De gekwelde generatie

Copyright: Jan A. Baaijens, jongerenpastoraat.

In de vorige eeuw werd de moderne jeugd in Amerika ‘de gekwelde generatie’ genoemd. De 21^e eeuw kunnen we nu al ‘de eeuw der bezorgdheid’ noemen.

In het digitale ik-tijdperk

komen er steeds meer drop-outjongeren. 

De opkomst van de welvaart heeft ook op geestelijk en psychisch gebied ernstige welvaartsziekten met zich meegebracht.

Innerlijke problemen spelen vooral ook bij jongeren een belangrijke rol. Velen van hen zitten midden in de identiteitscrisis en zijn behept met onzekerheid, innerlijke angst en boosheid. Het leidt vaak tot vluchtgedrag (escapisme), agressiviteit en depressiviteit. We moeten deze toenemende problemen niet onderschatten.

Veel jongeren geven zich over aan overmatig gebruik van alcohol en drugs. Ze verwaarlozen hun gezondheid. Waarom letten ze niet genoeg op hun geestelijke, psychische en lichamelijke veiligheid?

Let op de oorzaken!

Kijk in zulke gevallen maar eens terug naar wat ze hebben meegemaakt in hun gezin. Bij het overgrote deel van de verslaafden waren er in hun jonge jaren thuis ernstige problemen. In het buitenland zie je hoe door armoede en droevige omstandigheden zelfs jonge kinderen al slachtoffer worden van vluchtgedrag en verslaving.

   Verslaafde straatkinderen

Wereldwijd zijn er veel mensen die op straat moeten leven. We zien dit vooral in derdewereldlanden, in Midden- en Zuid-Amerika, maar in Oost-Europese landen. Het is nog triester als het kinderen zijn. In hun ellendige toestand grijpen deze rondzwervende kinderen dan ook naar verdovende middelen om hun innerlijke pijn te verzachten. Sommigen beginnen al jong met spuiten of roken. Velen vervallen tot lijmsnuiven, het inademen van ether, verfverdunners, benzine en andere vluchtige stoffen. Door het inhaleren van deze dampen willen ze in een roes raken, om hun pijn te kunnen verzachten en hun ellende een ogenblik te kunnen vergeten. Ze inhaleren de lijm, hangen boven een blikje benzine, ademen het in via een plastic zak, of doen het in watten of katoen, waarna ze het bij de neus en mond houden. (Je kunt over de gevolgen lezen bij Google: lijmsnuiven, Wikipedia.)

Een vriend van me zag indertijd in Brazilië hoe een oudere jongen een kind tegen de grond werkte. Hij wilde de rand van zijn shirt hebben om daar lijm in te kunnen doen. Het arme, kleine kind verdedigde zich uit alle macht. Uiteindelijk scheurde de rand er af. Het kind bleef met het afgeraffelde shirt achter, terwijl de verslaafde aanvaller met de afgescheurde rand  ging snuiven.

Verslaafden zijn tot de meest lugubere dingen in staat, om toch maar aan hun verslaving te kunnen voldoen.

Verslaving is mensonterend en beschadigend

Verslaafden zijn zelf vaak ook slachtoffer van een pijnlijk en ellendig verleden en verkeerde keuzes die ze hebben gemaakt.

Verslaafde rioolkinderen

YouTube-video “Het is onvoorstelbaar smerig maar wel lekker warm”

(1993) | +Eddie | Brandpunt+

Ik heb het ook gezien in een andere aangrijpende reportage van hulpverleners. Ze brengen voedsel en bieden hulp. Uit een riool zijn er daar ook wel baby’s gehaald. Ze proberen jonge moeders en hulpbehoevenden op te vangen in speciale opvangtehuizen. Je ziet ze ook overdag in plastic zakken de verdovende dampen inademen. Ze snuiven of roken om een roesje schrale troost te ontvangen in hun ellendige leven. De kater komt later… en de pijn blijft aanhouden. Wie kan hen echte troost bieden in het riool?

Op een video zag ik dat de christelijke hulpverleners het riool ingingen om te kijken waar de jongeren sliepen. Ze vonden een groepje die ca. 20 meter verderop (onder de snelweg) in het riool verbleven.

Het is hartverwarmend om te zien hoe een hulpverlener hen het Evangelie van Jezus Christus bracht. De jongeren gaven blijk van hun dankbaarheid en liefde. Er was veel ontroering. Je ziet dat één van de jongeren een aangrijpend gebed doet.

Kort na de opgenomen filmbeelden zijn enkele van hen omgekomen, omdat er brand uitbrak in het riool.

Hoe kunnen we helpen?

Je kunt jezelf afvragen: ‘Wat kan ik doen voor anderen in nood?’ Luister en kijk maar naar de volgende link van het lied van Elly & Rikkert: ‘Heer, wat kan ik doen?’

Door mijn werk in de verslavingszorg in Vlissingen krijg ik steeds meer liefde voor het behoud van verslaafden. Ik ga meeleven en meelijden met hen, in hun gevoelens van afwijzing, hun eenzaamheid en hun innerlijke pijn. Je moet ze niet veroordelen en afwijzen, want dit doen ze maar al te vaak naar zichzelf toe. Hun zelfbeeld is meestal geknakt. Het zijn ook de geestelijke gevangenen en gebrokenen van hart (zie Luk.4:18-19 en Luk.15). 

 Jezus is voor zulke mensen als Heiland op aarde gekomen

Hij wil hen bevrijden, bemoedigen en helen. Wij mogen en moeten Hem hierin navolgen. Ken je Zijn bewogenheid over de zondaren, hoeren en tollenaren? We weten dat Jezus bijzonder liefde heeft voor de kinderen. Hij wil dat we worden als een kind voor Hem. 

