal opleveren. In Filip.1:21 getuigt Paulus: ‘Want het leven is voor mij Christus en het sterven is voor mij winst.’

De heerlijke gedachten aan Gods liefde tot ons door Jezus Christus zijn als prachtige bloemen die ons leven verrijken

Denk opnieuw na over de bemoedigende boodschap

aan het begin van het artikel:

Het Evangelie van Pasen door Janno