  Hij leert in Mark.10:14-15: ‘Laat de kinderen bij Mij komen en verhinder hen niet, want voor zulke mensen is het Koninkrijk van God. Voorwaar, Ik zeg u: wie het Koninkrijk van God niet ontvangt als een kind, zal het beslist niet binnengaan.’ In vers 16 zien we: ‘En Hij omarmde hen en terwijl Hij de handen op hen legde, zegende Hij hen.’

Het is juist goed om Jezus als een machteloos en nederig zondaar te ontvangen. De arme kinderen en verslaafden beseffen dit sneller dan nette kerkmensen.

                                 

Heel wat van deze verachte kinderen en afgewezen verslaafden zullen uiteindelijk veel uiterlijke christenen voorgaan in het Koninkrijk der hemelen. Zijn we al bereid om als een kind tot Jezus te gaan om geholpen te worden?  

Voor wie is Jezus gekomen?

Wat is de missie van Jezus, waarvoor Hij als Redder op deze gebroken aarde is gekomen? Hij verklaart het Zelf in Luk.19:10: ‘Want de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is.’ Ga daarom in de oogst van Jezus Christus en zie hoe Hij Zijn heerlijk werk doet…

Als we Jezus voorstellen en aanbieden aan de geestelijke vluchtelingen, zwervers en ellendige verslaafden, kunnen we in onze tijd zien gebeuren wat we lezen in Luk.15:1: ‘Al de tollenaars en de zondaars nu kwamen bij Hem om Hem te horen.’   

De tollenaars, hoeren en zondaren van toen zijn de drop-outs en outcasts van nu. Outcasts zijn buitenstaanders en paria’s. Verslaafden worden vanuit de hoogte ook wel junks genoemd. Het Engelse woord ‘junk’ betekent vrij vertaald ‘zooi’. Je zou kunnen zeggen: ‘afval’. Een junk of junkie wordt gezien als iemand die ernstig verslaafd is aan harddrugs, waarbij de verslaving zichtbare sporen in het uiterlijk heeft achtergelaten (zoals een mager, vervallen en verwaarloosd uiterlijk).

Geen ‘losers’, maar helden!

Verslaafden beschouwen zichzelf ook wel als ‘losers’. Ze voelen zich dan machteloos in hun strijd tegen hun verslaving. Daarom hebben Iemand nodig om hen te helpen.

We weten dat ze Jezus nodig hebben

Daarbij hebben ze ook hulpverleners en andere (ex-)verslaafden nodig om samen sterk te kunnen staan in de voortdurende strijd tegen de zucht en dwangmatigheid.

We moeten ook biddend strijden tegen ‘de geestelijke machten van het kwaad’, die infiltreren in de gedachten (zie Efeze 6:12). Ze zoeken naar ingangen op de zwakke en beschadigde plekken.

Geestelijke vluchtelingen hebben een zware geestelijke strijd te strijden!

Als ze biddend de strijd aanbinden tegen het kwaad zijn het geen ‘losers’, maar juist helden. Beschouw deze geestelijke strijders daarom als dappere helden, omdat ze vanuit een achterstandspositie blijvend de zware strijd aangaan. Veroordeel ze daarom niet bij terugval, maar bemoedig ze! Zelf moeten ze zien dat terugval heeft te maken met ‘backsliding’. Ze hebben te maken met gladde plaatsen op hun levensweg. Je glijdt er gemakkelijk uit, dus moet je heel goed opletten.

Deze helden moeten juist extra ‘waken en bidden’.

Volgens dr. John R. Rice is een backslider ‘a saved person who falls into sin’. Een gelovige ex-verslaafde moet zich daarom ook zien en beschouwen als ‘een gered persoon’. Dat is zijn geestelijke positie. Deze wetenschap zal hem blijven bemoedigen. In het geloof hebben de ex-verslaafden een sterk Held aan hun zijde. Een gelovige vluchteling mag weten dat de HEERE belooft in Ps.89:22: ‘Mijn hand zal hem doen standhouden, ja, Mijn arm zal hem sterk maken.’

Stay Clean bijeenkomsten  

We proberen elkaar ook te bemoedigen en aan te moedigen tijdens de Stay Clean avonden, die we bij Sta Op Zorg in Vlissingen iedere woensdagavond met ex-verslaafden en ervaringsdeskundigen hebben. Je kunt hierover lezen op de website www.stayclean.nl . Het programma wordt onder meer aangeboden bij st. De Hoop in Dordrecht (zie www.dehoop.org). Je kunt ook kijken op www.staopzorg.nl en op Facebook bij staopzorg.

Twee aangrijpende verhalen

Ik zal eerst twee waargebeurde verhalen uit New York doorgeven over de gevolgen en het herstel van geestelijke vluchtelingen. Je komt hierin de bekende oorzaken en omgevingsfactoren tegen. In de verhalen zien we dat het Evangelie goed past bij ellendige verslaafden en zwervers. Ze hebben het leven en de handelingen van Jezus nodig in hun nood.

We lezen dat Jezus in Luk.4:18-19 over Zichzelf zegt:

‘De Geest van de Heere is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden om aan armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen die gebroken van hart zijn, om aan gevangenen vrijlating te prediken en aan blinden het gezichtsvermogen, om verslagenen weg te zenden in vrijheid, om het jaar van het welbehagen van de Heere te prediken.’

Deze Heiland hebben wij ook nodig! 

Hieronder volgen de verhalen en getuigenissen:

Hoe Roberta van haar verslaving werd bevrijd

Tijdens een dienst in New York vertelde in 1992 de slanke, roodharige Roberta Langella het verhaal over haar verslaving en bevrijding. Door de scheiding van haar ouders voelde ze zich ontzettend ongelukkig. Ze compenseerde het met drank en marihuana. Op 17-jarige leeftijd woonde ze samen met een man die tweemaal zo oud was. Ze wilde gewoon iemand hebben (wie dan ook) die van haar hield en voor haar zorgde. Ze raakten allebei aan de cocaïne en daarna aan de heroïne.

Verschillende keren nam ze een overdosis. Toen ze er in 1980 bijna aan overleed op het dak, en haar hart stopte met kloppen, ging haar vriend er vandoor. In een ambulance werd ze bij haar positieven gebracht.

Ze getuigde verder: ‘Ik voelde me zo slecht dat ik er zeker van was dat niemand mij ook maar een beetje de moeite waard vond. Als gevolg daarvan ging ik de ene verwoestende relatie na de andere aan.’ Een vriend mishandelde haar. Na het slaan smeekte ze: ‘Laat me niet in de steek.’ (Dat vond ze erger dan geslagen en gehaat te worden.) Ze dreigde een keer: ‘Ik ga mezelf van kant maken.’ Haar vriend volgde een voetbalwedstrijd, keek niet eens op, en reageerde: ‘Ik ben nu naar de Jets aan het kijken. Praat tegen me in de pauze’. Het kon hem helemaal niets schelen.

Roberta ging tijdens de punkcultuur het nachtleven in. Als ze ’s morgens daarvan terugkeerde in haar zwarte leren jas, zag ze dat het trottoir zwart van de kerkmensen was, die al stonden te wachten voor de dienst in de Brooklyn Tabernacle, waar Jim Cymbala preekte. Deze gemeente was door het werk van de Heilige Geest in 25 jaar gegroeid van nog geen 20 kerkgangers naar meer dan 6000 leden.

De machtige Heiland heeft daar door Zijn onweerstaanbare liefde velen overwonnen 

Roberta vertelt: ‘Ik knarste met mijn tanden als ik voorbij liep. Hun blijde gezichten maakten me woedend!’ Ze woonde echter zo dicht bij de kerk, dat de liederen doordrongen tot in haar slaapkamer. Ze geeft ons door: ‘Het waren liederen als ‘Jezus vol liefde’ en ‘Heer, Uw bloed dat reinigt mij.’ Ik luisterde naar de melodieën, en soms werd het me teveel. Iets in de muziek raakte me, ook al wilde ik het helemaal niet. Maar de kerk binnengaan? Geen denken aan! Ik wist zeker dat Jezus niet van iemand kon houden die zo onder invloed van drugs was als ik.’

Later is ze door haar moeder naar de Anonieme Verslaafden gebracht, waar ze afkickte. Toen ze er achter kwam dat ze aids-seropositief was, werd ze woedend op zichzelf en God. Daarna viel ze, na twee jaar clean te zijn geweest, weer terug in de wereld van crack. Na 5 of 6 dagen achter elkaar voortdurend cocaïne te hebben gespoten, zat ze finaal aan de grond.

Toen is ze naar de kerk gereden. Daar liep ze naar voren, en kon ze niet meer ophouden met huilen.

Ze bad: ‘O God, ik heb U nodig in mijn leven. Helpt u me alstublieft!’

Ze getuigt verder: ‘Op dat moment heb ik me helemaal aan Hem overgegeven en begon ik te geloven dat God ook van mij hield. Met dit nieuwe geloof kreeg ik ook weer hoop en een langzaam groeiend zelfvertrouwen.

Een jaar later zong ik zelfs in het koor dat ik eens zo verwenst had! Na al die woelige jaren had ik eindelijk vaste grond onder de voeten. Ik wist – diep in mijn hart – dat God van me hield en me accepteerde. Ik mocht me ontspannen in Zijn liefde. En ik was bevrijd van de boeien die me zoveel jaren lang gevangen gehouden hadden.’

Zie verder het boek FRISSE WIND, NIEUW VUUR van Jim Cymbala, uitgeverij Gideon, Hoornaar 1999.

 

DAKLOZE DAVID EN DE PREDIKER

Tijdens het getuigenis van de ex-verslaafde Roberta Langella, op de paaszondag van 1992, stond een dakloze man achterin de kerk aandachtig te luisteren. Prediker Jim Cymbala ging aan het einde van deze avonddienst vermoeid op de rand van het podium zitten. Toen hij een beetje tot rust begon te komen, zag hij de dakloze man met zijn armoedige kleding en samengeklitte haar in het middenpad staan. Terwijl Jim hem wenkte, dacht hij bij zichzelf: ‘Moet deze paaszondag nu zo eindigen? Hij komt natuurlijk om geld te bedelen. Dat gebeurt vaak in deze kerk. Ik ben zo moe…’

Jim vertelt ons: ‘Toen hij dichterbij kwam, zag ik dat hij twee van zijn voortanden miste. Maar zijn geur was nog veel opvallender – ik hapte naar adem bij de stank van alcohol, zweet, urine en afval.

Ik was al bij veel zwervers in de buurt geweest, maar deze stonk erger dan alle andere die ik ooit had ontmoet

Ik draaide mijn hoofd opzij om in te ademen en keek weer zijn richting uit toen ik uitademde.’

Jim vernam van dakloze David dat hij al zes jaar dakloos was, en die nacht in een oude vrachtauto had geslapen. Hij vervolgt: ‘Ik wist voldoende en wilde hij zo snel mogelijk van hem af. Ik greep naar de portemonnee in mijn achterzak. Op dat moment hield David zijn vinger voor mijn gezicht en zei: ‘Nee, u begrijpt het niet – ik wil geen geld. Ik ga dood daarbuiten. Ik wil de Jezus waarover dat roodharige meisje verteld heeft.’

Ik aarzelde en sloot mijn ogen. ‘Heer, vergeef me,’ smeekte ik. Ik voelde me vies en goedkoop. Ik, prediker van het Evangelie… wilde gewoon van hem af, terwijl hij riep om de hulp van Christus waarover ik net gepreekt had. Ik slikte toen ik Gods liefde door mijn hart voelde stromen.’

Jim gaat verder: ‘David voelde de verandering die zich in mij voltrok. Hij kwam naar me toe, klemde zich aan me vast en legde zijn groezelige hoofd tegen mijn witte overhemd en stropdas. Ik hield hem tegen me aan en vertelde hem over Jezus’ liefde. Het waren niet zomaar woorden; ik voelde ze echt. Ik voelde liefde voor deze meelijwekkende jonge man.

En de stank… ik kan het niet verklaren. Eerst was ik er bijna misselijk van geworden, maar nu vond ik het de heerlijkste geur die ik ooit geroken had. Ik genoot van wat ik een ogenblik geleden nog walgelijk gevonden had.’ Jim bemerkte dat dit de geur van de wereld is waarvoor Jezus gestorven is.

David gaf zich over aan de Christus die hij die avond had leren kennen.

Je herkent er het verhaal van de verloren zoon in (zie Luk.15). De dakloze zwerver heeft eindelijk een heerlijk thuis gevonden.

Ze hebben David een week lang in een afkickcentrum laten opnemen en zijn gebit laten repareren. Daarna sloot hij zich onmiddellijk bij het gebedsteam aan. Met kerst gaf David aan Jim een cadeau: in het kleine doosje zat… één zakdoek. Meer kon hij zich niet veroorloven.

David kreeg op den duur als hoofd van de onderhoudsafdeling van de kerk de leiding over tien anderen. Hij is getrouwd en werd vader. Verder gaf God hem iedere keer weer de kans om een geweldig getuigenis te geven.

Zie verder het boek FRISSE WIND NIEUW VUUR van Jim Cymbala, waarin de opleving in New York wordt beschreven. Hierin kunt je lezen ‘wat er gebeurt als de Geest van God de harten van gelovigen aangrijpt’. 

Terug in de kudde

Denk na over de volgende bemoedigende song:

BACK IN THE FOLD 

Song: Johnny Cash. Tekst: unknown. 

Lord I know how long You waited, 

For me to come back home; 

‘Cause I know how long I was gone. 

But Lord, I never knew, 

Until I lost sight of You;

 Just how lonely I could be on my own. 

 

Now I’m back in the fold, 

Back in the fold; 

Knowing sweet Jesus, 

That You’re in control; 

No longer apart at last I am whole, 

Lord it feels so good to be back in the fold. 

 

There’s nothing sadder in all creation, 

Than a soul in isolation; 

Away from the sound of God’s voice. 

But there’ll be no time for tears, 

Lord I’ve paid for my lost years; 

All I want now is to sing and rejoice. 

 

Now I’m back in the fold, 

Back in the fold; 

Knowing sweet Jesus, 

That You’re in control;

No longer apart at last I am whole, 

Lord it feels (so) good to be back in the fold.  

(A sheep fold is a sheep pen, a place of safety. The phrase is to welcome someone back after they have been away.)

Gebondenheid of vrijheid?

Hoe kunnen we vrij zijn van gebondenheid of verslaving? Zelfs gelovigen kunnen terugvallen in hardnekkige (boezem)zonden. Je kunt erdoor worden overvallen. Als je erin bent gevallen, wordt je door schuldbesef aangevallen. Je kunt belast worden door angst en zorg. Je blijft maar worstelen tegen het kwaad. Je verliest de moed. Waar haal je de kracht en moed vandaan? Let op de oorzaken en gevolgen. Verlies als gelovige je bevoorrechte positie niet uit het oog. Gebruik de vluchtweg die je al eerder bent ingeslagen.

Zie op Jezus als de Weg, de Waarheid en het Leven (Joh.14:6). 

Verslavingen zijn zichtbare gevolgen

Verslavingen zijn vaak de zichtbare gevolgen van dieper liggende oorzaken. De meeste Geestelijke vluchtelingen zijn ergens slachtoffer van.

Verslaafden zijn vaak door problemen gaan gebruiken 

en ze komen in de problemen als ze gebruiken 

Verslaving leidt tot toenemende problemen. Toenemende verslaving leidt tot verwoesting. Het woord ‘zonde’ betekent letterlijk ‘je doel missen’. Door de zonde is de ellende in de wereld gekomen. Ellende leidt tot zonde. Zonde leidt tot de dood.

Zonden houden ons gebonden

Zonde bedrijven is een negatieve wetmatigheid. Het is als een brok ijzer, dat door de wet van de zwaartekracht altijd omlaag moet vallen en aan de grond moet blijven.

De inwonende zonde haalt ons omlaag

en deprimeert ons

Paulus beschrijft dat in Rom.7:14-24. De oude mens weegt hem zwaar. Zijn nieuwe mens wil door het geloof opstijgen, maar het kwade in hem drukt hem omlaag. Dat is de geestelijke strijd in de gelovige. Paulus ervoer hierin zijn machteloosheid. Daarom had hij een hogere kracht en de werking van de Heilige Geest nodig.

Liefde en genade heffen ons op

Alleen door de toevoeging van een positieve wetmatigheid kan de loodzware zonde worden opgeheven uit een lage positie. Dit doet de magneet van de liefde en genade van God.

God is goed

 Door het goede wordt het kwade overwonnen

(zie Rom.12:21)   

Een geest van slavernij

Hij dankt in Rom.7:25 God door Jezus Christus. In Rom.8 zie je hoe hij door de Heilige Geest mag en kan overwinnen. Een gelovige behoort te leven door de Geest, om zodoende de werkingen van het vlees te kunnen overwinnen.(zie Rom.8:10-14).

We lezen in Rom.8:15: ‘Want u hebt niet de geest van slavernij ontvangen, die opnieuw tot angst leidt, maar u hebt de Geest van aanneming tot kinderen ontvangen, door Wie wij roepen: Abba, Vader!’

De geest van slavernij gaat over de slavernij aan de zonde, waardoor de mens gaat vrezen voor het oordeel van God. Dat ziet op de relatie tussen een slaaf en een meester.

De Geest van adoptie

Gelovigen hebben de ‘Geest van adoptie’ ontvangen. Paulus gebruikt het Griekse woord ‘huiothesia’, dat ‘aanneming tot zoon, adoptie’ betekent. Daardoor ontvangen zij de ervaring van zekerheid dat zij geliefde zonen van God zijn, zodat zij spontaan kunnen uitroepen: ‘Abba, Vader’. Dat ziet op liefde, warmte, intimiteit, vertrouwen en dankbaarheid. Het is daarom ook belangrijk dat je jezelf als gelovige bewust bent van de heerlijke positie die je hebt ontvangen: je bent een geliefd kind van God!

Leef je niet meer in de vrijheid?

Als je als gelovige in onzekerheid leeft over je geestelijke positie, kun je weer onder een juk van slavernij komen. Je keert dan gemakkelijk terug naar de negatieve ervaringen van Rom.7:14-24. Je ervaart geestelijke gebondenheid en slavernij aan de zonde. Door wettische arbeid, ‘om het weer goed te maken’, zul je het net redden.

Ervaar je jezelf weer als een zondeslaaf en een geestelijke vluchteling? Vlucht dan niet tot de wet, doe het niet in eigen kracht, maar vlucht tot Jezus! Hij heeft de wet voor ons vervuld, zodat wij deze niet meer hoeven te vervullen.

Til niet meer aan de loodzware vracht die Jezus volkomen heeft weggedragen

Beken je zonden van ‘backsliding’ en ongeloof en kom door Jezus tot de Vader. Herken je bevoorrechte positie, en roep het in verwondering en aanbidding uit: ‘Abba Vader’… lieve Vader!

Houd stand in de vrijheid

Laat je geloof weer door de liefde werkzaam zijn. Laat je weer leiden de Heilige Geest. Let steeds weer op de les in Gal.5:1, waar je wordt opgeroepen: ‘Sta dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten.’ Vanuit het Grieks vertaalt staat er dat Christus ons ‘tot vrijheid heeft bevrijd’. Dat is dus het doel van Zijn werk met ons.  In het Grieks staat er ook in Gal.5:1: ‘Houdt dus stand’. Gelovigen moeten dus niet de vrijheid (opnieuw) verwerven, maar standhouden in de vrijheid waarin ze zijn geplaatst. Als we onze positie kennen, moeten er ook steeds weer voor uitkomen.

                                                          Spreek het vrijmoedig uit:

Ik ben een geliefd kind van God, ik behoor in de vrijheid van Christus te leven. Dank u wel Heere, ik wil u blijven liefhebben en dienen. 

Dank U wel voor Uw liefde 

Wil je het volgende lied van Kurt Kaiser (vert. J. Visser) vanuit de grond van je hart meezingen: 

Voor Uw liefde, Heer Jezus, dank u wel (2x). 

Wij aanbidden U Heer, U komt toe alle lof en eer. 

O Heer, wij prijzen Uwe Naam. 

Voor Uw Woord van genade, dank U wel (2x). 

Heer, U maakte ons vrij, in Uw kracht overwinnen wij. 

O Heer, wij prijzen Uwe Naam. 

 

Wij aanbidden U Jezus, Zoon van God (2x). 

Vul ons hart voor altijd, met Uw liefde en heerlijkheid. 

O Heer, wij prijzen Uwe Naam. 

Besef het goed geliefde gelovige:

Je bent tot vrijheid bevrijd,

om geen geestelijke vluchteling meer te zijn. 

Je bent tot vrijheid bevrijd,

om geen slaaf van de zonde meer te zijn. 

Sta dan vast en houd stand

in deze vrijheid in Jezus Christus. 

 ***

Vluchtgedrag

gevolgen en oplossingen

Ik ga nu wat dieper in op het vluchtgedrag.

Zet de sluisdeur niet open

Als je de zonde bewust toelaat, is dit als het openzetten van een sluisdeur. In het begin is het vaak nog wel te beheersen, maar als je de sluis verder openzet, wordt de stuwende stroom steeds sterker.

Op den duur is er niet meer tegen te vechten en laat je het maar gaan. Je kunt niet meer zonder en het wordt een verslaving. Dwangmatigheid en verslaving krijgen dan steeds meer grip op onderdelen van je leven.

Bezin je daarom, voordat je er aan begint! Een oud gezegde leert ons: ‘Weersta de eerste beginselen (van het kwaad)’.

Maak vroeg goede keuzes

De cursus ‘No Apologies’ van Focus on the Family en ook de programma’s van LEV! van stichting Chris bieden jongeren een helpende hand, opdat ze vroegtijdig zullen kiezen voor een gezonde levensstijl. Zie voor LEV! bij www.chris.nl .

Denk vooraf na, zodat je jezelf later geen excuses zult moeten aanbieden, omdat je verkeerde keuzes hebt gemaakt in je puberteit.

Vechten of vluchten?

Je kunt deze werkelijkheid onder ogen zien of willen ontlopen door vluchtgedrag. Door problemen en zorgen kunnen in de levens van mensen twee zaken ontstaan: een ‘vechtmentaliteit’ of een ‘vluchtmentaliteit’. Bij een vechtmentaliteit hoort een sterke wilskracht, om te kunnen volharden.

Een sterke wilskracht behoort al jong te worden aangekweekt 

Jonge alcoholisten

Hoeveel jongeren gebruiken al op jonge leeftijd (beneden de 18 jaar) teveel alcohol om zich maar zekerder te voelen en weer te durven? Het is echter geen wijsheid, die uit het bierflesje komt. De wilskracht wordt juist verzwakt door het gebruik van verdovende of stimulerende middelen. In de puberteit ben je nog in de periode van de karaktervorming. Als je koning Alcohol dient, wordt je slecht bediend.

Het karakter wordt door het gebruik van alcohol en drugs misvormd

Door het risicogedrag komt een gebruiker sneller in de problemen. Hij verzwakt zijn conditie en veerkracht en raakt uitgeput. Hij kan dan de druk van het leven niet meer aan en gooit het touw in het bootje. En zo laat hij zich op zijn gevoelens drijven als een kurk op het water. Hij geeft zich over aan negatieve gevoelens van angst en boosheid. Zodoende wordt hij een gemakkelijke prooi van kwade geestelijke invloeden en demonische infiltratie. Daarna worden verschillende zaken in zijn leven dwangmatig en heeft hij op deze gebieden de controle verloren. Dit is een voorbeeld van een jongere die door vlucht- en risicogedrag in een negatieve spiraal is terechtgekomen. Probeer dit risicogedrag te voorkomen!

Verslaafde, werp hieronder een blik op een verkeerde toekomst… en keer je om! 

 Zie wat er van een alcoholist terechtkomt, en waar hij terechtkomt…

Het glas is leeg

Ik geef je de volgende ervaring en les door:

Meer dan 30 jaar geleden liep ik als jonge gelovige met een stapel evangelisatiefolders over Plein 1940 in Middelburg. De folder had als titel: ‘Het glas is leeg’. Er stond een foto van een liggend bierglas op. Er zat nog maar weinig bier in. Ik ben onlangs teruggekeerd naar het plein, zoals je kunt zien op de foto die ik daarbij heb gemaakt. Het zag er nog uit zoals toen.

Op het terras (op de achtergrond) zag ik een langharige jongen zitten uit mijn vroegere omgeving. Hij was daar een bekende gast, en herkende me. We raakten in gesprek op het terras over de folder en het geloof. Zijn vader had zelfmoord gepleegd. Tijdens het gesprek kwamen meer gasten uit de bar bij ons zitten.

Vervolgens kwam er een grote kerel in een Morris Mini op het plein. Gelijk kwamen er sterke verhalen over deze ‘beruchte persoon’.

De kolos zag er voor mij bedreigend uit. Ik werd bang en verdween zo snel mogelijk van het terras. 

Omdat ik de verkeerde kant was uitgevlucht, wachtte ik tot ze de bar waren ingegaan. Ik sloop vervolgens voorzichtig met de overgebleven folders langs de bar. Tot mijn schrik kwam de kolos echter plotseling recht op me af! Hij vroeg me: ‘Waarom krijg ik geen folder?’ Toen ik hem een folder gaf, wilde hij er steeds meer hebben. Uiteindelijk heb ik hem, zo bang als ik was, een hele stapel folders ‘het glas is leeg’ gegeven. Hij deed me niets, maar reageerde met: ‘dank je wel’.

Voor zover ik begreep is hij de folders gaan uitdelen in de bar. Iemand vertelde me later dat de folder zelfs op het raam van de bar was geplaatst.

Waar kwam deze ongedachte belangstelling bij de kroeggasten voor ‘het glas is leeg’ eigenlijk vandaag? Vertolkte dit hun innerlijke leegte, het lege gevoel dat niet kon worden vervuld door de drank?

Het lied ‘I can’t get no satisfaction’ (1965) van de Rolling Stones is vele jaren één van de meest populaire songs ter wereld geweest. De tekst ‘ik kan geen bevrediging vinden’ vertolkt het lege gevoel bij miljoenen jongeren. Het is een intense dorst naar vervulling. Dat verklaart ook het vluchtgedrag bij veel jongeren. Het is vaak een vlucht uit de werkelijkheid.

In het hart van ieder mens is er wel ergens een leegte te vinden. De filosoof Blaise Pascal (1623-1662) stelde al, dat dit vacuüm door niets of niemand kan worden vervuld dan door God zelf. De vervulling van onze leegte ligt daarom niet in het vluchten van God vandaag, maar naar Hem toe.

Onze leegte heeft Gods liefde nodig!

Deze liefde ontvangen we door Jezus Christus! 

In Jes.55:1 worden we genodigd: ‘O, alle dorstigen, kom tot de wateren.’ Het wordt ons gratis door God aangeboden. In vers 2 wordt eraan toegevoegd: ‘Waarom weegt u geld af voor wat geen brood is, en uw arbeid voor wat niet verzadigen kan?’ In het Engels lezen we: ‘For what does not satisfy’. (Zie verder Jesaja 55.)

Een alcoholist wordt uiteindelijk niet verzadigd door drankgebruik. Door vluchtgedrag wil hij innerlijke pijnen verdoven, verdriet en eenzaamheid wegdrinken, problemen uit de weg gaan, en zich een poosje gelukkiger voelen.

Door alcohol wordt niets opgelost 

Verslaving geeft geen verzadiging 

Door het levende water worden onze problemen door de liefde van Jezus weggespoeld. Hij biedt ons aan: ‘Als iemand dorst heeft, laat Hij tot Mij komen en drinken’ (zie Joh.7:37-38). Onze innerlijke leegte wordt dan heerlijk vervuld!

Ernstige gevolgen vluchtgedrag

Gewoonlijk gaat het bij geestelijke vluchtelingen van kwaad tot erger. De verleidingen worden steeds sterker en heviger. De verkeerde lusten worden meer en meer aangewakkerd. Dwangmatigheid en verslavingen winnen terrein. Teleurstelling, falen, angsten en boosheid zijn het gevolg. We zien het in onze tijd van verhevigde verleidingen steeds meer voorkomen dat jongeren hierdoor depressief of agressief worden.

Emotionele beschadigingen

Door risicovol gedrag raken velen beschadigd. Het zijn vaak gevolgen van bovenmatig gebruik van alcohol en drugs. Veel jongeren zijn in de gevarenzone het slachtoffer geworden van emotionele beschadigingen en seksueel misbruik. Kom daarom niet op duistere plaatsen waar je beschadigingen kunt oplopen!

Alleen al in Nederland hebben tussen de 150.000 en 200.000 mensen de diagnose ‘borderline’, wat veelal het gevolg is van emotionele en geestelijke beschadigingen. Het grootste deel bestaat uit jonge mensen, die beschadigingen hebben opgelopen beneden de 18 of 20 jaar. 

Doelloosheid en depressies 

Velen hebben zich overgegeven aan doelloosheid. Ze vragen zich af: ‘Waar leef ik eigenlijk nog voor? Wat heeft het allemaal voor zin? Waarom zou ik nog mijn best doen? Heb ik wel een doel om voor te leven? Dit heeft geleid tot doemdenken.

Jongeren uit deze vluchtwereld komen nogal eens terecht in de gevarenzone van verleiding en verslaving. Kwade machten infiltreren dan in hun gedachten. Ze worden geestelijk verziekt door ongezonde invloeden en het gebruik van drank en drugs. De geestelijke weerstand onder jongeren in de persoonlijkheidsontwikkeling is niet bestand tegen geestelijke druk van de duistere machten.

De gevolgen zijn ernstig. Onderzoekers geven dit aan in het volgende overzicht: 

In 2009 was zelfdoding doodsoorzaak nummer twee onder jongeren (na verkeersongelukken). Volgens de kinderombudsman leven twee tot drie op de zes jongeren met zelfmoordgedachten. Hij geeft verder aan dat in Nederland jaarlijks  1500 mensen overlijden aan zelfdoding (waarvan 50% jonger is dan 25 jaar). Om precies te zijn: in 2008 maakten volgens het CBS 1435 mensen in Nederland een zelf eind aan hun leven. In 2009 was dit aantal gestegen naar 1525. Het aantal pogingen tot zelfmoord ligt jaarlijks op 94.000. Kenniscentrum Jeugd en Opvoeding geeft aan dat in 2007 binnen zes maanden 70.000 tieners één of meer zelfmoordpogingen deden (100.000 pogingen in totaal). 

Muren van zelfmedelijden, angst en wrok

Door vluchtgedrag kun je in een sociaal isolement komen. Je hebt anderen nodig om je uit de valkuilen van de puberteit te halen.

Ga jezelf niet verschuilen in een donker hoekje

Velen duiken weg in hun eigen ellende. Zorg dat je geen muren om je heen bouwt, om je zodoende af te schermen voor anderen. Achter die muren van je vesting ontstaat er dan een verstikkende sfeer. De angst kan beklemmend worden in de enge ruimte die je in jezelf hebt overgehouden.

Angst en boosheid moeten eruit kunnen

Je kunt muren van zelfmedelijden en wrokgevoelens om je heen bouwen. Binnen deze muren heerst er een enge sfeer van eenzaamheid en leegte.

Jaren geleden schreef een meisje me het volgende: ‘Ik ben zo vol van machteloze woede en verdriet, alles is gebroken in me, iedereen keert zich tegen me. Ik kan zo niet schrijven. Als ik dan door iedereen gehaat word, vind ik het niet waard meer om te leven. Je denkt natuurlijk: is ze weer bezig met zelfmedelijden! Nou, je denkt maar. Niemand snapt me.’ Een andere keer had ze me al geschreven: ‘Waarom moet ik altijd met complexen rondlopen? Ik verberg m’n verdriet door als een verwaande trut over straat te gaan, maar ik weet me geen houding te geven hoor! Ik denk dat iedereen me minacht en me belazert waar ik bij ben. Bij niemand kan ik de ware liefde vinden, iemand die ècht van me houdt, van me houdt om hoe ik ben. Iemand die blij is als ik kom. Waarom ben ik zo eenzaam?’

Counselor Samuel Berger leert ons: ‘Wie zich in medelijden met het gekwetste ik baadt, verliest pas alle weerstandskracht en levensvreugde. (…) Wie alleen maar ontvangen wil, verstoort de gemeenschap en maakt zichzelf eenzaam. Wie graag deelt, schept gemeenschap. Echte liefde bouwt de gemeenschap op, want zij zoekt niet het hare. Overal waar wij het onze zoeken, ontstaan muren. Overal waar wij het voordeel en welzijn van anderen zoeken, ontstaat een brug.’

Maak er een poortje in

Door zelfmedelijden trek je dus muren op tussen jou en de anderen. Als je jezelf voor anderen afschermt en ommuurt, kunnen ze je niet bereiken en helpen. Je moet het dan zelf maar uitzoeken.

Je kunt deze muren ook afbreken

Waarom ook niet?

Breek de stenen van zelfbeklag, zelfzucht, angst, boosheid, wrokgevoelens en verbittering af in je leven. Trap die stenen van wrokgevoelens weg uit jouw muur! Sla toch een opening in deze kille isoleercel.

Je moet een opening maken in jouw isoleercel 

Breek maar eens een groot gat in jouw verdedigingsmuur. Bouw er dan maar gelijk een poortje in, zodat je anderen kunt binnenlaten in jouw leven. En als je een deur hebt gemaakt in je muur van weerstand, komt in het Evangelie ook een kloppende Jezus aan jouw deur (Openb.3:20). Hij wil dat je Hem toelaat in je leven.

Jezus wil dat je Hem toelaat in je leven!

Hij zal je helpen, helen en rust geven. Hij nodigt ook jou (in Matth.11:28): ‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven.’

Leg dan je wapens van tegenstand neer en open vol overgave de deur van je hart voor de Overwinnaar van jouw boosheid en angsten. Hij zal je dan niet afwijzen, maar aanvaarden zoals je bent. Hij maakt iets moois van je leven.

Afgedwaalde vluchtelingen zijn welkom!

Gelukkig is de genade van God in Jezus Christus zo groot, dat afgedwaalde zondaren, ver van het vaderhuis, nog terug kunnen en mogen keren. We lezen hierover in het Evangelie, in Joh.3:16: ‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet zal verderven, maar het eeuwige leven zal hebben.’

Het gaat hier over de zondige, van God vervreemde wereld (‘kosmon’). God laat Zijn reddend Evangelie komen tot afgedwaalde weglopers en onwetende heidenen.

Dit komt naar voren in het gezang van J. Buurman, dat ik naar jou toe vertaal: 

‘Jij die van God bent afgedwaald,

ver van ’t vaderhuis, 

o weet, de poort blijft openstaan.

Kom, o kom naar huis! 

Kom naar huis! Kom naar huis!

Zwerveling, kom naar huis! 

Want steeds is er nog plaats genoeg,

in het vaderhuis!’

***

Aansprekende liederen voor hulp en hoop

Herken je de roep naar boven en de schreeuw om hulp van hen die in geestelijke nood zijn?  Het wordt verwoord in het volgende lied:

Geef mij kracht en geef mij moed

(Tekst: Marianne Busser & Ron Schröder. Muziek: Lydia Zimmer)

***

Als het nacht is in mijn leven, als het donker is en koud.

Als het lijkt of er geen hoop is, en er niemand van mij houdt.

Als het leven veel te zwaar is, en ik voel me zo alleen.

Vader, wilt U mij dan troosten, leg Uw armen om mij heen.

***

Neem mij in Uw Vaderarmen. Laat Uw liefde mij verwarmen.

Mag het wolkendek verdwijnen, en Uw licht weer voor mij schijnen.

Wilt U altijd naast me staan. Geef mij moed om door te gaan.

***

Trouwe Vader in de hemel, wees bij mij in mijn verdriet.

Wilt U zelf mijn tranen drogen, lieve Heer, vergeet mij niet.

Als het moeilijk lijkt en zinloos, alsof niets er nog toe doet,

wilt U dan heel dicht bij mij zijn, geef mij kracht en geef mij moed.

***

Neem mij in Uw Vaderarmen…. (2x)

***

YouTube-video Geef mij moed en geef mij kracht

***

Welkom in het inloophuis

Je bent welkom in het inloophuis, zoals in een andere kerk of gebouw waar men God wil dienen. In het inloophuis in Vlissingen wordt de Sta op cursus Geestelijk herstel gegeven. Daarbij worden we geestelijk ook gevoed vanuit het Woord van God. Je bent hier van harte welkom. Je wordt er met open armen ontvangen. Daarom past het volgende lied er goed bij:

Met open armen

Kom, als je honger hebt of dorst.
Hier kun je eten, deel met ons.
Kom met je tranen en je pijn.
Hier is het goed, hier mag je zijn.
Met open armen word je ontvangen.

Kom, als je moe bent van je vlucht.
Hier ben je veilig, hier is rust.
Kom, met je wanhoop en verdriet.
Hier mag je weer een toekomst zien.
Met open armen word je ontvangen.

Welkom in Gods huis.
Welkom in Gods huis.
Welkom in Gods huis.
Welkom, welkom thuis.

Kom met je leegte en je angst.
Hier word je liefdevol omarmd.
Kom maar, als niemand je verstaat.
Hier is een plek voor jouw verhaal.
Met open armen word je ontvangen.

Tekst: Antonie Fountain, Lee Ann Vermeulen

***

Hebben we ten diepste wel door hoe groot de nood van de vele dakloze kinderen en zwervers in de wereld is? Kunnen we het ons wel inleven? Misschien komt het dichterbij in het volgende lied van Rikkert Zuiderveld. Je kunt het aanklikken op de volgende link. De tekst vind je eronder:

Hoe kunnen we helpen?

Je kunt jezelf afvragen: ‘Wat kan ik doen voor anderen in nood?’ Hieronder volgt een aangrijpende tekst voor een persoonlijke roeping uit het lied  ‘Heer, wat kan ik doen?’ van Elly & Rikkert:

Heer, wat kan ik doen?

Ik zie een zee van tranen van kinderen zonder namen,

door niemand meer genoemd.

***

Spreek een troostend woord. De wereld wordt steeds kouder.

Wees een sterke schouder, een veilig toevluchtsoord.

***

Heer, waar moet ik gaan? Ik zie de mensen dwalen.

En wie er zijn gevallen, zijn bang om op te staan.

 ***

Steek de lampen aan en zet de deuren open,

voor wie niet meer durft hopen na ’t kraaien van de haan.

 ***

Heer, wat kan ik zijn? Ik hoor de mensen zuchten.

Geen plaats om heen te vluchten; geen brood in de woestijn.

*** 

Wees een levend brood, een zegening voor velen;

en Ik zal jou verdelen voor anderen in nood.

Zoals Ik ook geleefd heb voor anderen in nood.

***

Je kunt hieronder aanklikken op het lied:

YouTube-video Heer wat kan ik doen?

Kom aan boord!

Laten we voor elkaar en de eenzame mensen bidden. We komen er soms zelf niet meer uit. We kunnen emotioneel beschadigd zijn, en blijven dan maar met pijnlijke herinneringen rondlopen.

Ze worden opgeroepen om hun hoop niet te laten varen, maar aan boord  te komen. Daar is ook een plekje voor jouw om te schuilen en te herstellen van je innerlijk pijn.

Kom aan boord

Tekst: Ron Schröder & Marianne Busser. Muziek: Lydia Zimmer

 ***

voor de zieken, voor de armen, voor de mensen met verdriet.

Voor het kind dat blijft proberen, 

maar toch denkt: het lukt me niet.

Voor de zwerver die moet zwerven

 en geen plek heeft waar hij hoort,

is er altijd nog die Ene en die roept: ‘Kom maar aan boord!’

*** 

Kom aan boord!

Ook voor jou is er een plekje, waar je hoort.

Laat de hoop niet langer varen. Kom aan boord.

Sta niet doelloos aan de kant, want er is een hart vol liefde.

Pak die uitgestoken hand.

*** 

Voor het meisje dat blijft denken: ‘Alles gaat bij mij steeds mis.’

Voor de jongen die al vaker uit de boot gevallen is.

Voor het kindje dat nog nooit van trouw of liefde heeft gehoord,

is er altijd nog die Ene en die roept: kom maar aan boord!

kom aan boord …(2x)

***